Καλό δρόμο στους ανυπάκουους φορτηγατζήδες…ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥΣ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ!

Συνέχιση της στάσης εργασίας-ουσιαστικά απεργία, αποφάσισαν και καλά έκαναν οι φορτηγατζήδες. Με μία πολύ ζωηρή πλειοψηφία 76 υπέρ και μόλις 6 κατά τάχθηκαν υπέρ της συνέχισης των απεργιακών τους δράσεων. Υπάρχουν ορισμένα δεδομένα που κρίνουμε ότι πρέπει να τονίσουμε όχι μόνο για να κατανοήσουμε την στάση των φορτηγατζήδων αλλά και για να κατανοήσουμε την στάση όσων αποφασίσουν στο μέλλον να περάσουν στο πεδίο των ταξικών αντιστάσεων και συγκρούσεων με την εξουσία που πλέον ξεφεύγει απο τα γνωστά συνδικαλιστικά στερεότυπα.. Δεδομένο πρώτο είναι ότι οι φορτηγατζήδες συνεχίζουν ενώ το κράτος έχει επιβάλλει τις προσταγές του με νόμο. Θεωρητικά και μέχρι σήμερα τα πράγματα θα θεωρούνταν λήξαν και θα έπρεπε να βλέπαμε τους απεργούς να επιστρέφουν στις δουλειές τους. Όχι μόνο δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο αλλά οι απεργοί προσπερνούν τις διαδικασίες επιβολής(ο νόμος) και τον αμφισβητούν στα ίσια παραμένοντας με πανίσχυρη πλειοψηφία στο δρόμο έχοντας ήδη πίσω τους αρκετές εβδομάδες απεργίας με ότι αυτό συνεπάγεται.. Η χρονική επέκταση των κινητοποιήσεων είναι επίσης κάτι θεαματικό. Οι φορτηγατζήδες ς δείχνουν να αντέχουν στην παρατεταμένη απεργία αν και στις σημερινές συνθήκες της τραγικής οικονομικής ανέχειας, η αποχή από έσοδα είναι πολύ επώδυνη, παρ όλα αυτά με ξεχωριστή αποφασιστικότητα στα όρια ενός ιδιότυπου ηρωισμού αυτοί συνεχίζουν… Οι φορτηγατζήδες χωρίς να έχουν κανέναν ιδιαίτερο πολιτικόιδεολογικό μηχανισμό στήριξης(όπως πχ οι “αριστεροί” οικοδόμοι, ναυτεργάτες)δείχνουν να μπορούν να αμυνθούν και στις κοινωνικές πιέσεις και στους διάφορους αυτοματισμούς της αγοράς(πχ μηνύσεις από διάφορα γνωστά τσόλια) αλλά και στον τεράστιο μηχανισμό προπαγάνδας των έντιμων δημοσιογράφων που σιτίζονται από τα διάφορα κρατικά και παρακρατικά κονδύλια..Επίσης δείχνουν να έχουν κερδίσει την κοινωνική συναίνεση έναντι των ξεπουλημένων κουίσλιγκ του κοινοβουλίου... Η διάρκεια του αγώνα των φορτηγών είναι σαφέστατο προμήνυμα του πως πρέπει να τοποθετηθούν οι εργασιακοί αγώνες στο άμεσο μέλλον. Οι μονοήμερες απεργίες καθίστανταιμόνο ως προβοκατόρικες πράξεις των ξεπουλημένων ηγεσιών των συνδικάτων που στηρίζουν τις πολιτικές εξόντωσης των εργαζομένων και των μικροεπαγγελματιών. Υπάρχει μία ζωηρή σκέψη. Οι αγώνες των φορτηγατζήδων που έχουν πάρει αντι θεσμικά χαρακτηριστικά και καλά έχουν κάνει, να συνδεθούν με άλλες κοινωνικές/πολιτικές ομάδεςπου θα βγούν στον δρόμο(πχ φοιτητές-αγρότες-εργάτες-ανέργους κλπ), έστω ετερόκλητες, δημιουργώντας μία μαγευτική λεωφόρο συνολικής αμφισβήτησης και σύγκρουσης…. …καλό δρόμο στους ανυπάκουους φορτηγατζήδες… http://dakrygono-a.blogspot.com/2010/09/blog-post_28.html