ΚΑΙ ο Ανδρέας Λοβέρδος το 2006 είχε ΣΥΝυπογράψει ΠΡΟΤΑΣΗ αναθεώρησης του άρθρου 86 του Συν/τος. ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ, ΝΟΜΙΚΑ τώρα; ΚΑΙ άλλαξε και αυτός; ΔΕΙΤΕ..

Πρωτοβουλία για την αναθεώρηση του άρθρου 86 του Συντάγματος που αφορά την άσκηση ποινικής δίωξης κατά υπουργών

Με πρωτοβουλία του Κυριάκου Μητσοτάκη, ανελήφθη διακομματική κοινοβουλευτική πρωτοβουλία για την αναθεώρηση του άρθρου 86 του Συντάγματος. Το Άρθρο 86 θέτει το πλαίσιο, τις προϋποθέσεις, τη διαδικασία και τις προθεσμίες για την άσκηση ποινικής δίωξης κατά υπουργών, ένα ζήτημα το οποίο δεν έχει αποτελέσει αντικείμενο των μέχρι τώρα κατατεθειμένων προτάσεων αναθεώρησης. Ιστορικά, ο λόγος της ύπαρξης ειδικής δωσιδικίας ως προς την ποινική ευθύνη των υπουργών σχετιζόταν με την επιθυμία της Πολιτείας να προστατεύσει τους πολιτικούς που είχαν διατελέσει ή διατελούσαν υπουργοί από ενδεχόμενα εκβιαστικής ή στρεψόδικης δίωξής τους για λόγους πολιτικής ή προσωπικής αντεκδίκησης. Σήμερα, ωστόσο, από πολλούς πολίτες η ρύθμιση αυτή αντιμετωπίζεται ως διακομματικό εργαλείο ατιμωρησίας και ασυλίας των πολιτικών. Για το λόγο αυτό, οι βουλευτές Κυριάκος Μητσοτάκης, Ανδρέας Λοβέρδος, Νίκος Γεωργιάδης, Κώστας Τασούλας, Σοφία Καλαντζάκου, Γιώργος Κοντογιάννης, Δημήτρης Γαλαμάτης και Μιχάλης Μπεκίρης προτείνουν την αναθεώρηση του εν λόγω άρθρου προς τρεις κατευθύνσεις.

Παρασκευή, 17 Νοεμβρίου 2006

• Κοινοβουλευτικό Έργο: Άλλες δραστηριότητες

Οι Βουλευτές: Κυριάκος Μητσοτάκης, Ανδρέας Λοβέρδος, Νίκος Γεωργιάδης, Κώστας Τασούλας, Σοφία Καλαντζάκου, Γιώργος Κοντογιάννης, Δημήτρης Γαλαμάτης, Μιχάλης Μπεκίρης ανέλαβαν διακομματική κοινοβουλευτική πρωτοβουλία με σκοπό την αναθεώρηση του Άρθρου 86 του Συντάγματος για την άσκηση ποινικής δίωξης κατά υπουργών.

Το Σύνταγμα και ο Κανονισμός της Βουλής προβλέπουν ότι μια ομάδα Βουλευτών δύναται, ανεξάρτητα από την κομματική τους ταυτότητα, να προτείνουν στους συναδέλφους τους την εξέταση της ανάγκης αναθεώρησης συγκεκριμένων διατάξεων του Συντάγματος. Το αίτημα αναθεώρησης – και η ίδια η ψηφοφορία της αναθεώρησης άλλωστε – δεν εντάσσονται στην παραδοσιακή αντιπαράθεση συμπολίτευσης-αντιπολίτευσης. Η ψήφος για το Σύνταγμα είναι κατεξοχήν ψήφος που δεσμεύει κάθε Βουλευτή μόνο με τη συνείδησή του. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, κατά παράδοση, η διαδικασία αναθεώρησης δεν υπόκειται σε κομματική πειθαρχία ενώ, ταυτόχρονα, το όλο πνεύμα της διαδικασίας επιτρέπει – και μάλιστα επιβάλλει – την ευρύτερη δυνατή συναίνεση για την έγκριση των αλλαγών στο Σύνταγμα.

Με τα ως άνω δεδομένα, υποβλήθηκε πρόταση η οποία αποσκοπεί στο να συλλέξει τις απαιτούμενες 50 υπογραφές Βουλευτών και να θέσει προς συζήτηση ενώπιον της αρμόδιας επιτροπής για την αναθεώρηση του Συντάγματος το Άρθρο 86. Το Άρθρο 86 θέτει το πλαίσιο, τις προϋποθέσεις, τη διαδικασία και τις προθεσμίες για την άσκηση ποινικής δίωξης κατά υπουργών, ένα ζήτημα το οποίο δεν έχει αποτελέσει αντικείμενο των μέχρι τώρα κατατεθειμένων προτάσεων αναθεώρησης.

Ιστορικά, ο λόγος της ύπαρξης ειδικής δωσιδικίας ως προς την ποινική ευθύνη των υπουργών σχετιζόταν με την επιθυμία της Πολιτείας να προστατεύσει τους πολιτικούς που είχαν διατελέσει ή διατελούσαν υπουργοί από ενδεχόμενα εκβιαστικής ή στρεψόδικης δίωξής τους για λόγους πολιτικής ή προσωπικής αντεκδίκησης. Σήμερα, ωστόσο, από πολλούς πολίτες η ρύθμιση αυτή αντιμετωπίζεται ως διακομματικό εργαλείο ατιμωρησίας και ασυλίας των πολιτικών.

Απέναντι στην κατάσταση αυτή, οι ως άνω Βουλευτές ανέλαβαν την πρωτοβουλία αναθεώρησης του Άρθρου 86 του Συντάγματος, προτείνοντας διαζευκτικά ή σωρευτικά, τις εξής κατευθύνσεις:

• διεύρυνση της προθεσμίας μέσα στην οποία μπορεί να ασκηθεί η δίωξη υπουργών
• περιορισμός της σχετικής αρμοδιότητας της Βουλής στη χορήγηση της άδειας για τη δίωξη, χωρίς δικαίωμα ανάκλησης της απόφασης ή αναστολής της δίωξης
• θέσπιση Ειδικού Δικαστηρίου (ενδεχόμενα διατήρηση του ΕΔ ή χρήση της ολομέλειας του Αρείου Πάγου) για την εκδίκαση της δίωξης.