Κασσάνδρες στο Αιγαίο

Τη «συναίνεση» των πολιτικών δυνάμεων ζήτησε με δήλωσή του ο πρωθυπουργός το βράδυ του δεύτερου γύρου των εκλογών για την Αυτοδιοίκηση.

Η ΑΝΑΓΝΩΣΗ της δήλωσης αυτής περιορίστηκε μόνο στο πρώτο επίπεδο: η κυβέρνηση ζητεί τη συναίνεση (και συνεργασία;) πολιτικών δυνάμεων για την αντιμετώπιση της οικτρής οικονομικής κατάστασης της χώρας και επομένως τη χαλάρωση του αντιμνημονιακού μετώπου.

ΥΠΑΡΧΕΙ όμως και μια δεύτερη ανάγνωση της πρωθυπουργικής αναφοράς στη συναίνεση που εξέφρασε την επιθυμία να έχει.

ΚΑΙ αυτή δεν είναι άλλη από την αναφορά στα εθνικά θέματα και στις «συγκλίσεις» που επιχειρούνται αυτή τη στιγμή με την Τουρκία, στη ζώνη του λυκόφωτος της δημοσιότητας, σε ό,τι αφορά το στόχο της συνεκμετάλλευσης-συνεργασίας στο Αιγαίο.

ΟΛΕΣ οι επιμέρους, σκόρπιες, αποκλίνουσες και συγκλίνουσες πληροφορίες και μισόλογα (σ.σ. από μια κυβέρνηση που κατά τ' άλλα δηλώνει φανατική τής open goverment) επιμένουν ότι ο στόχος της Αθήνας αλλά και της Αγκυρας είναι να κατοχυρωθεί η επωφελής οικονομική συνεργασία Ελλάδας-Τουρκίας στην υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ στο Αιγαίο.

ΓΙΑ ΝΑ μπορέσει όμως να γίνει δεσμευτική μια τέτοια «επωφελής συνεργασία» πρέπει κάποιος να αναλάβει και την υψηλή εποπτεία αυτής της δέσμευσης, π.χ. μια μεγάλη ή μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες που θα εκμεταλλεύονται και θα αποδίδουν τα ανάλογα ποσοστά στις δύο πλευρές του Αιγαίου.

ΜΕ ΔΥΟ λόγια, στο όνομα των οικονομικών πλεονεκτημάτων και προοπτικών (που τόσο έχει ανάγκη η ελληνική κυβέρνηση, αλλά και η χώρα), μπορούν κάλλιστα να μπουν άλυτες στο περιθώριο οι τουρκικές αμφισβητήσεις ελληνικής κυριαρχίας, αλλά και να ξεχαστεί το διεθνές δικαίωμα της Ελλάδας στα 12 ν.μ. των χωρικών υδάτων.

Διαβάστε την συνέχεια εδώ: http://logioshermes.blogspot.com/2010/11/blog-post_2312.html