Βα(λ)τοπέδι… Του Θανάση Ι. Νικολαΐδη

ΕΣΤΗΣΑΝ τις κάμερες, φόρεσαν οι δικαστές τα γουνάκια, η…δίκη άρχισε. Όπως τόσες, της εποχής των «Αεροπόρων», του Πολκ, του ΑΣΠΙΔΑ... Και, βέβαια, δεν του έκανε τη χάρη ο Ανδρέας. Ο Μητσοτάκης…τρελός για την πρωθυπουργία, η «αριστερά» στο πλευρό του και οι «μάρτυρες» σε διάταξη, χωρίς, ωστόσο, «να παρελάσει η αλήθεια» στο Ειδικό Δικαστήριο. Την πλήρωσαν έντιμοι Τσοβόλες που τιμωρήθηκαν και αθώοι Αθανασόπουλοι που φυλακίστηκαν. Κάποια…λουλούδια του ΠΑΣΟΚ είχαν (από τότε) ασυλία, μέλλον πολιτικό και λογαριασμούς στην Ελβετία.

ΞΑΝΑΠΑΜΕ στην (κλασική) δεξιά και στα «έργα» των ανθρώπων της. Σε κάποιες «φάσεις», δεν διέφεραν απ’ τα θεριά. Μαθημένοι να κρύβουν την αλήθεια οι ειδικευμένοι στη σκευωρία, δεν είχαν λόγους να φοβούνται. Με τον μισό λαό φακελωμένο και τον άλλο μισό τρομοκρατημένο, ποιος απόμεινε να τους πιστέψει; Δεν έχει σημασία. «Κυβέρνησαν», τους έγραψε η Ιστορία κι αν τους «ξεφυλλίσεις», θα ανακαλύψεις από τα «Βραχώδη» μέχρι τα κρυμμένα της ΟΥΝΡΑ.

ΚΑΙ, βέβαια, οι εποχές άλλαξαν. Αυτοί άλλαξαν πρακτική-δεν άλλαξαν «συνήθειες». Από κεκτημένη ταχύτητα και παραμένουσα «ιδεολογία». Στην αρχή, το’ κρυψαν. Ύστερα μίλησαν για…παραπλανημένους υπουργούς. Δεν είδαν τις βίλες του κ. Ρουσόπουλου, δεν έριξαν μια ματιά στο «πόθεν έσχες» του με πρόθεση την αυτοκάθαρση και το…πουλάκι (της εξουσίας) γλίστρησε απ’ τα χέρια τους.

ΒΟΥΛΙΑΞΑΝ στο Βα(λ)τοπέδι, ως το λαιμό το έλος, τα χέρια προεξέχουν… σταυρωτά δίκην αγίου χέρια και ο τ. αρχηγός επιμένει. «Ανέλαβα την πολιτική ευθύνη…καθάρισα, μη με ταλαιπωρείτε. Ένα υπόμνημά μου είναι αρκετό για να ταπεινώσει τις εξεταστικές σας, στ’ αχνάρια μου και ο Ρουσόπουλος…».

ΟΙ «πρόγονοί» τους όφειλαν να ζητήσουν «συγγνώμη» απ’ τον ελληνικό λαό και δεν το’ καναν. Οι σημερινοί θα’ βγαιναν ωφελημένοι από μιαν αυτοκάθαρση που δεν τη βλέπουμε και το ερώτημα παραμένει. Γιατί δεν τους «κρεμάει» ο κ. Καραμανλής; Για τον ίδιο λόγο που το ΠΑΣΟΚ δεν «κρεμάει» τους Άκηδες, τους Γιάννους, τους Μαντέληδες... «Κράτα με να σε κρατώ» έλεγαν παλιά. «Σε κρατώ-με κρατάς, μην κάνεις την κουταμάρα…» λένε σήμερα. Γι αυτό παραμένουν τα μυστικά καλά κρυμμένα κι όλοι πάμε κατά διαβόλου.