Τις μίζες για Patriot και C4I ψάχνει η Δικαιοσύνη

Πάνος Πικραμένος

Το άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών 40 στελεχών των υπουργείων Εθνικής Άμυνας και Προστασίας του Πολίτη που φέρονται να εμπλέκονται στην υπόθεση της σύμβασης για το C4I ζήτησε η Εφέτης Ανακρίτρια, Μαρία Νικολακέα.

Την ίδια ώρα, πάντως, προτεραιότητα της ανακριτικής διαδικασίας φαίνεται πως είναι η προμήθεια των αντιπυραυλικών συστημάτων τύπου Patriot, επί υπουργίας Άκη Τσοχατζόπουλου, καθώς, τυχόν αδικήματα θα παραγραφούν σε τρία χρόνια για τα μη πολιτικά πρόσωπα.

Αντικείμενο της έρευνας θα είναι η συμβατότητα των συστημάτων με τον υπόλοιπο αμυντικό εξοπλισμό της χώρας μας ως μέλος του ΝΑΤΟ αλλά και τυχόν ζημία που υπέστη το Ελληνικό Δημόσιο.

Μίζες 10 εκ για τα Patriot

Ο Ράιχαρντ Σίκατσεκ

Στο μικροσκόπιο των ανακριτών βρίσκεται η σύμβαση της Siemens, η οποία υπεγράφη το 1999 επί διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και υπουργίας Άκη Τσοχατζόπουλου, με το ελληνικό δημόσιο, για την προμήθεια των ηλεκτρονικών μερών του πυραυλικού συστήματος Patriot.

Στο ζήτημα της προμήθειας των ηλεκτρονικών τμημάτων του Patriot, είχε αναφερθεί στην κατάθεση του ο διαχειριστής των «μαύρων ταμείων» της Siemens, Ρ. Σίκατσεκ.

«Επρόκειτο για την προμήθεια χρημάτων για κάποια σύμβαση σε σχέση με την κατασκευή ηλεκτρονικών συστημάτων για τους πυραύλους Patriot. Συνολικά έπρεπε να παραδώσω 10 εκατομμύρια ευρώ και τα παρέδωσα με περίπλοκο τρόπο, καθώς νοίκιασα ένα διαμέρισμα ειδικά γι΄ αυτό», είχε καταθέσει.

Εξηγήσεις για το ίδιο ζήτημα είχαν δώσει στη Δικαιοσύνη και τα πρώην υψηλόβαθμα στελέχη της Siemens, Μιχάλης Χριστοφοράκος και Διονύσης Δενδρινός, καθώς, και το πρώην μέλος του Δ.Σ. της εταιρίας, Μιλτιάδης Ψαρρός.

Υπενθυμίζεται ότι για τον Μ. Ψαρρό, το πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος της Siemens, Ρ. Νιντλ, είχε αναφέρει ότι έδωσε 2 εκατομμύρια δολάρια για το πρόγραμμα Patriot, τα οποία παρέλαβε σε βαλίτσες στο αεροδρόμιο της Ζυρίχης.

Η συμφωνία για την αγορά των αντιαεροπορικών πυραύλων είχε συναφθεί απ' ευθείας με την αμερικανική εταιρεία Raytheon και η σύμβαση κατακυρώθηκε στις 31/12/98 προβλέποντας την αγορά 4 συστημάτων Patriot συν 2 με option, αξίας 1,4 δισ. δολαρίων. Αντιπρόσωπος της Raytheon ήταν η ελληνική εταιρεία ΑΧΟΝ του κ. Λιακουνάκου.

Οιι παραδόσεις τμημάτων των συστοιχιών απεδείχθησαν εξ αρχής προβληματικές. Η παράδοση άργησε και το σύστημα έφτασε, αρχικά, χωρίς το λογισμικό του, γεγονός που προκάλεσε προβλήματα και επιπλέον έξοδα. Ωστόσο σήμερα λειτουργεί ομαλά.

Η «αμαρτωλή» ιστορία του C4I

Η απόφαση για την προμήθεια του συστήματος C4I ελήφθη μετά από πολύμηνες διαβουλεύσεις τον Μάρτιο του 2003 σε συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ υπό τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, έναντι του ποσού των 255 εκατ. ευρώ. Η τιμή της προσφοράς είχε από τότε εγείρει υποψίες για «συγκαλυμμένες δαπάνες», αφού ήταν εντυπωσιακά χαμηλότερη από την αρχική των 417 εκατ. ευρώ. αλλά και από αυτή της αντίπαλης ευρωπαϊκής κοινοπραξίας TRS, η οποία επέμενε ότι το έργο δεν μπορεί να εκτελεστεί σε αυτή την τιμή.

Όμως, από την πρώτη στιγμή, η αμερικανική πλευρά είχε καταστήσει παραπάνω από σαφές ότι η Ασφάλεια της Ολυμπιάδας 2004 θα ήταν υπόθεση της SAIC. Ο ίδιος ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, Τόμας Μίλερ, είχε στηρίξει προσωπικά και σκανδαλωδώς την αγορά του συγκεκριμένου συστήματος.

Στην κοινοπραξία μετείχαν οι εταιρείες General Dynamics, ITT Technologies, Honeywell, IBM, NOKIA, Rafael, Elbit, ALTEC, Όμιλος Πουλιάδη, ΔΙΕΚΑΤ και Siemens, η οποία θα αναλάμβανε τον κρίσιμο τομέα της διασύνδεσης των επιμέρους συστημάτων.

Την σύμβαση υπέγραψαν οι τότε υπουργοί Εθνικής Άμυνας, Γιάννος Παπαντωνίου, και Δημόσιας Τάξης, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.

«Άνθρακες ο θησαυρός»

Όπως όλοι προέβλεπαν, το σύστημα δεν λειτούργησε κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων 2004, παρά μόνο τμηματικά και με πολλά προβλήματα.

Ωστόσο, μεγάλο τμήμα του ποσού αγοράς είχε ήδη εξοφληθεί και τρία χρόνια αργότερα, τον Σεπτέμβρη του 2007, όταν κυβέρνηση ήταν η ΝΔ, η ελληνική πλευρά δέχεται να παραλάβει επισήμως το σύστημα, μετά από πέντε τροποποιήσεις της αρχικής σύμβασης, στην τιμή των 245 εκατ. ευρώ.

Ο πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης, Βύρων Πολύδωρας

Η συμφωνία υπεγράφη από τον τότε υπουργό Δημοσίας Τάξης, Βύρωνα Πολύδωρα, και τον εκπρόσωπο της αμερικανικής εταιρείας SAIC, Γκραντ Κλαρκ, παρουσία του πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τσαρλς Ρις.

Ο Β. Πολύδωρας δήλωνε ικανοποιημένος από την τελική συμφωνία, αν και όσοι γνώριζαν, επέμεναν ότι το σύστημα εξακολουθεί να μην είναι λειτουργικό.

«Τα πλεονεκτήματα από το C4I είναι τεράστια…», έλεγε μεταξύ άλλων ο κ. Πολύδωρας. Φυσικά ικανοποιημένος δήλωσε και ο πρέσβης των ΗΠΑ…

Τελικά η υπόθεση βρέθηκε στο επίκεντρο της Εξεταστικής Επιτροπής για τη Siemens, η οποία απεδείχθη ότι έπαιξε κρίσιμο ρόλο στις διαβουλεύσεις για την προμήθεια.

Οι καταθέσεις όλων των μαρτύρων συγκλίνουν στο ότι το Δημόσιο πλήρωσε πανάκριβα ένα σύστημα το οποίο όμως ποτέ δεν λειτούργησε.

Τελικά με απόφαση του υφυπουργού Δημόσιας Τάξης, Σπύρου Βούγια, τον Απρίλιο 2010 το ελληνικό Δημόσιο δεν αναγνώρισε την παραλαβή του C4I, και επιφυλάσσεται παντός νομίμου δικαιώματός του απαιτώντας το σύστημα κάποια στιγμή να λειτουργήσει.