ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ

ΤΡΙΤΗ 19 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι καλημέρα σας, σας ευχαριστούμε που ανταποκριθήκατε στην πρόσκληση. Ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γιώργος Καρατζαφέρης, έχει το λόγο. Κύριε Πρόεδρε.

Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ευχαριστώ πάρα πολύ για την αποδοχή της προσκλήσεώς μας. Είναι μια ώρα ευθύνης για όλους μας. Όχι μόνο για μας τους πολιτικούς, αλλά θα έλεγα για όλο το πολιτικό σύστημα, στο οποίο δεν εξαιρείται και ο Τύπος.

Είναι μια περίοδος εξαιρετικά κομβική. Μιλάμε για ποια Ελλάδα θα έχουμε αύριο απέναντί μας, ή μάλλον δίπλα μας. Μια Ελλάδα ελεύθερη, αυτόνομη,  αυτοδύναμη ή μια Ελλάδα εξαρτώμενη και όχι κυρίαρχη;

Αν και σήμερα, με την αποδοχή, την αναγκαστική αποδοχή του μνημονίου παίζεται κατά πολύ αν είμαστε κυρίαρχος χώρα, αν υπάρχει κυρίαρχος εξουσία της κυβέρνησης και ως εκ τούτου πλήρης νομιμοποίηση όλων των αποφάσεών της.

Ελέγχεται, παραπέμπω δε για περισσότερες αναλύσεις και  πληροφορίες, στα συγγράμματα σπουδαίων συνταγματολόγων, όπως ο κ. Μάνεσης. Πολύ φοβούμαι ότι ενδέχεται να βρεθούμε κάποια στιγμή προ μεγάλων εκπλήξεων.

Η χώρα έχει δανειστεί, έχει βοηθηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως όλοι πιστεύετε 110 δις. Είναι ψέμα και λάθος. Η χώρα από την τρόικα θα λάβει συνολικά περίπου 250 δις και αν προστεθούν και 25 δις εγγυήσεις των τραπεζών, πάμε για 275 δις.

Αυτή είναι μια θλιβερή πραγματικότητα, η οποία προσδιορίζει και το μέγεθος, αλλά βεβαίως και την αδυναμία εξόδου της χώρας από αυτή την επιτήρηση και από τον ασφυκτικό κλοιό που σήμερα βρίσκεται.

Τα πράγματα κάθε μέρα είναι και χειρότερα και σίγουρα όχι καλύτερα. Ακούω κι εγώ, όπως κι εσείς, τις διαπιστώσεις τις οποίες έχουν κάνει οι δανειστές μας.

Κανένας δανειστής δε λέει ότι ο δανειζόμενος οδηγείται σε πτώχευση και κατάθλιψη. Οι αριθμοί όμως της πραγματικής οικονομίας είναι δραματικοί.

Κλείνουν καθημερινώς επιχειρήσεις. Τα λουκέτα πλέον είναι περισσότερα από τα ανεβασμένα ρολά στην αγορά, όχι μόνο της Αθήνας, αλλά και της περιφέρειας.

Κάθε μαγαζί που κλείνει μετατρέπεται σε ένα κλάσμα μειώσεως και υφέσεως του ΑΕΠ.  Αυτή είναι μια πραγματικότητα, την οποία δε λαμβάνει υπόψη η κυβέρνηση.

Αυτός ο συνδυασμός της ελεγχόμενης στην ουσία πτώχευσης, γιατί περί αυτού πρόκειται, σε συνδυασμό με ό,τι γίνεται εις την περιοχή μας, είναι ένα εξαιρετικά επικίνδυνο μίγμα.

Λένε μερικοί ότι η Ελλάδα δε θα χρεοκοπήσει. Το ακούω ιδιαίτερα από στόματα  ανθρώπων της αριστεράς. Η Ελλάδα δε θα χρεοκοπήσει γιατί είναι πολύ ακριβή η χρεοκοπία της.

Αυτό όμως σημαίνει ότι η Ελλάδα θα έχει ανάγκη διαρκώς όλο και πιο αυξημένων δόσεων από τους επιτηρητές της. Δηλαδή κάθε μέρα που περνάει η χώρα θα χάνει και τον κυρίαρχο ρόλο της .

Κάθε μέρα εκχωρείται η κυριαρχία της χώρας. Αυτό καταλαβαίνετε ότι θα έχει οδυνηρή εξέλιξη σε όλα τα εθνικά μας θέματα. Ήδη έχουμε αποδεχτεί την ονομασία Δημοκρατία της Μακεδονίας – Βαρντάσκα, περιμένουμε τις εκλογές για να ξεκινήσει η διαδικασία και έχετε υπόψη σας, η ονομασία αυτή είναι υπό την αίρεση αν θα τη δεχτεί ο κ. Γκρουέφσκι. Εκεί φτάσαμε.

Ο  κ. Ερντογάν προσέρχεται μεθαύριο και παρά τα περιστέρια τα οποία δείχνει σε συνεντεύξεις του, έχω την αίσθηση ότι όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι κάπου μέσα κρύβεται και το γεράκι.

Ο κ. Παπανδρέου αυτή τη στιγμή κάνει μια εντελώς επιδερμική πολιτική και ως εκ τούτου και επικίνδυνη, όχι μόνο εις την οικονομία, όπου προσπαθεί διαχείριση του χρόνου και όχι λύσεως του προβλήματος, αλλά και στην εξωτερική πολιτική. Πατάει σε δύο βάρκες. 

Η Ελλάδα πρέπει να επιλέξει ποια βάρκα θα ακουμπήσει, ποια βάρκα την εξυπηρετεί, ποια βάρκα μπορεί να την εξασφαλίσει. Η μία βάρκα είναι βεβαίως οι σχέσεις με την Τουρκία, όπως θέλουν να παρουσιάζεται και η άλλη βάρκα είναι αυτή με το Ισραήλ.

Ίσως δεν έχουν συνειδητοποιήσει το μέγεθος της αντιπαλότητας και της κόντρας που υπάρχει μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας. Εμείς, αντί να εκμεταλλευτούμε αυτή την αντιπαλότητα που έχει φτάσει στα όρια πλέον της ανοιχτής ρήξης, προσπαθούμε να συλλειτουργήσουμε μέσα σε ένα πλαίσιο που αναγκαστικά θα μας οδηγήσει σε αδιέξοδο.

Πρέπει να επιλέξουμε. Πολύ φοβούμαι ότι αυτές οι επιλογές του κ. Παπανδρέου, η αδυναμία του να στηρίξει τις εθνικές μας υποθέσεις, θα οδηγήσουν τη χώρα σε εξαιρετικά  δύσκολες καταστάσεις.

Τι εννοώ. Δεν έχει εγείρει ακόμα η χώρα μας το θέμα ως ένα θέμα το οποίο το έχουμε σίγουρα στα χέρα μας. Όλα τα προηγούμενα, τα δεδικασμένα των συνθηκών εξυπηρετούν τον εθνικό αυτό στόχο και ο κ. Παπανδρέου παραμένει εγκλωβισμένος στο παλαιό και θα έλεγα αμφιβόλου εξελίξεως θέμα της υφαλοκρηπίδας. Πράγμα που σαφώς εξυπηρετεί το θέμα της Τουρκίας.

Φοβούμαι ότι αυτό το μίγμα της κρίσης μπορεί να φέρει οδυνηρές εξελίξεις την προσεχή δεκαετία. Είναι εξαιρετικά αδύνατο να αποφύγουμε τα χειρότερα.

Πάντως, είναι σίγουρο ότι η υπάρχουσα δομή της κυβέρνησης, δεν μπορεί να ανταπεξέλθει  στο ρόλο αυτής της περιστάσεως. Ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν έχει την πλήρη αντίληψη της αγοράς.

Ο κ. Παπακωνσταντίνου, ομιλεί μεν τέλεια την αγγλική, αλλά η επιχειρηματολογία του απέναντι σε όλους αυτούς, οι οποίοι έχουν αναλάβει εξαιρετικά σοβαρό ρόλο και επικυρίαρχο, τα επιχειρήματά του δεν περνάνε.

Ο κίνδυνος είναι μεγάλος και δεν το λέω μόνο εγώ. Ίσως έχω τη δύναμη, μη δεσμευόμενος από οτιδήποτε, να μπορώ να μιλάω ελευθέρως. Το ξέρει και ο κ. Σαμαράς, το ξέρει και ο κ. Παπανδρέου, το ξέρει βεβαίως και ο υπόλοιπος πολιτικός κόσμος.

Όταν όμως ξέρεις την αλήθεια και ξέρεις πόσο σοβαρά είναι τα πράγματα, δε δικαιούσαι να μην ομιλείς και δε δικαιούσαι, πάνω απ’ όλα, να παίζεις θέατρο.

Το θέατρο των δύο μεγάλων κομμάτων, όπου για άλλη μια φορά, με εκβιαστικά διλήμματα οδηγούν τον τόπο σε εκλογές. Όταν όμως χρησιμοποιούν σε κάθε εκλογική αναμέτρηση εκβιαστικά διλήμματα, πρώτον δεν υπηρετείται η δημοκρατία. Έχουμε λαθεμένα αποτελέσματα.

Και δεύτερον, ότι ο κόσμος γαλουχείται στα εκβιαστικά διλήμματα και αύριο το πρωί, όταν του τεθούν εκβιαστικά διλήμματα σε εθνικά θέματα, δε θα έχει τη δύναμη να μπορέσει να τα αντιμετωπίσει.

Αυτό το οποίο λείπει, επιτέλους στον τόπο, σε αυτή την εξαιρετικά δύσκολη στιγμή, είναι η σοβαρότητα. Λείπει ο διάλογος. Ένα διάλογο που όλοι τον θέλουν, αλλά φοβούνται να τον ομολογήσουν.

Το ξέρουν ότι είναι απαραίτητη διαδικασία, δεν την υπηρετούν. Οι μικροκομματικές σκοπιμότητες τους απαγορεύουν να είναι ειλικρινείς με εαυτούς, οπαδούς και Ελλάδα.

Γνωρίζετε ότι καταβάλλω μεγάλες προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση, τόσο σε εθνικό επίπεδο, όσο και εις τον περιγραφόμενο χώρο της κεντροδεξιάς, για την ανάπτυξη ενός διαλόγου.

Σε εθνικό επίπεδο, δεν υπάρχει κανένας πολιτικός, που να μη λέει αυτό το οποίο εισηγείται ο λαός. Ότι χρειάζεται μιας εθνικής αντίληψης κυβέρνηση. Μιας οικουμενικής αντίληψης κυβέρνηση.

Φοβούνται όμως να το προτείνουν. Όλοι γνωρίζουν ότι είναι η μόνη λύση. Και είναι η λύση η οποία θα επιβληθεί εκ των γεγονότων. Φωνάζω και λέω, πριν τα γεγονότα επιβάλλουν τη λύση, καλύτερα η λύση να προλάβει τα γεγονότα, παρά τα γεγονότα να φέρουν τη λύση.

Είναι σίγουρο ότι μέχρι το Πάσχα μας περιμένουν οδυνηρές πορείες με ανυπέρβλητα εμπόδια. Η κυβέρνηση θα αναγκαστεί, προκειμένου να εισπράττει τις δόσεις, μεταξύ τρίτης και τέταρτης δόσης, να επιβάλλει μέτρα τα οποία είναι αδύνατο να τα αντέξει ο ελληνικός λαός.

Και θα καταφύγει ή σε εκλογές, που όλοι αντιλαμβανόμαστε τη ρευστότητα ενός αποτελέσματος, που θα οδηγήσει τότε εξ ανάγκης σε μια οικουμενική κυβέρνηση, ή θα περάσει σε οικουμενική κυβέρνηση.

Τι προτείνω. Οι καλύτεροι να αναλάβουν πρωτοβουλίες και να δώσουν λύση και απάντηση στα ερωτήματα, απλά πράγματα. Αυτό θα βοηθήσει την Ελλάδα στο εξωτερικό, θα δαμάσει, στο ποσοστό που θα μπορέσει να δαμάσει τα spred, θα δώσει μια σπίθα εκκίνησης οικονομικής, γιατί ό,τι και να κάνει το fast track του κ. Μπαμπούκη για δύο ή τρεις μεγάλες επενδύσεις, αν αυτός που έχει ένα μαγαζί στην Ερμού δεν ανοίξει ακόμα ένα μαγαζί στην Αμερικής, ή αυτός που έχει στην Τσιμισκή δεν ανοίξει ακόμα ένα μαγαζί στην Εγνατίας ή κάποιος καινούριος να επιχειρήσει, δεν πρόκειται να βγούμε από αυτή την κρίση.

Μεγάλες επενδύσεις είναι το σύνολο μικρών επενδύσεων. Είναι απαραίτητο να γίνουν ορισμένες κινήσεις.

Συγχωνεύσεις τραπεζών, σήμερα. Κάθε μέρα που καθυστερούμε αυτό είναι εις βάρος της οικονομίας. Κανείς δεν έχει σήμερα την πρέπουσα εμπιστοσύνη στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, έχει μια σχετική εμπιστοσύνη.

Όταν όμως ενωθούν τρεις – τέσσερις τράπεζες αυτομάτως και εμπιστοσύνη θα υπάρχει για επανάκαμψη των κεφαλαίων και παλιννόστησή τους από το εξωτερικό.

Δεν έχουμε σήμερα τη δυνατότητα να  χρηματοδοτήσουμε την παραπαίουσα αγορά. Όλα τα κεφάλαια τα παίρνει το κράτος, με φορολογία η οποία διαρκώς θα αυξάνεται,  διαρκώς θα εφευρίσκουν και καινούρια.

Πράγμα που σημαίνει υστέρηση από οξυγόνο στην αγορά. Με μαθηματική ακρίβεια  οδηγούμε την  αγορά σε κώμα.   Είναι θέμα χρόνου.

Όσον αφορά τον ενδοπαραταξιακό διάλογο, η πρότασή μου είναι μία και ξεκάθαρη και ξεκινάει από το Μάρτιο που πέρασε. Διάλογος, τίποτα άλλο.  Κανένα προαπαιτούμενο, κανένας δε θα φύγει από τις αρχές και τις αξίες του.

Εμείς δεν πρόκειται να φύγουμε από την αρχή του πατριωτικού παρεμβατισμού και να παραδοθούμε εις άλλα δόγματα άλλες και έξαλλες φιλολογίες.

Είναι αδιανόητο να δαιμονοποιούνται οι πάντες. Ακούω τους υπόλοιπους τέσσερις πολιτικούς αρχηγούς. Όλοι βρίζουν όλους ή σχεδόν. Ο κ. Σαμαράς δαιμονοποιεί οποιονδήποτε έχει αντίθετη άποψη και αυτομάτως τοποθετείται στο άρμα του ΠΑΣΟΚ ως εξαπτέρυγο.

Έχει βάλλει με αυτόν τον τρόπο εκεί σχεδόν δεκαπέντε βουλευτές της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας. Η κα Παπαρήγα τα έχει με όλους. Ο κ. Τσίπρας είναι ένας νέος Τζέιμς Ντιν με ή χωρίς αιτία επαναστάτης. Ο κ. Παπανδρέου, από τη δική του πλευρά, δεν κάνει τίποτα άλλο, παρά να βρίζει, να κατηγορεί, να καταγγέλλει, την κακιά δεξιά που υπάρχει σήμερα αλλά  και του παρελθόντος.

Έλεος, πού θα πάει, πού θα βγει; Κανείς δε μιλάει, κανείς δε θέλει να συζητήσουμε. Μου θυμίζει το πλοίο των τρελών.

Δε μιλάμε ούτε ποιος θα είναι αρχηγός, γιατί πρέπει να γίνει συνένωση; Δε νομίζω ότι αυτά είναι σήμερα όψιμα, ώριμα μάλλον. Το θέμα είναι διάλογος, δεν μπορούμε να μιλάμε; Η Ελλάδα έχει ανάγκη διαλόγου.

Είναι δυνατό να μη μιλάμε μεταξύ μας; Αν δεν μιλάμε μεταξύ μας, πώς θα μπορέσουμε να αποδώσουμε αύριο το μάξιμουμ; Και  αυτή είναι η εμμονή μου.

                        Και ξέρετε αυτό το διάλογο τον θέλει ο κ. Σαμαράς, αλλιώς δεν θα έστελνε τον κ. Μολυβιάτη. Δεν είπε η Ρηγίλλης σε επίσημη ανακοίνωση της ότι ο κ. Μολυβιάτης είχε ειδοποιήσει τον κ. Σαμαρά -συμπλήρωσε το Μεγάλο Κανάλι το «MEGA» σε σχόλιο στο κεντρικό του δελτίο- και τον κ. Καραμανλή και ήρθε σε μένα;

                        Άρα λοιπόν έδωσαν άδεια. «Πηγαίνετε να δείτε τον Καρατζαφέρη». Αλλιώς θα του έλεγαν αν δεχτούμε την ανακοίνωση της Ρηγίλλης «μη πας πουθενά». Η επίσημη λοιπόν ανακοίνωση της Ρηγίλλης αποκαλύπτει ότι θέλουν το διάλογο, αλλιώς θα του έλεγαν «μη πας».

                        Και βεβαίως δεν ήταν μια συνάντηση που κράτησε 30 δευτερόλεπτα. Μαρτύρησε το μπουκάλι του ουίσκι που είχε ο πρέσβης στο σπίτι του. Κι εγώ δεν πίνω έχετε υπόψη σας. Άρα λοιπόν υπάρχει ένας διάλογος. Υπάρχει διάλογος με βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Συζητάμε, έχουν αγωνίες.

                        Ο Γιώργος Κοντογιάννης, Υπουργός του Καραμανλή, έχει αγωνίες. Συζητάει και λέει «τι θα γίνει;» Ο κ. Άρης Σπηλιωτόπουλος. Και πάρα πολλοί άλλοι. Είπα κάποιους από τη νεότερη γενιά μια και μίλησα για τον κ. Μολυβιάτη που είναι από την ίσως μεγαλύτερη γενιά.

                        Επομένως λοιπόν αυτό που όλοι επιθυμούν, γιατί δεν γίνεται πράξη; Απλώς για να διεκδικήσει ο ένας από τον άλλον μισό τοις εκατό παραπάνω; Και τι θα προκύψει στις 7 Νοεμβρίου; Υπάρχει κανείς ανάμεσα μας ή από το πολιτικό σύστημα που να πιστεύει ότι η 7^η Νοεμβρίου θα δώσει έστω και ένα Περιφερειάρχη;

                        Κανένας δεν πρόκειται να εκλεγεί από τον πρώτο γύρο. Άρα πάμε για δεύτερο γύρο. Εκεί λοιπόν πώς θα αναπτυχθεί αναγκαστικά η ανάγκη προσεγγίσεων και διαλόγου; Άρα λοιπόν η σκοπιμότητα θα επιβάλει το διάλογο. Εγώ θέλω λοιπόν οι νοηματικές διαδρομές να επιβάλουν το διάλογο. Πιστεύω λοιπόν ότι δυστυχώς το πολιτικό σύστημα για άλλη μια φορά καταδεικνύεται ότι είναι κατώτερο των περιστάσεων. Και οι περιστάσεις είναι εξαιρετικά κρίσιμες. Με αυτές τις σκέψεις είμαι έτοιμος να απαντήσω στις ερωτήσεις σας.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ευχαριστούμε κ. Πρόεδρε. Ο κ. Μπλαδέρης από την «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ» και να ετοιμάζεται ο κ. Ρωμανός από το «ΒΗΜΑ».

κ. ΜΠΛΑΔΕΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ήθελα να σας κάνω μια ερώτηση με 2 σκέλη. Το ένα εν μέρει το καλύψατε, με προλάβατε, γιατί ήθελα να αναφερθώ στον κ. Μολυβιάτη. Είχα μια απορία. Πώς είναι δυνατόν ένας από τους «Νέστορες» πλέον της Νέας Δημοκρατίας και γενικότερα της Κεντροδεξιάς παράταξης να έρθει να συνομιλήσει μαζί σας και μετά στις δηλώσεις σας να πείτε ότι «ακούσατε με προσοχή αυτά που σας είπε»;

                        Θέλω λοιπόν να ρωτήσω και εν μέρει μου απαντήσατε πώς αυτός ο «Νέστορας» δέχθηκε να συνομιλήσει με ένα «εξαπτέρυγο» του ΠΑΣΟΚ όπως σας έχουν αποκαλέσει και αν μπορείτε να μας πείτε τι ακριβώς σας είπε πέρα από τη μάρκα του ουίσκι που αναφέρατε.

                        Και το δεύτερο σκέλος, επειδή προηγουμένως είχατε ανέβει στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ο κ. Βενιζέλος στις δηλώσεις του αναφέρθηκε με θερμά λόγια στη συνεργασία που υπάρχει μεταξύ του κόμματος σας και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Αναφέρθηκε μάλιστα στην ιδιαίτερα υπεύθυνη θέση του ΛΑΟΣ στα εθνικά θέματα.

                        Αναφέρθηκε μάλιστα στην ιδιαίτερα υπεύθυνη θέση του ΛΑΟΣ στα εθνικά θέματα. Εν αναμονή λέει της προσεχούς επισκέψεως του Γενικού Γραμματέως του ΝΑΤΟ στη χώρα, μήπως μπορείτε να μας πείτε τι συζητήσατε επ' αυτών των εθνικών θεμάτων που αφορούν το Υπουργείο Άμυνας; Ευχαριστώ.

Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Κύριε Μπλαδέρη, κατ’ αρχήν εύχομαι στην εφημερίδα σας να μπορέσει να προσπεράσει τα προβλήματα που έχει και να υπάρχει, είναι μια ιστορική εφημερίδα, στην οποία έχω προσφέρει κι εγώ τις υπηρεσίες μου για χρόνια αρκετά.

                        Σας είπα και πριν, η ανακοίνωση της Νέας Δημοκρατίας ήταν ότι ο κ. Σαμαράς ήταν ενήμερος της συναντήσεως που επρόκειτο να γίνει. Άρα λοιπόν ο κ. Μολυβιάτης δεν έκανε κάτι κρυφό και παράτυπο για τη Νέα Δημοκρατία.

                        Άκουσα πράγματι με πολύ προσοχή αυτά τα οποία είπε, όπως ακούω όλους τους συνομιλητές, πολλώ δε μάλλον τον κ. Μολυβιάτη. Πρέπει να πω ότι ο κ. Μολυβιάτης είναι η ζώσα ιστορία δίπλα στον μεγάλο Καραμανλή. Θυμάστε ότι ήταν στο πλευρό του και τότε στην κρίση που υπήρξε του 1992 που οδήγησε στην αποπομπή του κ. Σαμαρά, ήταν ο άνθρωπος κλειδί στην πορεία της δημοκρατίας.

                        Ξέρει πολλά πρόσωπα, πράγματα  και καταστάσεις. Τον άκουσα με προσοχή. Ανταλλάξαμε κάποιες απόψεις και βεβαίως δεν είμαι αυτός ο οποίος θα δώσει το περιεχόμενο προς τα έξω.

                        Όσον αφορά με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας όπως είπα και εγώ στις δηλώσεις μου, ότι όσο με ενδιαφέρει το Υπουργείο Οικονομικών της πλατείας Συντάγματος άλλο τόσο με ενδιαφέρει και η Μεσογείων. Πιστεύω ότι είναι ένα εξαιρετικά σοβαρό θέμα.

                        Συζητήσαμε, του είπα την ευαισθησία την οποία έχω εγώ όταν πρόκειται για διακρατικές συμφωνίες που δημιουργείται κάποιος διαγωνισμός. Συζητήσαμε για την άμυνα της χώρας, για πιθανά σενάρια. Και βεβαίως μέσα σ’ αυτή την ωριαία συνάντηση υπήρξαν και προσεγγίσεις έξω από το χώρο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

                        Όλα αυτά τα χρόνια πολιτικά περπάτησα σε μια άγονη γραμμή. Όλοι με λέγανε ακραίο και ανεύθυνο. Τώρα ξαφνικά όλοι ανακάλυψαν ότι ο Καρατζαφέρης είναι σοβαρός και υπεύθυνος. Χαίρομαι που το κατέκτησα.

Γ. ΡΩΜΑΝΟΣ «ΒΗΜΑ»: Κύριε Πρόεδρε, καλημέρα σας. Θα ήθελα να σας κάνω την εξής ερώτηση αν μου επιτρέπετε. Ο κ. Σαμαράς επιμένει να σας αποκαλεί εξαπτέρυγο της κυβέρνησης και να υπενθυμίζει σ’ εσάς και στη Βουλή την ψήφιση του Μνημονίου.

                        Είπατε πριν από λίγο ότι πλέον δεν είμαστε κυρίαρχη χώρα, είπατε ότι έρχονται και χειρότερα. Τι άλλαξε στη θέση του κόμματος σας και σε τι αλλάξατε εσείς προσωπικά από τον περασμένο Μάιο που ψηφίσατε το μνημόνιο; Δεν τα προβλέπατε αυτά εκείνη την περίοδο; Γιατί αν μη τι άλλο χαρακτηρίζεστε ότι έχετε το χάρισμα της «προνοητικότητας».

                        Και σε παλιότερες δηλώσεις σας προ ημερών είχατε προβλέψει ότι ο κ. Παπανδρέου θα γίνει Πρωθυπουργός.

Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Κύριε Ρωμανέ, σαφέστατα αλλάξαμε θέση. Αναγκαίο κακόν. Σας θυμίζω εις την Βουλή το είχα πει μουρουνέλαιο. Αναγκαίο κακό. Ποιος έφερε το μνημόνιο;  Το μνημόνιο το έφερε η Νέα Δημοκρατία. Η διαχείριση των οικονομικών του κράτους τα 5,5 χρόνια έφερε το μνημόνιο ή κάτι σαν μνημόνιο.

                        Και επιτέλους το μνημόνιο έχει επιλεγεί και ως τρόπος στρατηγικής πολλών στελεχών του κ. Σαμαρά. Ο κ. Βάρδας, ο κ. Μυταράκης, σε συνέντευξη του την 1^η Μαΐου στην εφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ». Το μνημόνιο λοιπόν είναι προϊόν της κακής διαχείρισης των οικονομικών της Νέας Δημοκρατίας.

                        Τα 5,5 χρόνια που ήταν ο Καραμανλής στην εξουσία φόρτωσε χρέος 130 δις. Όσο είχε η Ελλάδα από το 1828, από τον Καποδίστρια μέχρι το 1990. Κάναμε πολέμους, διπλασιάσαμε την Ελλάδα και της φορτώσαμε 130 δις. Ο κ. Καραμανλής μόνος του φόρτωσε άλλα 130 δις.

                        Και ο κ. Καραμανλής έκανε μια πονηρά σκέψη αλλά όχι γενναία, άφησε τη χειροβομβίδα στα χέρια κάποιου άλλου, του Παπανδρέου. Αυτό έγινε. Είδε ότι το πράγμα δεν μπορεί να το σηκώσει, έφυγε, λάκισε, απόδρασε και εν συνεχεία τώρα η Νέα Δημοκρατία έρχεται και εγκαλεί.

                        Τι δυνατότητες είχαμε την 1^η Μαΐου; Ποιες ήταν οι δυνατότητες; Βεβαίως το ΠΑΣΟΚ σπατάλησε 8 μήνες με λάθος επιλογές, με εγκληματικές ενέργειες, με λάθος ρήσεις του Υπουργού, έφερε τα spreads πολύ ψηλά, υψηλότατα, φτάσαμε σε ένα επίπεδο να μη μπορούμε να δανειστούμε.

                        Τι θα κάναμε 19 Μαΐου που έπρεπε η χώρα να δώσει τη δόση των 9 δις; Τι θα κάναμε; Το είπαμε στη Βουλή. Εγώ πριν ψηφίσω, σας θυμίζω κ. Ρωμανέ, είχα πει. Έχει κανείς να προτείνει από που μπορούμε να πάρουμε λεφτά; Έχει κανείς; Δεν είχε κανείς λύση. Η χώρα πτώχευε, τελείωνε. Αυτό δεν το λέει οκ κ. Σαμαράς.

                        Εμείς λοιπόν ψηφίσαμε το άρθρο 1 και είσαστε όλοι δημοσιογράφοι, σας παραπέμπω στα πρακτικά της Βουλής αν εμείς έχουμε ψηφίσει οτιδήποτε άλλο πέρα από το άρθρο 1, να πάρουμε τα λεφτά. Δηλαδή να πάρω τα λεφτά των συντάξεων του Ιουνίου και τους μισθούς του Ιουνίου. Δεν θα παίρνανε σύνταξη, δεν θα παίρνανε μισθούς. Αυτή είναι η αλήθεια. Την οποία κρύβει ο κ. Σαμαράς.

                        Και εν πάση περιπτώσει, αυτή την εξαιρετικά δύσκολη και κρίσιμη κατάσταση της χώρας πρέπει ο ένας να βρίζει τον άλλον για μια επιλογή που έγινε; Δεν ήταν επιλογή της Νέας Δημοκρατίας μέχρι τις 10 η ώρα το πρωί να ψηφίσει;

Δεν ήταν επιλογή της Νέας Δημοκρατίας εάν έθετε στη διαδικασία το ΠΑΣΟΚ με 181 να ψηφίσει; Τι άλλαξε δηλαδή; Η ουσία είναι μία, ότι μπήκαμε σε έναν μηχανισμό αναγκαστικά, επειδή οι Κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας δεν ήταν όσο σοβαρές έπρεπε τότε που κυβέρνησαν τη χώρα.

Από κει και πέρα ποιος είπε ότι θέλει τον δυνάστη, ποιος θέλει την κατοχή; Να βρούμε τη λύση να απαλλαγούμε και η λύση είναι μία κ. να μαζέψουμε όχι τα λεφτά, το προϊόν των δανείων του ΔΝΤ και της τρόικα, όλες τις υποχρεώσεις, από ’12 μέχρι 20 όλες κι ας τις βάλουμε σε ομόλογο του ’25, να έχει η Ελλάδα 10 χρόνια να μη σκέφτεται δόσεις.

Όσο θα πληρώνουμε δόσεις η Ελλάδα θα πτωχεύει, θα δανειζόμαστε περισσότερα, δε θα υπάρχει ανάπτυξη. Η μόνη λύση είναι να πάμε να τα μαζέψουμε και να τους πούμε ότι το χρέος μας θα το πληρώσουμε το ’25 κι αφήστε μας εμείς χωρίς τρόικα να αναπτύξουμε την πολιτική, πολιτική ανάπτυξης και επενδύσεων.

Για να έρθει η επένδυση δεν έρχεται με 45% φορολογία, που αναγκαστικά είναι σήμερα προκειμένου να μαζέψουμε στο ταμείο. Για να κατεβάσουμε όμως τη φορολογία από το 45% στο ελκυστικό 15% -10% είναι της Βουλγαρίας, 11% στην Κύπρο - θα πρέπει να μην έχεις το βραχνά της δόσης. Αυτή είναι η δικιά μας πολιτική, να φύγουν από εδώ.

Ναι, ήταν αναγκαίο να μας δώσουν λεφτά. Δεν τους θέλουμε. Το γιατρό τον φωνάζω στο σπίτι ίσα-ίσα για να μου κάνει γνωμάτευση και να μου δώσει το φάρμακο, δεν τον θέλω νύχτα-μέρα να είναι μέσα στο σπίτι μου. Και επιτέλους, για εμένα αυτό που λέγεται τρόικα είναι ασπιρίνη, δεν είναι ινσουλίνη να τη χρειάζομαι ισόβια.  Αυτή είναι η θέση μας.

Μ. ΓΥΠΑΡΗ («ΚΡΑΤΙΚΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ»): Κύριε Πρόεδρε, η αγωνία σας για την παράταξη έχει να κάνει και με τον νέο πολιτικό φορέα ή κόμμα που θα ανακοινώσει η Ντόρα Μπακογιάννη μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές; Το λέω αυτό, γιατί πολλοί λένε ότι ο πολιτικός σχηματισμός αυτός θα αντλεί ψήφους από τη δεξαμενή που αντλείτε και εσείς. Και μια άλλη ερώτηση. Μας είπατε ότι ο διάλογος θα γίνει χωρίς προαπαιτούμενα, αλλά δεν μας είπατε ποιος είναι ο στόχος του.

Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Κατ’ αρχήν δεν είναι αγωνία για την παράταξη, είναι αγωνία για την Ελλάδα. Εγώ λέω απλώς για διάλογο.

Τώρα βέβαια νομίζω με την κα Μπακογιάννη ουδέποτε συναντηθήκαμε πολιτικά σε μία σκέψη. Έχει άλλες σκέψεις. Η κα Μπακογιάννη θέλει να μπει η Τουρκία στην Ευρώπη, εμείς μιλάμε για ειδική σχέση. Η κα Μπακογιάννη έχει δεχτεί τη σύνθετη ονομασία, εμείς δεν το έχουμε δεχθεί. Η κα Μπακογιάννη δεν ενοχλείται από την παρουσία των λαθρομεταναστών, εμείς ενοχλούμεθα κι έχουμε έτοιμο πρόγραμμα για τον τρόπο με τον οποίο  θα μπορέσουμε να απαλλαγούμε απ’ αυτό το φαινόμενο που καταδυναστεύει την Ελλάδα.

Δε συναντιόμαστε, δεν έχουμε τίποτα κοινό. Τίποτα κοινό με την κα Μπακογιάννη. Εξάλλου και γι’ αυτό υπήρχε και η ρήση του κ. Κιλτίδη ότι «πολιτικά είμαι με το ΛΑΟΣ, αλλά συναισθηματικά είμαι με τη Ντόρα». Δεν έχουμε τίποτα κοινό, υπάρχει μια μεγάλη αντιδιαστολή. Όχι δεν είναι αυτά, αυτά θα ήταν πολύ φτηνές και μικρές σκέψεις.

Εμείς πρέπει να κάνουμε ένα διάλογο. Είναι αστείο να μη μιλάει ο Σαμαράς με τη Ντόρα, είναι αστείο να μη μιλάει μαζί μου, είναι αστείο ο άλλος να μη μιλάει με τον άλλον, να μη μιλάμε στον Ανδριανόπουλο, να μη μιλάμε στον Τατούλη. Είναι εχθρός ξαφνικά της παράταξης ο Τατούλης; Είναι αστεία πράγματα αυτά.

Εγώ λοιπόν θέλω έναν διάλογο, τίποτα άλλο. Δε βάζω προαπαιτούμενα. Ο Σαμαράς σκέφτεται ότι άμα γίνει διάλογος θα απωλέσει αυτός το τιμόνι. Δεν υπάρχει θέμα τέτοιο, δε λέμε να πάρει κανείς το τιμόνι του άλλου. Διάλογο μπορούμε να κάνουμε; Να είμαστε σοβαροί. Αλλιώς νομίζω ότι δίνουμε περισσότερο ζωή σε κάτι το οποίο καταστρέφει την πατρίδα, στο ΠΑΣΟΚ. Αυτή είναι όλη η ιστορία.  Διάλογος, δε χάνει κανείς από το διάλογο. 

Γ. ΠΙΚΟΥΛΑΣ («ΕΘΝΟΣ»): Κύριε Πρόεδρε, επειδή πλησιάζουν οι αυτοδιοικητικές εκλογές κι επειδή η Περιφέρεια της Αττικής είναι κομβική, 5 εκατομμύρια κόσμος θα ψηφίσει, τι θεωρείτε πιο κακό για τα δύο μεγάλα κόμματα κι επειδή ο καθένας κρίνεται από τις επιλογές του, να μην πάει ο κ. Κικίλιας στο δεύτερο γύρο ή να χάσει ο κ. Σγουρός από τον κ. Δημαρά τελικά;

Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Κοιτάξτε να σας πω, εγώ βλέπω δημοσκοπήσεις διαρκώς. Η χειρότερη δημοσκόπηση δίνει στον κ. Άδωνι Γεωργιάδη το εθνικό μας ποσοστό, δίνει στη Νέα Δημοκρατία το 1/3 του αποτελέσματος των εθνικών εκλογών και δίνει και στον κ. Σγουρό ομοίως το 1/3 των εθνικών εκλογών του ΠΑΣΟΚ. Εάν λοιπόν κάποιος πρέπει να είναι αισιόδοξος, είμαι εγώ που είμαι στο ποσοστό των εθνικών εκλογών.

Είναι πολύ ενδιαφέρον αυτό που γίνεται στην Περιφέρεια Αττικής, μου θυμίζει αγγλικό πρωτάθλημα. Από το μονότονο ελληνικό πρωτάθλημα, προτιμώ το αγγλικό πρωτάθλημα. Θα δούμε τι θα γίνει, την Κυριακή το βράδυ όλοι θα βγάλουμε τα ασφαλή συμπεράσματα που πρέπει.

Θ. ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ («ΑΞΙΑ»): Κύριε Πρόεδρε και σήμερα μιλήσατε για οικουμενική λύση και για διάλογο. Το διάλογο όμως αυτόν που έχετε ξεκινήσει μέχρι τώρα τον έχετε ξεκινήσει με πολιτικές προσωπικότητες που έχουν «καταδικαστεί» πολύ πρόσφατα. Με αυτές τις λύσεις προτείνετε να ξεπεραστεί το σημερινό αδιέξοδο;

Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Να σου θυμίσω κ. Αλεξόπουλε, γιατί είσαι και νεότερος εμού, το «Κώστα μου - Αντρέα μου». Τον είχε στείλει τον Αντρέα στο Ειδικό Δικαστήριο και όταν συναντηθήκανε στην ανάγκη να γίνει Οικουμενική Κυβέρνηση τότε με τον Ζολώτα ήταν «Κώστα μου - Αντρέα μου».

Εδώ υπάρχει μία ανάγκη, αυτή η ανάγκη είναι, αυτό είναι το πολιτικό σύστημα. Φέρτε μου κάτι καλύτερο, να συνεργαστώ με το καλύτερο. Αυτό υπάρχει, αυτό ψήφισε ο ελληνικός λαός κάτω από τα εκβιαστικά διλήμματα, με αυτούς θα συνομιλήσουμε.

Δεν υπάρχει άλλη λύση. Πρέπει να κάτσουμε να μιλήσουμε. Αυτοί είναι, αυτό δεν αλλάζει. Επομένως, λοιπόν, εγώ θα μιλήσω με τους πάντες. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι κατά κεραία θα φύγω από τις έννοιες, ιδέες τις οποίες πρεσβεύω και πρεσβεύει ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, τον πατριωτικό παρεμβατισμό.

Και νομίζω είναι περιττό να θυμίσω ότι είναι το μόνο πείραμα που πέτυχε από τον πόλεμο και μετά στην Ελλάδα κι είμαι υπερήφανος γι’ αυτό και για την ομάδα την οποία διαθέτω.

Γ. ΤΕΡΖΗΣ («ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»): Κύριε Πρόεδρε, από τα λεγόμενα «μικρά κόμματα», ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, είναι αυτό που πέτυχε.  Το ερώτημα είναι το εξής ωστόσο. Δεν μπορώ να καταλάβω το στόχο του διαλόγου όταν δεν υπάρχει δια ταύτα.

                        Σας έχω ακούσει να λέτε ότι σε διαφορετική περίπτωση αν δεν υπάρξει διάλογος το ΠΑΣΟΚ θα κυριαρχεί και στις επόμενες και στις μεθεπόμενες εκλογές. Άρα το δια ταύτα είναι αν θα υπάρξει ένας σχηματισμός, μία ενοποίηση των κομμάτων της κεντροδεξιάς, σε ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο, σε μία ενιαία παράταξη, ενόψει των επόμενων εθνικών εκλογών. Αυτός είναι ο στόχος; Θα ήθελα μια απάντηση επ΄ αυτού.

Και δεύτερον πως σχολιάζετε, το υπαινίχθηκαν και οι συνάδελφοι νωρίτερα, αυτό που λέγει σχετικά η Ρηγίλλης, ότι ο Καρατζαφέρης  πιέζεται από τη στρατηγική του Αντώνη Σαμαρά, βλέπει παρά το γεγονός ότι είναι «επιτυχημένος» σχηματισμός ο ΛΑΟΣ να μειώνονται οι ψήφοι του, δεν αυξάνετε δυνάμεις στην Αττική παρά την πτώση των μεγάλων κομμάτων που εσείς είπατε.

Το δια ταύτα γι’ αυτούς είναι ότι εσείς πιέζεστε και γι’ αυτό είστε λίγο πιεστικός όπως λένε, μπαίνετε σε μια διαδικασία διαλόγου για να ταράξετε λιγάκι τα νερά.

Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Κύριε Τερζή, είναι το άλλοθι και η αδυναμία του κ. Σαμαρά να απαντήσει σοβαρά. Αυτό το έχω ξεκινήσει από το Μάρτιο, μιλάω για διάλογο χωρίς προαπαιτούμενα. Εάν πρόκειται να φτιάξω εγώ τον σκελετό, γιατί να προσέλθει άλλος σε έναν διάλογο;

                        Ένας ανοικτός διάλογος. Από κει και πέρα από ένα διάλογο μπορούν να προκύψουν πολλά πράγματα. Όταν όμως μπορούμε να παίξουμε το παιχνίδι, τουλάχιστον να προσδιορίσουμε ένας παίζει κέντρο, ο άλλος παίζει μέσα αριστερά, άλλος παίζει λίμπερο, άλλος χαφ.

                        Τώρα είναι μπουλούκι η ομάδα. Η ομάδα μπουλούκι δεν πρόκειται να κερδίσει ποτέ τον αντίπαλο, όσα αυτογκόλ και να βάζει. Αυτή είναι η δικιά μου η θέση. Διάλογος, τίποτα άλλο, δε βάζω προαπαιτούμενα εγώ, κεντροδεξιά σχήματα και λοιπά, μακράν από μένα. Ένα διάλογο.

Μίλησα με τον κ. Ανδριανόπουλο, ωφελήθηκα, άκουσα κάποιες απόψεις, όπως και με άλλους. Γιατί λοιπόν πρέπει να απαγορεύσουμε αυτό το διάλογο; Ομιλώ με ανθρώπους του στενοτάτου περιβάλλοντος του κ. Σαμαρά, τι θέλετε να πιστέψω εγώ, ότι συνομιλώ με το στενότατό του περιβάλλον και δεν το ξέρει ο ίδιος; Είναι δυνατόν να το πιστεύουμε αυτή την εποχή; Σοβαροί άνθρωποι είμαστε.

Είπατε για συρρίκνωση. Μάλλον το αντίθετο βλέπω εγώ. Δεν υπάρχει σήμερα πουθενά κ. Τερζή, πουθενά στην Ελλάδα και στο πιο απόμακρο σημείο να γίνεται συζήτηση, χωρίς να πρωταγωνιστεί ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός και με παρρησία να καταθέτει ο Πρόεδρός του, πράγμα που δεν υπήρχε ούτε το 2007 ούτε το 2009 όταν μας δίνανε -σας θυμίζω- οι ίδιες εταιρείες που μας δίνανε τότε 2,4 με 2,7 και πήραμε 5,7 και δε ζήτησαν συγνώμη. Και επαναλαμβάνουν το ίδιο πείραμα και τώρα.

Όταν λοιπόν αυτές οι εταιρείες δίνουν 5,5 στον Άδωνη, ξέρω πολύ καλά ότι αυτό είναι πολύ μεγαλύτερο, πάρα πολύ μεγαλύτερο. Είμαστε το μόνο κόμμα που έχει σταθερές και ανοδικές τάσεις από τα άλλα κόμματα. Εγώ δεν έχασα στις 34 μονάδες τις 14 όπως η Νέα Δημοκρατία. Εγώ κερδίζω.

Επομένως λοιπόν προσπαθούν να βρουν άλλοθι και να ψάξουν να βρουν μικροκομματικές σκοπιμότητες στη σκέψη μου. Όχι, η σκέψη μου έρχεται από μακρά και πηγαίνει μακρύτερα και θα αναγκαστούν να έρθουν εκεί που σήμερα αρνούνται, εκ των πραγμάτων.

Και πιστεύω ότι όσο καθυστερούν, είναι λάθος για την πατρίδα μας 100% κι αυτό δεν το παίρνω πίσω.

κ. ΓΚΟΥΤΖΑΝΗΣ («ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ»): Κύριε Πρόεδρε ζητάτε διάλογο με όλους απέναντι στον αντίπαλο, αλλά ποιος είναι ο αντίπαλος; Εσείς μαζί με το ΠΑΣΟΚ ψηφίσατε το Μνημόνιο. Ο κ. Σαμαράς δεν το ψήφισε. Ποιος είναι ο αντίπαλος;

Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Κύριε Γκουτζάνη, κοιτάξτε, καταλαβαίνω το ερώτημά σας αλλά εσείς είστε σοβαρός άνθρωπος.

κ. ΓΚΟΥΤΖΑΝΗΣ («ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ»): Αν το Μνημόνιο είναι που δίνει τη βάση αυτή την εποχή για τις πολιτικές αντιπαραθέσεις σας πως θα μιλήσετε και με την κα Μπακογιάννη και με τον κ. Σαμαρά. Σε ποια βάση θα συνεννοηθείτε μαζί τους;

                        Και επιτρέψτε μου μία γενικότερη ερώτηση. Και μετά τις εκλογές που το αποτέλεσμα ξέρετε ότι θα έχει επιπτώσεις σε όλες τις ηγεσίες των κομμάτων της ευρύτερης κεντροδεξιάς. Εσείς τι θέλετε, να προσεγγίσετε τη Νέα Δημοκρατία; Να συγχωνευθείτε ξανά με τη Νέα Δημοκρατία σε κάποια άλλη συζήτηση και συμφωνία; Να πάρετε κάποιους Βουλευτές από τη Νέα Δημοκρατία που είναι έτοιμοι να φύγουν; Τι θέλετε γενικότερα;

Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Κύριε Γκουτζάνη με τους Βουλευτές αν ήθελα να το κάνω θα το είχα κάνει, το ξέρετε πάρα πολύ καλά, αλλά δεν το επέτρεψα να γίνει. Ένα στοιχείο.

κ. ΓΚΟΥΤΖΑΝΗΣ («ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ»): Γιατί το λέτε αυτό; Συγνώμη δηλαδή.

Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Εντάξει, το λέω γιατί το ξέρετε πάρα πολύ καλά και το ξεκαθάρισα.

                        Δεύτερον, αυτό που είπατε είναι το επιχείρημα της Νέας Δημοκρατίας, είναι το επιχείρημα, αυτό λέει η Νέα Δημοκρατία και το πήρατε κι εσείς ως δημοσιογράφος. Και εγώ την έχω πατήσει πάρα πολλές φορές στο παρελθόν, δεν είναι κακό κ. Γκουτζάνη, έτσι δεν είναι; Λοιπόν, εγώ λέω διάλογο, δε μιλάω για τίποτα άλλο. Όλα τα άλλα τα λέει η Νέα Δημοκρατία. Εγώ λέω διάλογο, Δ Ι Α Λ Ο Γ Ο, τίποτε άλλο.

Λέτε εσείς για το Μνημόνιο. Μα δεν είναι στατική η πολιτική. Είχαμε μία διαφορετική εκτίμηση σε ένα θέμα. Αυτό θα είναι συνοδός για πάντα; Δηλαδή να καταστραφεί η Ελλάδα; Αυτό δεν καταλαβαίνω. Μα ο κ. Σαμαράς δεν έτρεξε σε όλη την Ευρώπη, δεν πήγε στην κα Μέρκελ, δεν πήγε στον κ. Όλι Ρεν, δεν πήγε στον κ. Μπαρόζο κι έλεγε «παρακαλώ να γίνει αυτό το σύμφωνο»;

Τα ξεχνάτε; Πολλοί από σας είχαν πάει μαζί και τον συνόδευαν τον κ. Σαμαρά στην προσπάθεια να γίνει αυτό, το οποίο σήμερα κατηγορεί. Έλεος επιτέλους, μην κοροϊδευόμαστε. Οι Ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας δεν το ψήφισαν στην Ευρώπη;

Επομένως τι λέμε, κοροϊδευόμαστε τώρα σε μία λέξη που έχει πιαστεί ο κ. Σαμαράς; Επειδή δεν μπόρεσε να αρθρώσει έναν πολιτικό λόγο αντιπολιτευτικό, βρήκε το Μνημόνιο και κρύβεται πίσω απ΄ αυτό, αυτή είναι όλη η ιστορία. Δηλαδή τι, θα μείνουμε εκεί; Αύριο το πρωί θα κάνει η Νέα Δημοκρατία εάν έρθει στα πράγματα; Τι θα κάνει; Δεν είπε ότι θα συνεχίσει να υπηρετεί το μνημόνιο;  Επομένως; Δε μπορεί ο κ. Σαμαράς να κοροϊδεύει τον κόσμο.

                        Όσον αφορά το «εξαπτέρυγο» ναι, είμαστε εξαπτέρυγο του ΠΑΣΟΚ και γι’ αυτό όπου δεν έχουν ψηφοδέλτια στηρίζουμε υποψηφίους της Νέας Δημοκρατίας. Ο άνθρωπος είναι από ένα σημείο αστείος. Εμείς αυτή τη στιγμή κατεβαίνουμε σε 11 περιφέρειες. Δεν κατεβαίνουμε στην Κρήτη γιατί θέλουμε να γίνουμε μέρος του προβλήματος  και δεν κατεβαίνουμε για λόγους εθνικής ευαισθησίας και στη Θράκη. Σε 4 περιφέρειες στηρίζουμε τον κ. Σπύρου, τον κ. Βογιατζή, τον κ. Κόκκινο και τον κ. Καχριμάνη.

                        Στις πρωτεύουσες των νομών συμπίπτουμε στο 90%. Στη Β’ Περιφέρεια συμπίπτουμε σε όλες εκτός από δύο. Επομένως λοιπόν είναι αστεία πράγματα. Εξαπτέρυγο του ΠΑΣΟΚ που στηρίζει τις επιλογές της Νέας Δημοκρατίας. Θα έλεγα ότι πρέπει ν’ ανανεώσει ο κ. Σαμαράς το ρεπερτόριό του.

κ. ΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ («ΤΑ ΝΕΑ»): Κύριε Πρόεδρε, για τα 5,5 της κυβερνητικής θητείας του κ. Καραμανλή δώσατε ένα στίγμα νωρίτερα. Αυτό που θα ήθελα να ρωτήσω εγώ είναι πώς βλέπετε την επόμενη μέρα και τι ρόλο μπορεί να έχει σ’ αυτό το πλαίσιο διαλόγου που προσπαθείτε να συγκροτήσετε.

Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Κοιτάξτε, μην κοροϊδευόμαστε. Ο κ. Καραμανλής θέλει πολλά χρόνια για να επανέλθει στη συνείδηση των οπαδών της Νέας Δημοκρατίας. Πάρα πολλά χρόνια. Ο μπάρμπας του, ο οποίος είχε μια χρυσή 8ετία έφυγε και έκανε 11 χρόνια να γυρίσει πίσω. Ο κ. Καραμανλής δε νομίζω ότι μπορεί να ξεπλυθεί σε ταχύτερο χρονικό διάστημα. Θέλει πολλά χρόνια. Πρέπει να δώσει εξηγήσεις στον ελληνικό λαό και να περάσει πάρα πολύς καιρός.

                        Άρα λοιπόν, για το άμεσο αυτό μέλλον το οποίο περπατάμε την προσεχή 4ετία ή τη δεύτερη τετραετία, δε νομίζω ότι μπορεί να σκέφτεται καν να έχει ηγετικές φιλοδοξίες. Όμως, από έναν ευρύ διάλογο κανείς δε μπορεί ν’ αποκλειστεί.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («ALTER»): Κύριε Πρόεδρε έχω δυο ερωτήσεις. Η πρώτη αφορά την επίθεση προς τον Υπουργό, το Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Γιατί να μην προτείνετε μια αλλαγή προσώπου, το ΠΑΣΟΚ είναι μεγάλο κόμμα, έχει άλλα στελέχη τα οποία θα μπορούσαν να διαχειριστούν καλύτερα την κατάσταση αν θεωρείτε το πρόβλημα ότι είναι το πρόσωπο, ο κ. Παπακωνσταντίνου δηλαδή.

                        Και το δεύτερο, αν μπορείτε να μου εξηγήσετε την πολιτική σας προσέγγιση στο σκάνδαλο του Βατοπαιδίου, τη νομική δεν ξέρω αν τη συζητήσατε με τον κ. Βενιζέλο που επικαλείστε το σύγγραμμά του, την καταλάβαμε. Την πολιτική δεν έχουμε καταλάβει.

Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Βεβαίως. Όσον αφορά το θέμα του Βατοπαιδίου, είναι ξεκάθαρο ότι με την αλλαγή του Συντάγματος και με το νόμο που ψήφισαν από κοινού ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, δένονται απολύτως τα χέρια μόλις περάσουν οι δυο βουλευτικές θητείες. Όλα τα κόμματα, προεξάρχοντος του ΠΑΣΟΚ, σας θυμίζω ότι τον Απρίλιο κατηγορούσαν τον Καραμανλή ότι κλείνει τη Βουλή γιατί έρχεται παραγραφή. Αυτή την παραγραφή που έλεγαν τότε, ισχυρίζομαι εγώ σήμερα. Εκείνοι φώναζαν για παραγραφή. Από Αριστερά μέχρι όλα τα κόμματα. Παραγραφή λέγανε, κλείνει ο Καραμανλής τη Βουλή για παραγραφή.  Αυτό δε λέγανε;

                        Επομένως λοιπόν αυτό λέω κι εγώ σήμερα. Υπάρχει παραγραφή. Διάβασα Βενιζέλο, διάβασα Λοβέρδο, διάβασα Μιχάλη Σταθόπουλο, κανένας απ’ αυτούς δεν ανήκει στο δικό μου ιδεολογικό χώρο. Μιλάνε για παραγραφή. Από κει και πέρα δηλαδή να αρχίζουμε το θέατρο; Ή για κομματικούς λόγους και εκλογικούς αυτή τη στιγμή, να πηγαίνουνε πέντε άνθρωποι στα Δικαστήρια κτλ.; Εφ' όσον παραγραφή υπάρχει.

                        Εκτός αν πρόκειται  εκ των υστέρων ν’ αλλάξουμε το Σύνταγμα, κάτι το οποίο δε γίνεται. Εμείς δε συμμετέχουμε σε τέτοιες αθλιότητες. Πρόκειται  για αθλιότητα. Δε μπαίνω στην ουσία εάν υπάρχει φταίξιμο ή όχι. Μπαίνω όμως ότι εδώ υπάρχει ένα δικαστικό θέμα. Έχουμε παραγραφή. Και επιτέλους, για το Βατοπαίδιο, ακούω και πολυλαλούν οι άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ. Πρέπει να σας πω, μεταξύ 2000 και 2004, 940 εκατομμύρια ευρώ περιουσία του Δημοσίου δόθηκε σε εκκλησίες, Συλλόγους και Τοπική Αυτοδιοίκηση. 940 εκατομμύρια. Απλώς το ΠΑΣΟΚ είχε τη μέριμνα να δημιουργήσει συνθήκες μέσω νομοθετικών ρυθμίσεων και δεν είναι κατηγορούμενος κανείς.

                        Αν το είχε κάνει αυτό ο Καραμανλής δε θα υπήρχε θέμα. Δεν έκανε νομοθετική ρύθμιση και γι’ αυτό βρίσκεται σ’ αυτή τη θέση στην οποία βρίσκεται. Ακόμα να πω ότι 80 εκατομμύρια περιουσία του Δημοσίου δίνεται τώρα στο Βοτανικό για να γίνε το μεγάλο τζαμί, το ισλαμικό κέντρο. Ας λέμε λοιπόν αλήθειες. Ποιο είναι το περιβόητο θέμα; Είναι ότι το Δημόσιο τα έδωσε σ’ ένα Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου. Αν το έκανε με νομοθετική ρύθμιση θα υπήρχε θέμα.

                        Από κει και πέρα έλεγχος της Μονής, τι τα έκανε όλα αυτά, είναι άλλης τάξεως θέμα. Και βεβαίως πιστεύω ότι η πολιτεία αυτό μπορεί να το ελέγξει επαρκώς. Ο κ. Παπακωνσταντίνου είναι σοβαρός άνθρωπος, απλώς δεν έχει τη γνώση, την επάρκεια της αγοράς.  Πρέπει ν’ αλλάξουμε πολιτική και πολιτικούς για να κάνουμε αυτή τη νέα πολιτική. Και δε φτάνει ένα κόμμα, μην κοροϊδευόμαστε. Κι όταν λέμε μιας οικουμενικής αντίληψης, μιλάνε να είναι μέσα ο Σαμαράς. Για να είναι μέσα ο Σαμαράς, παύει να έχει νόημα αυτό το πράγμα.

                        Δηλαδή αν  γίνει ένα εθνικό προσκλητήριο και πει «πάμε να σώσουμε την πατρίδα», υπό την έννοια ότι μόνοι τους δε μπορούν και πει «όχι» ο Σαμαράς, δεν πρόκειται  εμείς να πάμε σε μια τέτοια διαδικασία, ούτε καν διαλόγου. Όλοι λέμε μέσα, εκτός από εκείνους της Αριστεράς, συνομιλητές βέβαια του κ. Σαμαρά οι οποίοι βρίσκονται στα δρομολόγια του ΠΑΜΕ και του κ. Τσίπρα. Όσο εμείς είμαστε εξαπτέρυγο του ΠΑΣΟΚ,  άλλο είναι ο κ. Σαμαράς εξαπτέρυγο της κας Παπαρήγα και του ΠΑΜΕ.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, μιλήσατε για διάλογο χωρίς προαπαιτούμενα, ωστόσο θα ήθελα να σας ρωτήσω πώς πρακτικά θα γίνει αυτός ο διάλογος. Ζητάτε δηλαδή σύγκληση Συμβουλίου Αρχηγών ή θα κουβεντιάσετε με ενδιάμεσους, με προσωπικότητες, με κάποιους άλλους άξιους για να γίνει αυτός ο διάλογος;

Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Θα μας φάει η διαδικασία; Η όρεξη να υπάρχει και η επιθυμία να υπάρχει.  Γιατί δε μπορούμε να μιλήσουμε; Δεν καταλαβαίνω. Ποια δυσκολία έχουμε να μιλήσουμε με το Μάνο; Δηλαδή ο Μάνος είναι για πέταμα; Ο Μάνος δεν έχει απόψεις;  Ή ξαφνικά τώρα ο Τατούλης έχει πάψει να είναι προϊόν αυτής της μεγάλης φύτρας; Είναι πράγματα τρελά. Του είπα του κ. Σαμαρά, από τον Απρίλιο που δική  μου ιδέα ήταν ο κ. Τατούλης, ο οποίος μάλιστα ενδεχομένως να είχε και άλλες σκέψεις στο μυαλό του, να κατέβει στην περιφέρεια. Και αρχίζω έναν αγώνα από τον Απρίλιο μέχρι τον Αύγουστο, με όλους τους ενδιάμεσους γιατί με τον ίδιο δεν είχα τη δυνατότητα να επικοινωνήσω, να του εξηγώ ότι ο Τατούλης την έχει στην τσέπη την περιφέρεια. Και είπε όχι. Με διάφορα ονόματα. Μανώλης, Σκανδαλάκης, Δράκος τελικά.

                        Και επέμενα τον Αύγουστο. Του λέω «ρε παιδί μου, πάμε να κάνουμε μια έρευνα αγοράς, να στείλουμε στην Ερμιονίδα, στο Σοφικό, και αν στους 100 ανθρώπους ξέρει ένας το Δράκο έχεις δίκιο Ένας στους εκατό». Επομένως λοιπόν, είναι αγκυλώσεις αυτά τα πράγματα. Δηλαδή έπαψε ο Τατούλης να μπορεί να συνεννοηθεί κανείς μαζί του; Ήρθε το ΠΑΣΟΚ, ακολούθησε  μετά στην επιλογή την οποία κάνει.  Πρόβλημά τους. Το ίδιο πράγμα δεν έγινε και με τον κ. Κικίλια που τώρα άκουσα πριν από λίγο το συνάδελφό σας να μιλάει για 3^η θέση κτλ.;

                        Του είπα «πάμε με Προβόπουλο ρε παιδί μου, 8 χρόνια Δήμαρχος, πετυχημένος Δήμαρχος. Πάμε να πάρουμε κι εμείς τρεις Αντιπεριφερειάρχες και να τελειώνει η υπόθεση….». Ήθελε την άγονη γραμμή του Κικίλια. Δεν είναι λάθος επιλογές αυτές; Κι ένας άνθρωπος που κάνει αυτές τις λάθος επιλογές, τώρα που έχει ανάγκη τις σωστές επιλογές, τι επιλογές θα μου κάνει αύριο;

Ε. ΜΠΕΛΛΑ («ΒΡΑΔΥΝΗ»): Έχετε μιλήσει για την ανάγκη κοινωνικής κυβέρνησης. Η κα Παπαρήγα σας κατηγόρησε ότι θέλετε να γίνετε Υπουργός σ’ αυτή την κυβέρνηση. Πάλι μας είπατε ότι θέλετε να συμμετάσχουν οι καλύτεροι. Ποιοι πιστεύετε ότι πρέπει να συμμετάσχουν σε αυτή την κοινωνική κυβέρνηση και ποιος είναι ο δικός σας ρόλος;  Και ένα άλλο ερώτημα, σχετικά με το διάλογο της Κεντροδεξιάς: Πού πιστεύετε ότι θα καταλήξει αυτός ο διάλογος, ποιος είναι ο στόχος του διαλόγου;

Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Θα σταματήσει η δαιμονοποίηση των πάντων. Όποιος μπορεί να έχει μια διαφορετική άποψη για κάτι, εξαπτέρυγο του ΠΑΣΟΚ. Έχω ακούσει για εξαπτέρυγα απ’ όλους, όπως και ο Επίτιμος Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, εξαπτέρυγο. Όλοι εξαπτέρυγα. Αυτό είναι πολύ φθηνό επιχείρημα. Λέω λοιπόν, ένας διάλογος. Δε βλάφθηκε κανείς και ουδέποτε έπαθε ζημιά από το διάλογο.

                        Αυτά δε που λέω σήμερα, τα έλεγα και στον Έβερτ και στον Καραμανλή για το Σαμαρά. Το 1996 τον Αύγουστο, συναντήθηκα με τον κ. Σαμαρά στην κηδεία του Σολωμού Σολωμού στη Λευκωσία και ήμαστε δίπλα-δίπλα. Άρχισα να του λέω την ιστορία. «Αντώνη, έλα μαζί, τα πράγματα δεν είναι καλά, έχεις πάρει ένα μήνυμα από τις δημοτικές εκλογές, τότε που ο Λεντάκης πήρε 2,5%, έλα κοντά, αυτό το 3% το οποίο έχεις μαζί μ’ εμάς, θα πάρουμε την κυβέρνηση κτλ.» και είχα την πείσμονα άρνηση.

                        Εάν τότε ο Αντώνης είχε έρθει σ’ εκείνο το διάλογο που από τότε αρνείται, θα ήταν διαφορετική η πολιτική ιστορία της χώρας.  Εγώ διάλογο λέω, τίποτε άλλο. Διάλογο. Καμία άλλη κουβέντα. Δεν του είπα ν’ αλλάξει θέσεις, ν’ αλλάξει τίποτα, τα πιστεύω του.. Διάλογο. Εξ άλλου εγώ έχω και μια ικανοποίηση, ηθική ικανοποίηση από τον κ. Σαμαρά. Το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματός του είναι αντιγραφή του προγράμματος του δικού μας από το 2003. Έχω μια ικανοποίηση ότι τα πράγματα τα παρακολουθεί και βεβαίως αυτό με ικανοποιεί, με ευχαριστεί.            

                        Αλλά να έρθει όμως και σε έναν διάλογο. Να μη μιλήσει μ’ εμένα. Ας μιλήσει με το Μάνο, να δούμε ότι κάτι κινείται. Αυτός φοβάται και κλείνεται στο στενό του περίγυρο λες και όλος ο πολιτικός κόσμος είναι ο κ. Τζαβάρας και ο κ. Μαρκόπουλος  και ο κ. Λυκουρέντζος. Όχι, υπάρχει και κόσμος  έξω από αυτούς.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («ΑΘΗΝΑ 9,84»): Κύριε Πρόεδρε μας είπατε τα θέματα που σας χωρίζουν με την κα Μπακογιάννη. Ήθελα να σας ρωτήσω εάν συμμερίζεστε την άποψή της ότι η σημερινή είναι η τελευταία μονοκομματική κυβέρνηση.

Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Πιστεύω ότι τα πράγματα οδηγούνται σε αδιέξοδο. Η κα Μπακογιάννη προφανώς αναζητά ένα ρόλο, κι έχει δικαίωμα να τον αναζητά αυτό το ρόλο. Και νομίζω ότι αυτό υπηρετεί. Οι επόμενες κυβερνήσεις δε θα είναι τόσο εύκολες όσο ήταν οι προηγούμενες. Μην ξεχνάτε ότι είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη που έχουμε μονοκομματική κυβέρνηση. Και γι’ αυτό ίσως είμαστε και στη χειρότερη κατάσταση απ’ όλες τις άλλες χώρες της Ευρώπης.

                        Χρωστάω μια απάντηση για την κα Παπαρήγα: Η κα Παπαρήγα είναι καιρός να έρθει στο σήμερα. Η εποχή του Σταλινισμού έχει περάσει εδώ και 60 χρόνια. Θα  μπορούσε να έρθει στο σήμερα. Δεν είναι δύσκολο. Χρειάζεται βέβαια μια προσπάθεια, αλλά ίσως τα καταφέρει.

                        Σας ευχαριστώ.