Σήμερα ο ελληνικός λαός έχει χάσει τελείως τον βηματισμό του. Έχει χάσει δηλαδή την επαφή του με την εθνική και πολιτισμική κληρονομιά των προγόνων του και έχει προσδώσει στην φυλετική του οικογένεια ονομαστική και μόνον αξία. Πράγμα που σημαίνει ότι ενώ αποδεχόμαστε την αλήθεια που κουβαλάει το αίμα μας και η αστυνομική μας ταυτότητα, η λαλιά των γονιών μας και η ιστορία της Πατρίδος μας, αγωνιζόμαστε κοπιωδώς μήπως και επιβάλουμε στην πλειονότητα των συμπατριωτών μας, στον εαυτό μας τον ίδιο, να ζούμε και να μαχόμαστε ως Έλληνες.

Αυτή η νοηματική επεξεργασία των πραγμάτων σημαίνει πως η βασική αποστολή του Έλληνα είναι η προάσπιση της Ελευθερίας και η διάδοση του Ελληνικού Πολιτισμού. Δεν μπορείς να διοικείσαι εξ αποστάσεως από ξένα κέντρα αποφάσεων, εχθρικά ή «συμμαχικά», με ηγέτες βαποράκια ξένων συμφερόντων και να λογιέσαι Ελεύθερος. Δεν μπορείς να χαρίζεις την οικονομία σου και να διαλύεις την Παιδεία σου με την συνεκμετάλλευση της Γης σου και την αποδοχή ξένης λαλιάς και θρησκευτικής δοξασίας και να έχεις το θράσος να θέλεις να λέγεσαι απόγονος του Λεωνίδα, του Μ. Αλέξανδρου, του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, του Κολοκοτρώνη, του Διάκου, του Μελά, του Δραγούμη, του Γερμανού Καραβαγγέλη, του Μεταξά και να αρνείσαι την ολοκληρωμένη ύπαρξη της Ελληνικής Φυλής. Δεν μπορεί να λέγεται κάποιος Έλληνας εάν και εφόσον έχει διαβεί την πόρτα ενός ελληνικού σχολείου δίχως να υπηρετεί τις Ελληνικές Αξίες και να υπακούει την φωνή του Ελληνικού Αίματος.

Και οι ελληνικές αξίες δεν είναι αόριστες και συγκυριακές, ούτε είναι καμωμένες για βαλτούς και για ριψάσπιδες. Οι Αρχέγονες και Αιώνιες Ελληνικές Αξίες είναι ισόβιες, διαχρονικές και καμωμένες για τον αυθεντικό Έλληνα που ισοδυναμεί με το πρότυπο του Ηρωικού Ανθρώπου που φτιάχνει από τα πρώτα του βήματα τρόπους υπεροχής του Ελληνισμού. Ο Έλληνας μαθαίνει να βιώνει το ίδιο μέσα στο Ναό, την Οικογένεια και την Παλαίστρα, κατευθύνοντας την κοινή συνισταμένη της ενέργειάς του υπέρ της Πατρίδος. Με τον σεβασμό στο Θεό, τους γονείς, τον άνθρωπο και την ράτσα του. Και το μεγάλωμα της Πατρίδος είναι το πρώτο χαρακτηριστικό του Έλληνα που δεν γνωρίζει να προσκυνάει.

Το δε Έθνος δεν προσφέρεται ως αντιπαροχή για να βαφτιστεί η προδοσία των πολιτικάντηδων ειρήνη, αφού το μεγαλείο της Ελλάδος βρίσκεται επάνω από κάθε ειρήνη και δημοκρατία. Διότι αν αποδεχτεί ο λαός μας μια υποχώρηση, τότε οι οπισθοχωρήσεις θα τον καταπιούν ασταμάτητα ως το τέλος. Επομένως Έλληνας είναι εκείνος που χτίζει την λευτεριά του προτιμώντας το μεγαλείο από το μίκρεμα της Πατρίδος.

Ο μαζοχισμός και η ηττοπάθεια είναι λέξεις ξένες για την Ελληνική Φυλή. Τιμή για έναν Έλληνα είναι να πέφτει στο πεδίο της μάχης δίχως να δίνει γη και ύδωρ στον εχθρό και όχι οι τιμές της εκάστοτε χρηματαγοράς. Και στο Πεδίο της Τιμής ο μέγιστος κανόνας είναι ότι δεν υπάρχει παράδοση και υποχώρηση. Υπάρχει μονάχα Νίκη ή Θάνατος. Και ο Έλληνας ακολουθεί την περπατησιά του Λεωνίδα κι όχι εκείνη του Εφιάλτη.

Για τον Έλληνα Άνθρωπο δεν υπάρχουν γόρδιοι δεσμοί και φρονιμάδες, αφού η φιλοσοφική στάση και το αίσθημα του Δικαίου επισφραγίζονται πάντα από το ακατάλυτο Δίκαιο του Ξίφους που φέρνει την Ελλάδα στα φυσιολογικά της όρια σκορπίζοντας τους βάρβαρους. Και φυσικά ο εξανθρωπισμός της οικουμένης είναι Έλληνας. Και το μέτρημα του πλήθους των απέναντι είναι μονάχα για τους μικρόψυχους και υπολογιστές λαούς κι όχι για τους Έλληνες που ρυθμίζουν τον σκοπό τους όχι με την λογική του πολιτικά ορθού, αλλά με την «τρέλα» του εθνικά ορθού.

Είναι λοιπόν πλέον Έλληνα η ώρα να σηκωθείς επάνω και να ξαναπάρεις όσα σου κλέψανε. Ας δούμε το βίντεο αυτό εδώ http://www.youtube.com/watch?v=yONdr_yngFg

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://ethnikistikosagwn.blogspot.com