Η χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος εξουσίας

Toυ Αρματιστή
Τα πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας δεν είναι οικονομικό. Είναι πρώτα και πάνω απ' όλα, πρόβλημα βαθύτατα πολιτικό. Είναι πρόβλημα θεσμικό. Είναι πρόβλημα που οφείλεται πρωτίστως:

• Στη διαχρονική ανεπάρκεια, ανικανότητα, ανευθυνότητα, φαυλότητα, και διαφθορά του πολιτικού προσωπικού.

• Στην εγκαθίδρυση από το πολιτικό προσωπικό ενός απόλυτα διεφθαρμένου πελατειακού κομματικού δυσκίνητου γραφειοκρατικού και αναποτελεσματικού κράτους, που διαιωνίζει την οικογενειοκρατία, τα πολιτικά τζάκια, την αναξιοκρατία, την προώθηση ανίκανων προσώπων σε θέσεις ευθύνης, την εξαγορά συνειδήσεων, το ρουσφέτι, την κάλυψη και ατιμωρησία των διεφθαρμένων πολιτικών και δημόσιων λειτουργών, την ανομία, τη νομή της εξουσίας, τη γενικευμένη διαφθορά, τη διασπάθιση κατάχρηση και κλοπή του δημόσιου πλούτου, τη πολυνομία, τη πνευματική και οικονομική καθυστέρηση, «τη πώληση» των θέσεων και των μεταθέσεων της δημόσιας διοίκησης κα.

• Στην αδυναμία του πολιτικού προσωπικού να κυβερνήσει ηθικά και αποτελεσματικά τη χώρα, να εκτιμήσει απειλές και κινδύνους, να διαχειριστεί σοβαρές εθνικές και οικονομικές κρίσεις, να προστατεύσει αποτελεσματικά τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα και την εθνική άμυνα και ασφάλεια, να αντιπαλέψει τη διαφθορά και τη κατάχρησης του δημόσιου πλούτου (στη πραγματικότητα αυτό το ίδιο τα υποθάλπει), να επιβάλει κράτος δικαίου και το αίσθημα της ισονομίας και της ισοπολιτείας στους πολίτες, να εγκαθιδρύσει αποτελεσματική δημόσια διοίκηση, να κατανείμει τα οικονομικά βάρη σύμφωνα με τις δυνατότητες ενός εκάστου, να περιορίσει τη φοροδιαφυγή και το μαύρο πλουτισμό, να δημιουργήσει ένα δίκαιο κοινωνικό κράτος στο οποίο οι πολίτες και ειδικά οι νέοι να έχουν μέλλον, να ανεβάσει το επίπεδο της παιδείας, να προστατεύσει το περιβάλλον, να αναπτύξει την οικονομία και το βιοτικό επίπεδο των πολιτών στηριζόμενο στις μοναδικές δυνατότητες που προσφέρει η χώρα μας και ο λαός μας και το κυριότερο να δώσει όραμα και ελπίδα για το μέλλον.

• Στη απόλυτη χρεοκοπία του ισχύοντος πολιτικού συστήματος και τη διαχρονική παραβίαση του συντάγματος και των θεσμών.

Διάβαζα στη «Καθημερινή της Κυριακής» της 7ης Νοεμβρίου 2010 μια συνέντευξη του Γερμανού ιστορικού και καθηγητή της Ελληνικής και Κυπριακής ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Μανχάϊμ, Χάιντς Α. Ρίχτερ, στην οποία λέγει ότι η πολιτική κουλτούρα στην Ελλάδα είναι αυτή των πελατειακών σχέσεων…… Οι πελατειακές σχέσεις στην Ελλάδα προήλθαν από τα πρώτα χρόνια της Οθωμανικής κατοχής. Οι Οθωμανοί κατέστρεψαν την αριστοκρατία για να εξαλείψουν την πιθανότητα επανάστασης και δόμησαν την εξουσία τους πάνω στους προεστούς (τους μουχτάρ)(δηλαδή τους κοτζαμπάσηδες) οι οποίοι διοικούσαν τις διάφορες κοινότητες. Κατά κανόνα οι άνθρωποι αυτοί ήταν και οι τοκογλύφοι του χωριού: δάνειζαν τους γεωργούς με τόκο 30%. Όταν ήρθε ο Όθωνας βρήκε αυτή τη κατάσταση και στην ουσία τη διατήρησε…..

Τι σημαίνει όμως πελατειακό κράτος και πως εκδηλώνεται;

• Είναι η εξαγορά από τους πολιτικούς της λαϊκής ψήφου, δηλαδή της δυνατότητας των πολιτών να επιλέξουν με ελεύθερη βούληση τους άρχοντες της πολιτείας, προκειμένου (οι πολιτικοί) να εξασφαλίσουν την εκλογή ή επανεκλογή τους, με αντίτιμο τη χάρη, το ρουσφέτι, το διορισμό σε κάποια θέση, τη μετάθεση ή την απόσπαση, την προαγωγή, την προώθηση σε θέσεις που προσφέρουν οικονομικά οφέλη, την ανάθεση εργολαβιών και γενικά την οποιαδήποτε διευκόλυνση.

• Είναι η υποστήριξη ή η ανοχή που εξασφαλίζουν τα κόμματα και οι ισχυροί πολιτικοί από διάφορα οικονομικά συμφέροντα, επιχειρηματίες, οργανισμούς, εκδοτικά συμφέροντα, ΜΜΕ, ομάδες πίεσης κλπ. Η υπόψη υποστήριξη εκδηλώνεται με οικονομική στήριξη, διαφήμιση, προβολή, ανοχή και απόκρυψη δυσμενών στοιχείων και χειραγώγηση της κοινής γνώμης προκειμένου να εξασφαλίσουν την εκλογή τους. Το αντίτιμο που προσφέρει το πολιτικό σύστημα για την παροχή της παραπάνω υποστήριξης εκδηλώνεται με τη προσφορά προς τα μεγάλα συμφέροντα πολιτικής κάλυψης και προστασίας, ευνοϊκών ρυθμίσεων για την προώθηση επιχειρηματικών σχεδίων, κρατικών εγγυήσεων, απόκρυψη δυσμενών στοιχείων που αφορούν τα συμφέροντα, ελαστικούς ελέγχους ή αποφυγή των ελέγχων, διάθεση κρατικής γης για εκμετάλλευση, παροχή ειδικής πληροφόρησης, εύνοια σε μεγάλους διαγωνισμούς του δημοσίου, παροχή προνομίων, απ’ ευθείας αναθέσεις κρατικών προμηθειών και εργολαβιών δημόσιων έργων, κατά προτεραιότητα προώθηση των ζητημάτων που τους ενδιαφέρουν κ.α.

Διαβάστε την συνέχεια εδώ: http://logioshermes.blogspot.com/2010/11/blog-post_7053.html