Χωρίς δάσκαλους και καθηγητές τα σχολεία τον Σεπτέμβριο;

Δραματικές συνέπειες στον χώρο της εκπαίδευσης προϊδεάζει η μαζική έξοδος των εκπαιδευτικών από την υπηρεσία, καθώς, προκειμένου να υποστούν τα δυσβάστακτα αποτελέσματα που επιφέρει η εφαρμογή του διαβόητου Μνημονίου στο εργασιακό - ασφαλιστικό, επιλέγουν τη συνταξιοδότηση προκειμένου να γλυτώσουν τα χειρότερα. Οι εναπομείναντες εκπαιδευτικοί θα έχουν να αντιμετωπίσουν όχι μόνο τις τάξεις με τους υπεράριθμους μαθητές, αλλά θα υποστούν και μία σαφή επιδείνωση των εργασιακών τους σχέσεων, πάντα σε βάρος της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Κι όλα αυτά, μόλις ένα μήνα πριν χτυπήσει το πρώτο κουδούνι στις σχολικές αίθουσες...
Σύμφωνα με τους πρώτους υπολογισμούς, ο αριθμός των κενών θέσεων στα δημόσια σχολεία προσδιορίζεται στις 11.000 - 12.000. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΟΛΜΕ, το 2010 αναμένεται να βγούνε στη σύνταξη 7.526 εκπαιδευτικοί έναντι 2.726 το 2009 στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ενώ ταυτόχρονα καταγράφεται ο χαμηλότερος αριθμός διορισμών εκπαιδευτικών την τελευταία 15ετία (1.425 προσλήψεις στη δευτεροβάθμια).
Πιο συγκεκριμένα, το 1997 ο διορισμός μόνιμων εκπαιδευτικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ήταν 2.675, το 1998 3.962, το 1999 2.349, το 2000 3.038, το 2001 3.100, το 2002 3.080, το 2003 4.361, το 2004 (έτος με τις περισσότερες προσλήψεις) 5.294, το 2005 5.286, το 2006 5.062, το 2007 3.931, το 2008 4.321 και το 2009 2.786. (Τα στοιχεία είναι από τη μελέτη του εκπαιδευτικού Θέμη Κοτσιφάκη, μέλος του δ.σ. της ΟΛΜΕ βλέπε "Η Αυγή", 10/8/2010). Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΔΟΕ, σε συνταξιοδότηση οδεύουν 3.930 δάσκαλοι, έναντι 1.745 πέρυσι. Η ΔΟΕ ζητεί να γίνουν 2.500 διορισμοί μόνιμων δασκάλων και 5.000 αναπληρωτών.

Καθησυχάζει το υπουργείο

Σύμφωνα με τις δηλώσεις της υφυπουργού Παιδείας Ε. Χριστοφιλοπούλου, το υπουργείο Παιδείας δεν αιφνιδιάστηκε από τις μαζικές αποχωρήσεις, αναφέροντας ότι από τον περασμένο Νοέμβριο είχε συσταθεί επιτροπή με αντικείμενο τον εξορθολογισμό των αναγκών και την κατανομή με βάση τις πραγματικές ανάγκες. Η ίδια υποστήριξε ότι τα κενά θα αντιμετωπιστούν "με την δραστική περικοπή των αποσπάσεων, με την ουσιαστική αποτύπωση των κενών, με το εργαλείο των δυνατών μεταρρυθμίσεων εκεί όπου έχουμε υπεραριθμίες και κυρίως με την τοποθέτηση είτε με τους διορισμούς είτε με τις αναπληρώσεις"
Την αισιοδοξία του υπουργείου ωστόσο δεν συμμερίζεται σε καμία περίπτωση η ΟΛΜΕ, η οποία τονίζει ότι αυτό πρακτικά σημαίνει την αύξηση του αριθμού μαθητών ανά τμήμα, συνενώσεις ή και καταργήσεις τμημάτων, καθώς και την υποχρεωτική μετακίνηση εκπαιδευτικών σε άλλο νομό ή ακόμα και σε άλλη περιφέρεια για να συμπληρώσουν το ωράριό τους.

Όχι τμήματα με πάνω από 25 μαθητές

Σε αντίθεση εξάλλου με το υπουργείο οι εκπαιδευτικοί υπογραμμίζουν ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί το ζήτημα με αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα και απαιτούν τη νομοθετική ρύθμιση ανώτατου ορίου 25 μαθητών ανά τμήμα, 20 στις κατευθύνσεις των Γενικών Λυκείων και την ΤΕΕ και 10 μαθητών ανά καθηγητή στα εργαστήρια. Η ΟΛΜΕ δεν παραλείπει εξάλλου να τονίσει ότι "οι εξελίξεις αυτές δείχνουν την αναγκαιότητα να ακυρωθούν άμεσα τα μέτρα που επιβλήθηκαν με το Μνημόνιο και να χαραχτεί μια ριζικά διαφορετική οικονονομική και εκπαιδευτική πολιτική στη χώρα μας. Είναι άμεση αναγκαιότητα".
Η αβεβαιότητα και ανησυχία της εκπαιδευτικής κοινότητας για το πώς θα κυλήσει η νέα σχολική χρονιά αυξάνει ακόμα περισσότερο, καθώς η κυβέρνηση δείχνει πλήρη αδυναμία να αντιμετωπίσει έγκαιρα και αποτελεσματικά το ζήτημα της επάρκειας του διδακτικού προσωπικού των σχολείων εν όψει της έναρξης του σχολικού έτους, όπως κατήγγειλε και το τμήμα Παιδείας του Συνασπισμού.
Το υπουργείο καλείται να επιλύσει τον δύσκολο γρίφο της διαρροής σχεδόν τριπλάσιου αριθμού εκπαιδευτικών σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο με επεξεργασμένο σχέδιο και τεκμηριωμένη μελέτη για την παρούσα κατάσταση και τις μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες προοπτικές του εκπαιδευτικού δυναμικού. Και όχι να κάνει τον... μαθητευόμενο μάγο με άμεσα θύματα, τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές, την παρεχόμενη παιδεία εν γένει...