Περίμενα καιρό την έκδοση της εισήγησης του ΣτΕ (Συμβούλιο της Επικράτειας) για τις προσφυγές κατά του μνημονίου. Προέβλεπα ότι θα κρίνει πολιτικά και όχι νομικά και αυτό έπραξε. Το πρόβλημα είναι πως το έπραξε κατά τρόπο που εκθέτει απόλυτα την συντάκτρια της εισήγησης και ουσιαστικά την λειτουργία της «δικαιοσύνης». Για την τελευταία, την «δικαιοσύνη», η «εισήγηση» και η ποιότητά της (εξ όσων ανακοινώθηκαν για το περιεχόμενό της) είναι απολύτως αντίστοιχη με την γενική εικόνα που παρουσιάζει το κράτος αυτός και όλες του οι λειτουργίες. Ας ανατρέξουν σε ομιλίες και θέσεις του σημερινού πρωθυπουργού, σε συνεντεύξεις ανωτάτων δικαστών κλπ, για να καταλάβουν τι εννοώ … .
Η εισήγηση ως έχει, όχι μόνο στοχοποιεί το ΣτΕ ως όργανο, όχι την «δικαιοσύνης» , αλλά της διοίκησης για την πολιτική του ταυτότητα, αλλά καταδεικνύει και πλήρεις τις αδυναμίες ενός άλλου πολιτειακού θεσμού.
Εάν, για παράδειγμα, η εισήγηση κρίνει ότι το μνημόνιο δεν αποτελεί διεθνή σύμβαση, θα όφειλε επακριβώς να αναφέρει τι είναι κατά την γνώμη της εισηγήτριας. Ποια δηλαδή είναι η ακριβής νομική του φύση και χαρακτήρας. Ξέρετε, είναι μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού οι χαρακτήρες και οι «φύσεις» των συμβάσεων και όφειλε η εισήγηση να μας πει τι τελικά κατά την γνώμη της τι είναι αυτά τα «πρωτόκολλα». Μήπως είναι συμβάσεις ενοχικές μεταξύ ιδιωτών; Μήπως είναι ενοχικές συμβάσεις του κράτους ;
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.