Μια άλλη εξήγηση της κρίσης του χρέους

Στην αρχή της δεκαετίας η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία είχε την απόλυτη πλειοψηφία των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης με βασικότερο στοιχείο το γεγονός ότι η Γαλλία και η Γερμανία είχαν κυβερνήσεις που ανήκαν στον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Η υποχώρηση των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς ήταν φυσικό αποτέλεσμα, κυρίως της ιδεολογικήςστροφής τους στην νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση και της αδυναμίας τους να δώσουν λύσεις σε βασικά κοινωνικάπροβλήματα, όπως η ανεργία κ.α. Δεν θα αποτελούσε υπερβολή να πούμε ότι ηευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία στην προσπάθεια να μην χάσει την πολιτική κυριαρχία μεταλλάχθηκε σε δούρειο ίππο του νεοφιλελευθερισμού αρνούμενητις δικές της ιδεολογικές ρίζες..
Την περασμένη άνοιξη η προσφυγή μιας χώρας της ευρωζώνης στο ΔΝΤ καιμάλιστα από σοσιαλιστική κυβέρνηση ξένισε πολλούς οικονομικούς και πολιτικούς αναλυτές. Oσο χάλια και να ήταν η οικονομία της Ελλάδος η αδυναμία αντιμετώπισης του προβλήματος με ίδια μέσα από τους οικονομικούς και πολιτικούς μηχανισμούς της εε και η προσφυγή στο ΔΝΤ υπονόμευε το όραμα της ενωμένης Ευρώπης. Στην Ελλάδα η απόφαση να προσφύγουμε στο ΔΝΤ έβαλε σε περιπέτειες το βασικό ιδεολογικό πυλώνα του πασοκ, το κοινωνικό κράτος.
Είναι επίσης γνωστό ότι, στην πολιτική, στο πλείστον των περιπτώσεων, πρωτεύοντα ρόλο στη λήψη σημαντικών αποφάσεων έχουν οι σκοπιμότητες καιτα συμφέροντα. Αν σε αυτό προσθέσουμε και το γεγονός ότι οι οίκοι αξιολόγησηςκαι οι αγορές δεν έχουν πολιτική ουδετερότητα τότε καταλήγουμε να πούμε ότι ηελληνική κρίση του χρέους έχει πολλές πιθανότητες να ήταν «καθοδηγούμενη και χειραγωγούμενη».
Παρακάτω θα προσπαθήσω να εξηγήσω γιατί το πρόβλημα της Ελλάδας εξυπηρέτησε μεταξύ άλλων την καταρέουσα ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία.
Η διεθνοποίηση της κρίσης του ελληνικού χρέους και η πολιτική τακτική πουακολουθήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση [δλδη της προσφυγής στο ΔΝΤ] έδωσε τη δυνατότητα να εμφανιστεί στο ευρωπαϊκό προσκήνιο ο Γάλλος σοσιαλιστής και επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ντομινίκ Στρος Καν.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις στη Γαλλία κατατάσσουν τον Ντομινίκ Στος Καν στην κορυφή των πολιτικών προσωπικοτήτων της χώρας του και πυροδοτούν σενάρια για την επιστροφή του στη γαλλική πολιτική ζωή. Με δεδομένο ότι η κεντροαριστερά στη Γαλλία αντιμετωπίζει προβλήματα η υποψηφιότητα του Ντομινίκ Στρος Καν για την γαλλική προεδρία θα είναι μια καλή λύση για την ευρωπαϊκή κεντροαριστερά. Αν η κεντροαριστερά κερδίσει τις εκλογές στη Γαλλία θα μπορέσει να κάνει με σημαντικά μεγαλύτερη ευχέρια « πολιτικό παιχνίδι» στην ευρωπαϊκή ένωση των κεντροδεξιών. Ο πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς και πρωθυπουργός της Ελλάδας Γ. Παπανδρέου εκτός από τις υπόλοιπες υποχρεώσεις του είναι φυσικό να θέλει να προωθήσει με κάθε μέσο την υποψηφιότητα του σοσιαλιστή Ντομινίκ Στρος Καν, η υπαγωγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ ήταν η χρυσή ευκαιρία. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα ήταν το ιδανικό «θύμα» για να εξυπηρετήσει πολλαπλούς πολιτικούς και οικονομικούς στόχους σε διεθνές επίπεδο, δεν είναι μεγάλη οικονομία όπως για παράδειγμα η Ισπανία που θα μπορούσε να δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα στην παγκόσμια οικονομία, δεν είναι Ιρλανδία που έχει πολύ πιο χαμηλό οικονομικό βάρος από την Ελλάδα και το βασικότερο, η κατάσταση ήταν απόλυτα ελεγχόμενη. Ο παραπάνω ισχυρισμός αποκτά ένα πρόσθετο επιχείρημα αν δούμε τις τελευταίες δηλώσεις του Ντομινίκ Στρος Καν στις εργασίες της ετήσιας σύνοδος του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, εκεί δήλωσε ότι το σκληρό πρόγραμμα λιτότητας που εφαρμόζει η χώρα μας είναι μονόδρομος. Από πότε οι σοσιαλιστές θεωρούν μονόδρομο τη σκληρή λιτότητα!
Επίσης, μπορούμε να δεχτούμε η οικονομική ελίτ και η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία να θεωρούν μονόδρομο τη σκληρή λιτότητα για την Ελλάδα και μάλιστα με παράταση του προγράμματος από το ΔΝΤ, ενώ σε ότι αφορά την παγκόσμια οικονομία όλοι συμφωνούν ότι οι κυβερνήσεις θα πρέπει να συνεχίσουν να στηρίζουν την ανάπτυξη με δημόσιες επενδύσεις γιατί η κρίση δεν έχει ξεπεραστεί!.