AYTOΣ ο ΚΟΠΑΝΟΣ είναι ο οικονομικός σύμβουλος του Γιώργου

Πίσω από τις κινήσεις των τελευταίων μηνών του Γιώργου Παπανδρέου βρίσκεται ο κ. Leif Pagrotsky, πρώην υπουργός εμπορίου της Σουηδίας. Είναι ο επικεφαλής των συμβούλων του για την χάραξη της στρατηγικής της κυβέρνησης.

Είναι ο άνθρωπος που διαμορφώνει τη στάση και συμπεριφορά του πρωθυπουργού ως προς την κρίση που πλέον ξεφεύγει από τα όρια της χώρας μας.

Ο κ. Leif Pagrotsky έδωσε μια διάλεξη στο πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης, μέσω της οποίας αποκαλύπτεται ο τρόπος που ο Γ. Παπανδρέου δομεί την προσωπική του «αλήθεια» για να αντιμετωπίσει την κρίση, μέρος της οποίας είναι και ο ίδιος.

Τα βασικά σημεία της ομιλίας του κ. Ρagrotsky είναι:
- Οι έλληνες ευθύνονται οι ίδιοι για την κρίση στην χώρα τους. Αλλά η κρίση έχει επιδεινωθεί εξαιτίας της έλλειψης βοήθειας από την ΕΕ.
- Η Ελλάδα είναι από τις πιο διεφθαρμένες χώρες της Ευρώπης. Καμία δημόσια υπηρεσία δεν παρέχεται χωρίς..
«φακελάκι». Η χώρα βρίσκεται σ’ αυτήν την κατάσταση εξαιτίας μιας λαϊκιστικής κουλτούρας.
- Η συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωζώνη επιδεινώνει την κρίση. Στην κατάσταση που η χώρα βρίσκεται σήμερα περιορίζει τις εναλλακτικές επίλυσης της κρίσης.
- Η νομισματική ένωση δεν λειτουργεί. Καμία χώρα της ευρωζώνης δεν τηρεί το Σύμφωνο Σταθερότητας, οπότε καμία δεν έχει το κύρος για να επιπλήξει την Ελλάδα.
- Η ΕΕ έχει δείξει ανικανότητα στην λήψη αποφάσεων, κάτι που δημιουργεί απογοήτευση σε όλους εμάς που πιστέψαμε σ’ αυτήν.
Αυτά είναι τα σημεία της χθεσινής ομιλίας του επικεφαλής των οικονομικών συμβούλων του πρωθυπουργού, που αντανακλούν ασφαλώς τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση «θεωρεί» και αντιμετωπίζει την ελληνική, πολυδιάστατη πλέον, κρίση.
Μη μείνετε, όμως, στο «γράμμα» των διατυπώσεων αυτών. Προσπαθήστε να αντιληφθείτε τον πολιτικό λόγο εντός του οποίου εντάσσεται η διαλεκτική αυτή, ώστε να προσεγγίσετε την φύση της εξουσίας που ασκεί η κυβέρνηση και ενδεχομένως τον τρόπο που η ίδια αναπαριστά την ελληνική ταυτότητα και δομεί το (ελληνικό) Εθνικό Συμφέρον εντός της ΕΕ και ευρύτερα στον σημερινό κόσμο που έχει στρέψει την προσοχή του στην χώρα μας.
Για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία μία δημοκρατική κυβέρνηση και οι σύμβουλοί της απευθύνονται στο διεθνές ακροατήριο και στην διεθνή κοινότητα, ταυτίζοντας αρνητικές δομές και λειτουργίες της διοίκησης και της οικονομίας με τα χαρακτηριστικά του έθνους και του λαού.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, ενώ ξεκίνησε να διασύρει την χώρα παγκοσμίως, αναφερόμενος σε παθογένειες της προηγούμενης κυβέρνησης, κατέληξε ο ίδιος κάπως συγκρατημένα και οι σύμβουλοί του ασυγκράτητα, να θεωρεί πηγή της ελληνικής κακοδαιμονίας τον ελληνικό λαό και την ελληνική κοινωνία.
Έτσι, η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζεται στον κόσμο να δομεί την ταυτότητά της για να νομιμοποιεί τη στάση της σε αντιδιαστολή, όχι με κάποιες άλλες πολιτικές, αλλά αποκλειστικά σε αντίθεση με το αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών που διαμορφώνουν την κοινωνική πρακτική στην Ελλάδα, την οποία τελικά ο Γ. Παπανδρέου ταυτίζει με κάποια δήθεν χαρακτηριστικά των ελλήνων.
Η διαλεκτική αυτή μεταστρέφει τον χαρακτήρα της κρίσης και συσκοτίζει απολύτως τα αίτια που βρίσκονται πίσω από αυτήν. Σύμφωνα με αυτήν δεν είναι το ελληνικό πολιτικό σύστημα, οι προηγούμενες κυβερνήσεις και η σημερινή το αίτιο που προκάλεσε την κρίση, αλλά τα χαρακτηριστικά και οι δομές της ελληνικής κοινωνίας. Η διαπιστούμενη παθογένεια, λοιπόν, δεν αφορά στο καθεστώς, στην διαπλοκή, στην έλλειψη εθνικής αστικής συνείδησης κλπ, αλλά στο ότι οι έλληνες πολίτες είναι διεφθαρμένοι, κακομαθημένοι, αμετροεπείς, τεμπέληδες και αχάριστοι προς τους υπόλοιπους ευρωπαίους και γενικότερα τον κόσμο.
Αυτή την στιγμή αυτή είναι η εικόνα που όλοι όσοι συνδέονται με την κυβέρνηση φροντίζουν να διαχέουν στον κόσμο. Με αυτήν την mental picture κρίνονται οι αντιδράσεις των ελλήνων πολιτών αυτή την στιγμή σε σχέση με τα μέτρα που τους επιβάλλονται για να … συμμορφωθούν σε κάτι το οποίο δεν έχουν καταλάβει ούτε οι ίδιοι που το επιβάλουν, τι είναι.
Είναι τόσο μεγάλη η αντίφαση που φτάσαμε οι σύμβουλοι της κυβέρνησης να θεωρούν και να δηλώνουν ότι η συμμετοχή της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ επιδεινώνει την κρίση, την ώρα που ο πρωθυπουργός διακηρύσσει ότι οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης του κατατείνουν στην ενίσχυση του ευρώ.
Δηλαδή, οι έλληνες καλούνται να υποβαθμιστούν κοινωνικά και ασφαλώς στις περισσότερες των περιπτώσεων ατομικά, για να σωθεί το κοινό νόμισμα, το οποίο όπως οι ίδιοι διαπιστώνουν συντελεί στην επιδείνωση της κοινωνικο-οικονομικής κρίσης της χώρας μας.
Όχι, δεν πρόκειται για παραλογισμό, είναι και αυτό μέρος της στρατηγικής για την διάλυση της ευρωζώνης και τη δημιουργία ενός υπερεθνικού κέντρου οικονομικής διακυβέρνησης στην Ευρώπη. Ο κ. Παπανδρέου «παίζει» σε αυτό το στρατηγικό παιχνίδι πλέον συνειδητά, θυσιάζοντας την σταθερότητα στη χώρα και καταστρέφοντας την εικόνα της πατρίδας μας, για την οικοδόμηση της οποίας οι περισσότεροι Έλληνες έχουμε πληρώσει με αίμα, ιδρώτα και άφθονο χρήμα, τουλάχιστον από την μεταπολίτευση και εντεύθεν. Από πού άραγε αντλεί αυτό το δικαίωμα ο κ. Παπανδρέου; Γιατί οι Έλληνες να καταστούμε οι σύγχρονες Ιφιγένειας της πολιτικο-οικονομικής βίαιης μεταρρύθμισης στο κόσμο;
Τι χρωστάμε στο πολιτικό σύστημα και μας διασύρει ελεεινολογώντας πάνω στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας; Ποιοι είναι αυτοί, επιτέλους, που μετατρέπουν την κολοβή ελληνική δημοκρατία σε ένα είδος αριστοκρατίας, μάλιστα με…πλασματικούς, πλαστούς ή φανταστικούς «τίτλους» σπουδών και κοινωνικής ταυτότητας;
Όχι. Όσοι αντιλαμβανόμαστε το παιχνίδι που παίζεται αυτή την στιγμή εις βάρος των συμφερόντων του 80% της ελληνικής κοινωνίας, δεν έχουμε το δικαίωμα να σιωπήσουμε και να κάτσουμε στα αυγά μας για να μην δικαιούνται επιπροσθέτως οι λαϊκιστές και τα όργανα του καθεστώτος να αναρωτιούνται πού πήγαν κι εξαφανίστηκαν οι στοχαστές, οι επιστήμονες, οι πραγματικοί δημοσιογράφοι και γενικά οι άνθρωποι της τέχνης και του λόγου.