Όλοι στα blogs μιλάμε για αλλαγές και αλλαγές και αλλαγές. Διψάμε γι’ αυτές και το δείχνουμε σε κάθε μας ανάρτηση. Οι αλλαγές όμως στα πολιτικά πράγματα και στη ζωή γύρω μας γίνονται μέσω της βουλής. Ούτε μέσω καταγγελιών ούτε μέσω σάτιρας και αποκαλύψεων, καθώς τα δελτία ειδήσεων, για παράδειγμα, δεν μπορούν να χτυπηθούν. Βλέπουμε χρόνια και χρόνια γύρω μας το πόσο επηρεάζουν τον κόσμο και τις κάλπες.

Πολλά blog έχουν χιλιάδες αναγνώστες την ημέρα που φτάνουν να ξεπερνάνε ακόμη και παραδοσιακά ενημερωτικά site συγκεντρώνοντας μεγάλη δύναμη στα χέρια τους. Η πιο απλή ερώτηση που έρχεται στο μυαλό κάποιου είναι η εξής : Ποτέ κανείς δεν σκέφτηκε να δημιουργήσει ένα κόμμα από ''bloggers''; Και η ερώτηση είναι απλή γιατί το όριο εισόδου στη βουλή π.χ. είναι 180.000 ψήφοι, νούμερο πολύ μικρότερο της ημερήσιας επισκεψιμότητας αθροιστικά των μεγάλων ελληνικών blog.

Υπάρχει βέβαια ένα πρόβλημα : τα κομματικά blog. Αλλά και αυτά ακόμη θα αλλάξουν άποψη όταν πιστέψουν ότι η δυναμική τους είναι τεράστια και δεν χρειάζεται να υπηρετούν κανέναν άλλο πέρα από τον εαυτό τους. Όταν νιώσουν την δίψα του κόσμου για κάτι καινούριο και άφθαρτο που θα το πιστέψουν και θα το στηρίξουν μέσα στην απόγνωση και στην ανυπαρξία εναλλακτικών λύσεων.

180 χιλιάδες ψήφοι στέλνουν 10 blogger στη βουλή. Αλλά και λιγότεροι να είναι οι ψήφοι η πρώτη γροθιά στο στομάχι της σκληροπυρηνικής επαγγελματικής πολιτικής θα έχει πέσει. Αυτή είναι η τελευταία ανάρτηση που κρεμιέται στο blog 29-26 και ήθελα να είναι συμβολική. Από δω και πέρα θα φιλοξενούμαι στοhttp://himaira.blogspot.com/ με την ελπίδα ότι… τελικά κάτι θα αλλάξει.