Τα κυριότερα μέσα που χρησιμοποιούν οι πολιτικοί εκμαυλιστές της Καθεστηκυίας Τάξεως προκειμένου να κλέψουν την εμπιστοσύνη και την ψήφο του υποτιθέμενου κυρίαρχου λαού είναι το ψέμα και η υποκρισία. Χρησιμοποιούν δε τα μέσα αυτά πολλές φορές σε βαθμό παραπειστικό ώστε να εξαπατήσουν τους πολίτες με τρόπο που αν αφορούσε μια αστική πράξη θα δικαιολογούσε την καταδίκη, την φυλάκιση των υπαιτίων έως και την δήμευση περιουσιακών στοιχείων. Όμως η νομοθετική ιδιότητα του πολιτικού συστήματος και η προστασία από τάχα πολιτικούς ρεβανσισμούς προφυλάσσει τους εκμαυλιστές ηθών και καταστροφείς Πατρίδος και λαού.

Δεν υπάρχει ίχνος υπερβολής στις παραπάνω αναφορές που μπορούμε ανέτως να τις στηρίξουμε ακόμη και με ακλόνητα επιχειρήματα. Αλήθεια, πόσες φορές θυμόσαστε να ερωτηθήκατε επάνω σε κρίσιμα ζητήματα της ζωής και του Έθνους μας μέσω της συνταγματικά κατοχυρωμένης διαδικασίας των δημοψηφισμάτων; Μία και μόνη, όταν επρόκειτο η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία να εκδιώξει τον βασιλιά Κωνσταντίνο με την χρήση της πλέον έντονης προπαγάνδας. Και φυσικά τούτο δεν έγινε για εθνικούς λόγους, αλλά για να επέλθει η κοινοβουλευτική κληρονομική εξουσία τους. Πέραν αυτού ουδέποτε πραγματοποιήθηκε δημοψήφισμα για πραγματικά μείζονες εθνικούς λόγους.

Αλλά και γι’ αυτούς τους αληθινά κρίσιμους λόγους πότε ενημερώθηκε ο ελληνικός λαός προεκλογικά ή προχώρησε κάποια κυβέρνηση σε δημόσια διαβούλευση με τους πολίτες λαμβάνοντας την δική τους έγκριση για μια πολιτικάντικη απόφαση που αφορά την δική τους ζωή; Ποτέ δεν συνέβη κάτι τέτοιο και μάλιστα πολλές φορές οι γραικύλοι πολιτικάντηδες του Νεοταξικού καθεστώτος χρησιμοποίησαν το ψέμα ότι δεν θα πράξουν αυτό το πράγμα ή την υποκρισία της γνωμοδότησης για την αρνητική επήρεια εκείνου του πράγματος και στην συνέχεια, έχοντας στην τσέπη την ψήφο έπραξαν αυτό ή εκείνο. Έτσι έκαναν στις περιπτώσεις της αφαίρεσης του θρησκεύματος από τις ταυτότητες, του λαθρονομοσχεδίου για ιθαγένειες και πολιτικά δικαιώματα, του αυτοδιοικητικού σχεδίου «Καλλικράτης», του τοκογλυφικού μνημονίου του ΔΝΤ και της παρέας του, πιθανώς της Μακεδονίας Μας κ.λ.π.

Όσον αφορά την νομοθετική κάλυψη των πολιτικάντηδων μεταξύ των και αλλήλως, αυτή παρέχεται ποικιλοτρόπως και πάντοτε δια της ψήφου της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που απαλλάσσει συνειδήσεις ή ακόμη και στήνει νομοσχέδια. Ακόμα και όταν το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα και έχει απολέσει την εμπιστοσύνη του λαού. Αλλά η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία μας έχει αποδείξει ότι δεν δίνει την παραμικρή σημασία στον πολίτη και δεν επιθυμεί να ασχοληθεί μαζί του. Η απιστία προς τους Έλληνες δεν διώκεται ποτέ.

Τι έλεγε άραγε ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου στην περίοδο προς της ελεύσεως του ΔΝΤ; Ότι δεν υπάρχει περίπτωση να δανειστούμε αφού δεν το έχουμε πραγματικά ανάγκη, ότι υπάρχει η λύση της Ευρώπης αν τελικά χρειαστούμε δάνειο, ότι δεν πρόκειται να προσφύγουμε στο ΔΝΤ, ότι από όποια χώρα έχει περάσει αυτό έχει φέρει υπανάπτυξη. Και όλα αυτά τα έλεγε λίγες ώρες πριν προσφύγει στον σιωνιστικό τοκογλυφικό μηχανισμό και την παρέα του, φέρνοντας τόση υπανάπτυξη όση δεν υπήρχε πριν. Αυτό το πολιτικό σύστημα δεν το χρειαζόμαστε. Είναι ανάγκη να πέσει από μια Εθνικιστική Λαϊκή Ελλάδα δίχως ανορθόγραφους πολιτικάντηδες σαν το Γ. Παπανδρέου αυτού του βίντεοhttp://www.youtube.com/watch?v=P4Rm1q2dJTs&feature=player_embedded .


ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com