ήταν ένας από τους πιο καλούς μου φίλους,αν η φιλία μπορεί να έχει κλίμακα αξιολόγησης...
περάσαμε μαζί και μοιραστήκαμε λύπες μεγάλες,στενοχώριες,αλλά και πάρα πολλές όμορφες χαρούμενες κι αξέχαστες στιγμές...
τελευταία είχαμε χαθεί για περίπου τρεις μήνες...
ώσπου την περασμένη Παρασκευή το βράδυ, γύρισα στη σελίδα του στο fb (του άρεσε πολύ) να δω τι κάνει,αν έλεγε κανένα καινούργιο αστείο (του άρεσαν πολύ ) ή αν είχε βάλει κάποιο όμορφο τραγούδι (του άρεσαν πολύ)...
με χτύπησε κεραυνός!!
αντί για τραγούδια και αστεία,είδα τη νεκρολογία και τον αποχαιρετισμού του κολλητού μου,από δεκάδες φίλους...
κι εγώ δεν είχα ιδέα!!!
δε φρόντισα να μάθω...
ο Κωστάκης δεν υπάρχει πια,έφυγε πριν 15 μέρες κι εγώ δεν ήμουν εκεί...
εγώ το έμαθα από το fb , το θάνατο του αδερφικού μου φίλου!!!
δηλαδή αξίζουμε να λεγόμαστε άνθρωποι πια;;
b.n.
http://paspartoy.blogspot.com/2010/10/blog-post_6462.html
ΑπάντησηΔιαγραφήπασοκοσκυλα στην πατρα σε διαπλοκη με τον τοπικο τυπο
ουστ αλητες