«Γκάζι» στις φορο-δίκες.Σχέδιο για να επιταχυνθεί η έκδοση αποφάσεων για χρέη προς το Δημόσιο.ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Σίλα Αλεξίου

Δίκες εξπρές προκειμένου να εισρεύσουν στο δημόσιο ταμείο οι οφειλές των φορολογούμενων πολιτών που έχουν προσφύγει στη Δικαιοσύνη αμφισβητώντας τις απαιτήσεις της Εφορίας δρομολογεί η κυβέρνηση προωθώντας σειρά νομοθετικών μέτρων.

Oι ελπίδες του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης εναποτίθενται στις διατάξεις του νομοσχεδίου για την επιτάχυνση της διοικητικής δίκης, το οποίο θα κατατεθεί στη Βουλή από το υπουργείο Δικαιοσύνης με την έναρξη των εργασιών της, καθώς αυτή τη στιγμή ξεπερνούν τις 100.000 οι προσφυγές για φορολογικές υποθέσεις που εκκρεμούν μόνο στα τρία μεγάλα Διοικητικά Πρωτοδικεία της χώρας, της Αθήνας, του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης. Στο Διοικητικό Πρωτοδικείο της Αθήνας προσδιορίζονται τώρα για τον Οκτώβριο προσφυγές που κατατέθηκαν το 2005, ενώ στα Διοικητικά Πρωτοδικεία Πειραιά και Θεσσαλονίκης προσδιορίζονται προς εκδίκαση προσφυγές του 2004!

Με τους ρυθμούς αυτούς και εφόσον η κατάσταση διατηρηθεί ως έχει αυτή τη στιγμή, το επόμενο κύμα προσφυγών που αναμένεται ενόψει των νέων φορολογικών μέτρων δεν προβλέπεται να έχει εκκαθαριστεί δικαστικά πριν από μια δεκαετία. «Αν δεν υπάρξει ειδική νομοθετική ρύθμιση και δεν αυξηθεί ο αριθμός του ανθρώπινου δυναμικού των δικαστηρίων, δεν θα λυθεί το πρόβλημα», τονίζει στα «ΝΕΑ» ο πρόεδρος της Ενωσης Διοικητικών Δικαστών Γ. Φαλτσέτος, αναφερόμενος στο σύνολο των εκκρεμουσών υποθέσεων οι οποίες στην Αθήνα ξεπερνούν τις 150.000. Από τον συνολικό αριθμό οι 55.895 εκκρεμείς υποθέσεις αφορούν φορολογικές διαφορές, που έχουν συσσωρευθεί και ουδείς μπορεί να προβλέψει πότε θα εκκαθαριστούν.

Η ίδια κατάσταση επικρατεί και στο Διοικητικό Πρωτοδικείο του Πειραιά, όπου σε σύνολο 35.000 εκκρεμουσών υποθέσεων οι 21.000 είναι φορολογικές, όπως και στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, ενώπιον του οποίου εκκρεμούν συνολικά 54.050 προσφυγές, από τις οποίες οι 25.000 έχουν φορολογικό αντικείμενο. Η συσσώρευση υποθέσεων ωστόσο οφείλεται κυρίως στην παθογένεια του Δημοσίου, οι εκπρόσωποι του οποίου εξαντλούν με ζήλο τα ένδικα μέσα κατά αποφάσεων που δικαιώνουν τον πολίτη, ακόμη και αν δεν ελπίζουν στην ανατροπή του αποτελέσματος. «Η κακή νομοθεσία, η κακοδιοίκηση, οι συνεχείς αλλαγές της φορολογικής νομοθεσίας και η άσκηση αβάσιμων ενδίκων μέσων από την πλευρά της Διοίκησης, οδηγούν σε τέλμα τη Διοικητική Δικαιοσύνη», υπογραμμίζει η πρόεδρος της Τριμελούς Διοίκησης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά Αγγελική Παπαναγιώτου-Λέζα. «Το ζήτημα αυτό θα λυθεί με μια σειρά μέτρων, σημαντικότερο από τα οποία είναι η έγκαιρη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, ώστε να αποτελεί αδιαμφισβήτητο “πιλότο” για την επίλυση ανάλογων υποθέσεων», προσθέτει.

Η φόρμουλα
Μεταξύ των διατάξεων του νομοσχεδίου για την επιτάχυνση της διοικητικής δίκης και συνεπώς και των φορολογικών υποθέσεων, σημαντικότερη κρίνεται η ενίσχυση του θεσμού της πρότυπης δίκης, που έχει δοκιμαστεί επιτυχώς στη γερμανική διοικητική δικονομία. Η ρύθμιση αυτή προβλέπει την ταχύτατη επίλυση με αμετάκλητη απόφαση μιας υπόθεσης που ενδιαφέρει μεγάλο αριθμό προσώπων, ώστε με τη δημοσίευση της σχετικής απόφασης από το Συμβούλιο της Επικρατείας να επιλύονται αναλόγως όλες οι ανάλογες υποθέσεις. Επίσης δίνεται η δυνατότητα στον Γενικό Επίτροπο Επικρατείας να κινεί τη διαδικασία της πρότυπης δίκης κατόπιν αιτήματος των διευθυνόντων τα Διοικητικά Δικαστήρια, των οικείων δικηγορικών συλλόγων και του υπουργού Οικονομικών.

Στην επιτάχυνση της διοικητικής δίκης πάντως αναμένεται να συμβάλει η διάταξη που προβλέπει την εκδίκαση υποθέσεων- σε περιπτώσεις όπου κρίνεται αναγκαία η ταχύτατη επίλυσή τους- από τον πρόεδρο Πρωτοδικών του Διοικητικού Πρωτοδικείου, σε πρώτο και τελευταίο βαθμό. Οι υποθέσεις αυτές αφορούν μεταξύ άλλων και φορολογικές διαφορές.

ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ

Μελετάται η υιοθέτηση του γερμανικού συστήματος με τη μέθοδο της πρότυπης δίκης

Παγωμένες στα δικαστήρια οφειλές 33 δισ.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Ελενα Λάσκαρη

ΤΟ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟ ποσό των 33 δισ. ευρώ αγγίζουν τα χρέη προς το Δημόσιο που λιμνάζουν στις δικαστικές αίθουσες, ποσό σχεδόν διπλάσιο από το έλλειμμα που θα εμφανίσει φέτος ο κρατικός προϋπολογισμός.

Το ποσό αυτό έρχεται να προστεθεί στα 32 δισ. ευρώ των ληξιπρόθεσμων οφειλών αναδεικνύοντας την απόλυτη αδυναμία του κράτους να εισπράξει φόρους και πρόστιμα που καταλογίζουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του υπουργείου Οικονομικών. Χαρακτηριστικό της βιομηχανίας προσφυγών και των καθυστερήσεων τελεσίδικης απόφασης είναι και το γεγονός ότι από τα 10 λουκέτα που ανακοινώθηκαν σε ισάριθμα νυχτερινά κέντρα στις αρχές Ιουλίου λόγω φοροδιαφυγής, δεν έχει μπει ακόμα ούτε ένα αφού την επομένη ασκήθηκαν οι... κλασικές προσφυγές.

Η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών γνωρίζει από πρώτο χέρι το μέγεθος του προβλήματος και εμφανίζεται αποφασισμένη να προωθήσει ριζοσπαστικά μέτρα ώστε να αντιμετωπίσει τις υστερήσεις στην είσπραξη εσόδων που φτάνουν τα 2,6 δισ. στο επτάμηνο Ιανουαρίου- Ιουλίου αν ληφθεί υπ΄όψιν ο ετήσιος στόχος αύξησης των εσόδων (13,7% έναντι μεταβολής 4,1% στο επτάμηνο) ή τα 772 εκατ. ευρώ αν ληφθεί υπ΄ όψιν ο στόχος που είχε θέσει εκ των υστέρων το υπουργείο Οικονομικών για τα έσοδα επταμήνου.

Οπως παρατηρεί κορυφαίο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών, «το πρόβλημα πρέπει να λυθεί άμεσα. Εχουμε έναν τεράστιο όγκο πληροφοριών από διασταυρώσεις στοιχείων που μετουσιώνονται σε ελέγχους από το ΣΔΟΕ και υψηλά πρόστιμα και παρ΄ όλα αυτά δεν μπορούμε να εισπράξουμε τα έσοδα που αναλογούν στο Δημόσιο».

Η προκαταβολή
Το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση του προβλήματος του λιμνάζοντος θησαυρού στα δικαστήρια έγινε με τον τελευταίο φορολογικό νόμο, όταν αυξήθηκε από το 10% στο 25% των βεβαιωμένων οφειλών που θα πρέπει να καταβληθεί προκειμένου ο φορολογούμενος να έχει τη δυνατότητα άσκησης προσφυγής. Με τον τρόπο αυτό, το υπουργείο Οικονομικών ελπίζει να αυξήσει άμεσα τις εισπράξεις εσόδων, αφού μόνο και μόνο από τους ελέγχους του ΣΔΟΕ το πρώτο εξάμηνο του έτους έχουν βεβαιωθεί φόροι και πρόστιμα 2,5 δισ. ευρώ. Ακόμα και αν στο σύνολό τους όσοι πιάστηκαν στην τσιμπίδα των ελεγκτών προσφύγουν στη Δικαιοσύνη, θα πρέπει θεωρητικά να καταβάλλουν 625 εκατ. Και λέμε θεωρητικά διότι και σε αυτό το πρόβλημα... υπάρχει λύση. «Στην πράξη σχεδόν όλοι οι δικαστές δέχονται τις αιτήσεις αδυναμίας πληρωμής και στο τέλος όλο το ποσό καταλήγει να διεκδικείται σε 13 χρόνια, 4 στο Διοικητικό Πρωτοδικείο, 4 χρόνια στο Διοικητικό Εφετείο και άλλα 5 στο Συμβούλιο της Επικρατείας», επισημαίνει κορυφαίο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών.

Ενα ακόμα μέτρο περιορισμένης αποδοτικότητας είναι και η σύντμηση του χρόνου άσκησης προσφυγής από τους 6 μήνες στις 30 μέρες, που προβλέπεται επίσης σε διάταξη του τελευταίου φορολογικού νόμου αφού όπως σημειώνει η ίδια πηγή « οι «επαγγελματίες» της φοροδιαφυγής ασκούν προσφυγή σε... ώρες». Πάντως, με τις τελευταίες αλλαγές, μέχρι να υπάρξει τελεσίδικη απόφαση τρέχουν οι προσαυξήσεις.