Σέ ὃρισα διαχειριστή τῶν οἰκονομικῶν μου καί τά διέλυσες. Ἀνέλαβες ταμεῖα καί χρῆμα. Δέν ἒλαβες ποτέ ἀποφάσεις τέτοιες ποὺ νά τά στηρίζουν ἢ νά τά ἐνισχύουν! Χρησιμοποίησες τήν θέσι σου γιά νά καλύψῃς τίς δικές σου φιλοδοξίες καί νά ὑποστηρίξῃς τόν δικό σου κομματικό μηχανισμό. Δέν θυμήθηκες καί δέν σὲ ἀπησχόλησε πώς εἶσαι ἁπλός διαχειριστής!!! Πάντα φερόσουν ὡς ἰδιοκτήτης! Χρωστᾶς λοιπόν. Σκέψου το!
Σὲ ὃρισα διαχειριστή καί προστάτη τῶν ἐθνικῶν μου συμφερόντων. Ἢμουν πάντα πρόθυμος στό κάλεσμα τῆς Πατρίδος μου κι ἀπαιτοῦσα τήν ἀνάλογον συμπεριφορά κι ἀπό ἐσένα. Στρατιώτης ἐγώ, ἀλλά στρατιώτης κι ἐσύ! Δέν θυμήθηκες ποτέ πώς εἶσαι κι ἐδῶ διαχειριστής κι ὂχι ἰδιοκτήτης τοῦ χωραφιοῦ πού λέγεται ΠΑΤΡΙΣ!!! Σοῦ τό ψιθύριζα καθημερινῶς ἀλλά κώφευες. Σοῦ φώναζα ἀπό τό παρατηρητήριό μου, ἀλλά μέ ἀγνοοῦσες! Σήμερα λοιπόν ΟΥΡΛΙΑΖΩ κι ἒχεις πέσει σέ πλήρη ἀπάθεια καί ἀναισθησία! Δέν καταλαβαίνεις ἢ κάνεις πώς δέν καταλαβαίνεις; Ἒχεις ξεπεράσει τά ὃρια κάθε ἀνοχῆς καί δίχως προσχήματα πλέον, ὑπηρετεῖς κάθε τι πού ἐποφθαλμιᾶ κεκτημένα Ἐθνικά Δικαιώματα! Ποῦ τὸ πᾶς; Τό χωράφι αὐτό πού λέγεται Πατρίς δέν σοῦ ἀνήκει. Τό ξέχασες; Μὲ ποιό δικαίωμα «χαρίζεις» καὶ μοιράζεις κάτι πού δὲν σοῦ ἀνήκει; Χρωστᾶς! Πάρα πολλά χρωστᾶς!
Σέ ὃρισα διαχειριστή στήν ἐκπαίδευσι τῶν παιδιῶν μου. Ἢμουν πάντα πρόθυμος νά κάνω κάθε θυσία πού ἀπαιτεῖτο πρό κειμένου νά λάβουν τά παιδιά μου σωστή μόρφωσι στή γλῶσσα τους, τήν ἱστορία τους καί τόν πολιτισμό τους. Ἀντί ὃμως νά κάνῃς τό καλλίτερον, κατέστρεψες ὃλα ὃσα γενεές Ἑλλήνων ἒχτισαν. Ἀποποιήθηκες τήν ταυτότητά σου καί προσπάθησες νά κάνῃς τά παιδιά μου πολῖτες ἑνός συστήματος δίχως ταυτότητα. Δούλους κι ἐλέγχομένους. Ὁδήγησες γενεές Ἑλλήνων στήν ἀποχαύνωσι καί τήν πνευματική ἒνδεια. Κατέστρεψες ἀκόμη καί τήν μνήμη καί τήν ῥίζα καί τήν συνείδησι. Φώναζα σέ κάθε σου παράλογη στροφή ἀλλά μέ κύτταζες εἰρωνικά, ὡς νέος Μωάμεθ προσηλυτιστής. Βιαζόσουν νά καταστρέψῃς, ἀντί νά στήσῃς γερές βάσεις συνειδητότητος. Κι ὃλα αὐτά γιατί; Γιά νά ἒχῃς ὑπηκόους καί δούλους. Γιατί ἢξερες πώς ὁ πεπαιδευμένος, ὁ ὑγιής πνευματικῶς, ὁ ἒχων ἀντίληψιν θά σὲ περιγελοῦσε καί θά σὲ ξήλωνε. Ξέχασες ὃμως κάτι. Ξέχασες ἐμένα. Ἢμουν πάντα ἐδῶ, παρατηροῦσα, κατέγραφα καί φώναζα. Μέ ἀγνόησες τόσες καί τόσες φορές!!! Σάν σκουλήκι μέ πάτησες στήν προσπάθειά σου νά μέ λιώσῃς ἀλλά πάντα, ἒστω κι ἓνα κύτταρό μου νά ἒμενε ζωντανό, κατάφερνα νά ἀναγεννηθῶ καί νά πολλαπλασιαστῶ! Συνεπῶς κι ἐδῶ χρωστᾶς! Ὂχι μόνον αὐτά πού ἒκλεψες, ἀλλά κι αὐτά πού ἒθαψες. Χρωστᾶς!
Ἀντί νά γίνῃς φωτεινό παράδειγμα, ἒγινες παράδειγμα πρός ἀποφυγήν. Ἀντί νά μετανοήσης γιά τά τόσα λάθη σου, πασχίζεις νά τά μεταθέσῃς σέ ἐμένα. Ἀντί νά συνειδητοποιήσῃς τήν ἀνικανότητά σου, πασχίζεις νά κάνῃς κι ἐμέναν ἀνίκανον. Ἀντί νά ζητήσῃς συγγνώμη καί νά στρωθῆς στὴν δουλειά, τρέχοντας ἁρπάζεις ὃσα ξέμειναν ἀπό τούς προκατόχους σου!
Ἀρκεῖ ὃμως! Ἒως ἐδῶ! Λυπᾶμαι, ἀλλά τελείωσε! Ἑτοιμάσου γιά τήν τιμωρία πού σοῦ ἀξίζει. Δέν θά φύγῃς σὰν κλέφτης νύχτα. Ὂχι. Τώρα πιά φθάσαμε στό ἀπροχώρητον. Τώρα πιά δέν ὑπάρχει ἐπιστροφή! Τώρα πιά ΕΓΩ, ὁ τελευταῖος Ἓλλην, ΕΓΩ, ὁ τελευταῖος Γονέας, ΕΓΩ, ὁ τελευταῖος Νοικοκύρης σηκώνομαι. Ξέρω πώς τρέμεις. Ἀλλά εἶναι ἀργά….
Ξεκίνησα καί δέν μπορεῖς νά μέ σταματήσῃς!
Ξεκίνησα. Περίμενέ με! Πρέπει μὲ κάθε τρόπον νὰ ἐπιστραφοῦν τὰ χρωστούμενα. Ὂχι σὲ ἐμένα. Ἀλλά στὶς γενεές πού ἒρχονται. Χρωστᾶς πολλά καὶ πρέπει ἐπί τέλους νὰ πληρώσῃς!
Φιλονόη. (Κι ὂχι μόνον!)
http://filonohpontou.wordpress.com
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.