Πιο κάτω αναφέρομαι μια περίπτωση αγωνιστή, του Φώτη Πίττα, που για πολλές μέρες βασανίστηκε σκληρά και απάνθρωπα.
Ο Φώτης Πίττας (1935-1958) μυήθηκε και εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ, όταν ήταν φοιτητής στο Διδασκαλικό Κολέγιο Μόρφου.Υπηρέτησε ως δάσκαλος στο δημοτικό σχολείο της Άχνας, όπου ανέπτυξε πλούσια δράση στο μαχητικό,οργανωτικό και διαφωτιστικό τομέα της Οργάνωσης. Καταζητήθηκε από τους Άγγλους στις 18 Οκτωβρίου 1956 και συνελήφθη στις 10 Ιανουαρίου 1957.
Οδηγήθηκε στον αστυνομικό σταθμό της Αμμοχώστου,όπου κρατήθηκε για 22 μέρες. Εκεί υποβλήθηκε σε ανήκουστα Βασανιστήρια.
Έπειτα μεταφέρθηκε στα κρατητήρια της Κοκκινοτριμιθιάς και αργότερα της Πύλας, απ’όπου δραπέτευσε στις 12 Μαρτίου 1958 με τρεις συναγωνιστές του. Έδρασε αποτελεσματικά στην περιοχή της Λύσης Αμμοχώστου μέχρι τις 2 Σεπτεμβρίου 1958,οπότε έπεσε μαχόμενος ηρωικά εναντίον των Άγγλων στον αχυρώνα του Λιοπετρίου μαζί με τρεις άλλους ήρωες της ΕΟΚΑ.
Κατά τη διάρκεια της κράτησης του στον αστυνομικό σταθμό της Αμμοχώστου,κατέγραψε ημερολογιακά τα απάνθρωπα Βασανιστήρια του, καθώς και τα ψυχικά του Βιώματα. Η καταγραφή έγινε στον κενό χώρο των σελίδων του Βιβλίου «Από την Πηγήν της Αλήθειας», που μελετούσε για πνευματική τροφοδοσία.
Ακολουθούν αποσπάσματα από όσα έγραψε ο ηρωικός αυτός αγωνιστής της ΕΟΚΑ:
“Πέμπτη 10-1-57″
Με συνέλαβεν η Αστυνομία… η ώρα 4 π.μ. ξυλοκόπημα από τις 5 π.μ.- 11 π.μ. στον σταθμόν Αμμοχώστου. Το απόγευμα 3-5 και 9-11μ.μ. ξυλοκόπημα. Ντίαρ,Αίγκουϊτ,Ρόμαν (Μάριος),Οσμάν και άλλοι (σημ. οι Βασανισταί Άγγλοι και Τούρκοι). Ημέρα φρίκης,αγωνίας, πόνου.Σπάσιμο πλευρών. Παράλυσις δυνάμεων. Ουραιμία. Κρύο.
“Παρασκευή 11-1-57″
Δεν μπόρεσα να σκεπασθώ με τις πατανίες (=κουβέρτες) από απώλειαν δυνάμεων. Φρικτοί πόνοι. Ξυλοκόπημα από 8-10 π.μ. και 3-5 μ.μ. Δεν έφαγα τίποτε από την Τετάρτη. Μόνο νερό. Με δυσκολία περπατώ. Με πολλές προσπάθειες σηκώνομαι. Μέρα και νύκτα γογγύζω απότους πόνους. Κάθε κίνησηκαι γογγυσμός. Ξαπλωμένος με μαξιλάρι ψωμιά. Τραβώ με το χέρι τα μαλλιά μου, για να σηκώσω την κεφαλή μου.
“Κυριακή 13-1-57″
Ακούω την καμπάνα του Αγίου Γεωργίου Εξορινού να κτυπά. Η καρδιά μου κτυπά,αναγαλλιάζει. Παρακαλώ τον Παντοδύναμο να με βοηθήσει, να μου δώσει κουράγιο, για να μπορέσω να αντεπεξέλθω στο μαρτύριο. Παρακαλώ να με ενδυναμώσει. Να με αξιώσει να ιδώ την Κύπρο μας ελεύθερη. Ημέρα αγωνίας. Το απόγευμα μπαίνουν στο κελλί, με φοβερίζουν.
“Τρίτη 15-1-57″
Μια νύχτα,που θα την θυμάμαι σ’ όλη μου τη ζωή… Στις11 π.μ. με πήραν στο γραφείο, όπου βρήκα ό,τι μου είπαν. Δυο ηλεκτρικούς προβολείς,πολύ ισχυράς εντάσεως. Με υποχρέωσαν να κάθομαι μέχρι τη ροδοδάκτυλη αυγή μπροστά σ’αυτούς. Σε απόσταση 12-15 ιντζών. Ζέστη. Με ψήσανε σιγά-σιγά. Τα χείλη μου σχημάτισαν κρούστα.
“Τετάρτη 16-1-57″
Ο ιδρώτας τρέχει αδιάκοπα. Αισθάνομαι ισχυρούς πονοκεφάλους. Μου περιγράφουν σκηνές φρίκης. Πως θα με κρεμάσουν κλπ. Απώλεια αισθήσεων. Με περιλούουν νερό. Συνέρχομαι. Με μεταφέρουν στο κελλί μου δυο Τούρκοι επικουρικοί, υποβαστάζοντές με από τις μασχάλες. Όλη μέρα την Τρίτη δεν με άφησαν να κοιμηθώ. Τρίτη και Τετάρτη ημέρες τρόμου, ανακρίσεων και αγωνίας.
“Κυριακή 20-1-57″
Με ξύπνησε το χαρμόσυνο σήμαντρο της εκκλησίας. Προσεύχομαι,αρχίζω να ψάλλω. Ό,τι ήξερα κι ό,τι μπορούσα να θυμηθώ από τη Θεία Λειτουργία. Το απόγευμα τραγουδούσα πατριωτικά τραγούδια.
“Τρίτη 22-1-57″
Καθώς με βγάζουν το πρωί και μεσημέρι… και το βράδυ, ακούω τις γοερές κραυγές ανακρινομένων προσώπων. Ασφαλώς τους κτυπούν με τον ίδιο κτηνώδη τρόπο που με κτύπησαν και μένα.
“Κυριακή 27-1-57″
Μετά από τα πρωινά τροπάρια και ψαλμούς που γνώριζα, άρχισα να σκέφτομαι και να σχεδιάζω κάτι στον τοίχο.
Συλλαμβάνω την ιδέα. Η Ελευθερία με το σπαθί ξεγυμνωμένο και τη σημαία ψηλά.
Αξίζει εδώ να λεχθεί ότι το σχέδιο που συνέλαβε ο Φώτης Πίττας πραγματοποιήθηκε. Ο αγωνιστής δεν είχε τα απαιτούμενα μέσα, αλλά ζωγράφισε την Ελευθερία στον τοίχο του κελλιού του με το αίμα, που έφτυνε μετά από τα φρικτά Βασανιστήρια του.
Πηγή: http://www.facebook.com/?ref=home#!/notes/carol-griva-streetbutterfly/katagraphe-apanthropon-basanisterion-mesa-apo-to-prosopiko-emerologio-tou-phote-/120394958013489
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.