Αλεξανδρος Παπαδιαμαντης


ξεύρω τι οδείς τολμ ποτε ν’ τενίσ ντός αυτο,
ς ες βαθ κα πύθμενον φρέαρ, πρός  λιγγι  ρασις.
Κατοπτρίζεσθε μλλον ν τος πράγμασι το πλησίον καί ελόγως πράττετε.

(Ξέρω ότι κανείς δεν τολμά ποτέ να ατενίσει τα ενδότερα του εαυτού του, σαν σε βαθύ και απύθμενο πηγάδι, προς το οποίο η όραση ζαλίζεται. Καθρεφτίζεστε περισσότερο στα πράγματα του διπλανού κι ανάλογα πράττετε.)