Τέσσερις ημέρες κράτησε η κυβερνητική αισιοδοξία. Γιώργος Κύρτσος

Στην διακαναλική συνέντευξη που έδωσε ο πρωθυπουργός την περασμένη Δευτέρα υποστήριξε ότι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι δεν πρόκειται να υποστούν νέες θυσίες και πως από το 2011 αρχίζει η οικονομική ανάκαμψη και στα τέλη του 2012 θα απαλλαγούμε οριστικά από τους περιορισμούς του μνημονίου.

Αυτά ήταν την περασμένη Δευτέρα για τους Έλληνες τηλεθεατές. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα όμως της περασμένης Πέμπτης ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου υπέκυψε στις πιέσεις της καγκελαρίου της Γερμανίας κ. Μέρκελ και προσυπέγραψε μία στρατηγική που οδηγεί σε διαφορετικά συμπεράσματα για την κατάσταση της οικονομίας και την προοπτική της.

Δεύτερο μνημόνιο

Ουσιαστικά ο κ. Παπανδρέου συμφώνησε μέσω της μονιμοποίησης του μηχανισμού χρηματοδότησης προβληματικών χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως η Ελλάδα στην παράταση του μνημονίου μέσω της αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους.

Δέχθηκε και αυτός ότι με την αρνητική δυναμική που αναπτύσσει η ελληνική οικονομία είναι πρακτικά αδύνατο να τιμήσουμε τις υποχρεώσεις μας προς τους πιστωτές μας το 2013, 2014 και 2015. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Πάγκαλος επιχειρηματολογεί δημόσια υπέρ ενδεχόμενης αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους.

Η επιτήρηση λοιπόν της ελληνικής οικονομίας θα έχει συνέχεια, όπως και τα σκληρά οικονομικά μέτρα προκειμένου να πεισθούν οι πιστωτές μας να συνεχίσουν τις διευκολύνσεις πέρα από το 2012. Η κυβέρνηση διαφημίζει μία υποτιθέμενη βελτίωση της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης ενώ έχει προγραμματιστεί η επιδείνωσή της σε βάθος χρόνου.

Ελεγχόμενη χρεοκοπία

Η συνέχεια, με βάση τις αποφάσεις των Βρυξελλών, προβλέπεται ακόμη πιο αρνητική για την ελληνική οικονομία και την κοινωνία. Σε περίπτωση που δεν μπορέσουμε να σηκώσουμε το βάρος του δημόσιου χρέους που θα έχει αυξηθεί μέχρι τα τέλη του 2012 στο 150% του ΑΕΠ θα οδηγηθούμε σε διάστημα λίγων ετών στην λεγόμενη ελεγχόμενη χρεοκοπία.

Η καγκελάριος της Γερμανίας κ. Μέρκελ προετοίμασε ήδη το έδαφος γι' αυτή την εξέλιξη επιβάλλοντας την συμμετοχή στον μηχανισμό χρηματοδότησης προβληματικών χωρών όπως η Ελλάδα, τις εμπορικές τράπεζες και τους ασφαλιστικούς οργανισμούς που έχουν επενδύσει στο δημόσιο χρέος των προβληματικών χωρών. Υποτίθεται ότι με αυτό τον τρόπο προστατεύει τα συμφέροντα των Γερμανών φορολογούμενων από το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της Ελλάδας ή κάποιας άλλης χώρας-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην πραγματικότητα δίνει την χαριστική βολή στην ελληνική οικονομία γιατί κάνει πρακτικά αδύνατη την έξοδό μας στις αγορές και την επαρκή χρηματοδότηση του δημόσιου χρέους μετά το 2012. Οι τράπεζες και οι ασφαλιστικοί οργανισμοί αποκλείεται να επενδύσουν στα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου όταν είναι πιθανή η χρεοκοπία του σε διάστημα 3, 4 ή 5 ετών. Τα επιτόκια που θα απαιτήσουν για να καλυφθούν επιχειρηματικά έναντι του κινδύνου χρεοκοπίας θα είναι πραγματικά τοκογλυφικά. Με τον τρόπο που κινείται η κ. Μέρκελ απομονώνει το ελληνικό δημόσιο από τις αγορές και ενισχύει τις πιθανότητες εφαρμογής του σεναρίου ελεγχόμενης χρεοκοπίας της χώρας μας.

Από το 2010 μέχρι το 2014-15 θα εφαρμοστεί ένα ισοπεδωτικό πρόγραμμα λιτότητας και στην συνέχεια, εάν οδηγηθούμε στην λεγόμενη ελεγχόμενη χρεοκοπία, θα αντιμετωπίσουμε ένα ακόμη σκληρότερο και μεγαλύτερης διάρκειας πρόγραμμα λιτότητας.