Πού πας, ρε Καραμήτρο;…

Στην εξωτερική πολιτική κάθε χώρα (ακόμη και κατά πολύ ισχυρότερες από την Ελλάδα) απαιτείται να έχει σχέδιο και μέτρο. Αν το «σχέδιο» δεν υπάρχει ή αν είναι τόσο «μεγάλο» που ξεπερνά κατά πολύ τις δυνατότητές της, μια χώρα εμφανίζεται να κινείται στο διεθνές σκηνικό σαν καρικατούρα. Όπως, καλή ώρα, η πτωχευμένη Ελλάδα σήμερα. Δεν φέρνει άραγε γέλιο μέχρι δακρύων η εικόνα του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Δ. Δρούτσα να περιοδεύει στα Βαλκάνια και να παρουσιάζει τις ελληνικές πρωτοβουλίες; Ποιες πρωτοβουλίες, ρε… Καραμήτρο;

Σαν να μην έχουν πάρει χαμπάρι, η κυβέρνηση συνολικά και ο Δρούτσας ειδικότερα, ότι μας έχουν πάρει (φίλοι και εχθροί, σύμμαχοι και εταίροι, συνεργάτες και αντίπαλοι) φαλάγγι, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών στο τέλος της περασμένης βδομάδας ανέλαβε την αποστολή να είναι ο πρώτος πολιτικός που θα ταξιδέψει σε Βελιγράδι και Πρίστινα, προκειμένου να ξεκινήσει η διαδικασία «εφαρμογής» της απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου, η οποία αναγνωρίζει τη νομιμοποίηση της απόσχισης του Κοσσυφοπεδίου.

Με πιο απλά λόγια, ο Έλληνας αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών ανέλαβε (από τους Αμερικάνους) την αποστολή να σπεύσει στο Βελιγράδι για να κλιμακώσει την πίεση που ασκείται προκειμένου να αναγνωριστούν τα τετελεσμένα της απόσχισης του Κοσσυφοπεδίου. Η αποστολή που με περηφάνια ανέλαβε η ελληνική κυβέρνηση και έφερε σε πέρας ο Δ. Δρούτσας ταξιδεύοντας σε Βελιγράδι και Πρίστινα μοιάζει με τις επισκέψεις των «μικρών για όλες τις δουλειές» που στέλνουν τα μεγάλα αφεντικά για να εισπράξουν το νταβατζιλίκι. Προφανώς οι Αμερικάνοι μπορούν να ζητούν απευθείας ό,τι έχουν να ζητήσουν από τη σερβική πολιτική ηγεσία. Άλλωστε η νέα σερβική ηγεσία αμερικανοτραφής και αμερικανοσπουδασμένη είναι. Ο Δρούτσας απλώς ανέλαβε να «πάει το γράμμα» προκειμένου να υπογραμμιστεί ότι η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου θα επιταχύνει και τις διαδικασίες αναγνώρισης του Κοσσυφοπεδίου από την πλειοψηφία των κρατών της διεθνούς κοινότητας.

Τοπ γελοίο στην περίπτωση των ελληνικών εμφανίσεων στην περιοχή είναι ακριβώς ο τρόπος με τον οποίο πλασάρονται κυρίως στα ελληνικά ΜΜΕ: Πως η Ελλάδα, η ισχυρή χώρα της περιοχής, θα βοηθήσει τους αναξιοπαθούντες γείτονές της να αναζητήσουν στήριγμα και αποκούμπι στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.

Το τι θα σκέφτονται οι ηγέτες των χωρών της περιοχής ακούγοντας τον Δ Δρούτσα να υπόσχεται ότι «αν κάνετε αυτό, η Ελλάδα θα σας βοηθήσει να μπείτε στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.», μόνο αυτοί το ξέρουν. Κοιτώντας τις πόζες πάντως από τις επίσημες φωτογραφίσεις για τις δηλώσεις, μάλλον διακρίνει κανείς ένα αδιόρατο χαμόγελο ειρωνείας, το οποίο συνοψίζεται στη φράση: Πού πας, ρε Καραμήτρο;… Οι Σέρβοι γνωρίζουν πως δεν έχουν να διαπραγματευτούν τίποτε με την Ελλάδα. Γνωρίζουν πολύ καλά… αγγλικά και οι ίδιοι. Όπως γνωρίζουν επίσης ότι, ειδικά στην παρούσα φάση, η Ελλάδα δεν μπορεί να αναλάβει καμιά δουλειά (πρωτοβουλία) δική της. Είναι, απλώς, ο μικρός για τις εισπράξεις… Κάποιοι, λιγότερο ευγενείς, όπως η ηγεσία του Κοσσυφοπεδίου, το είπαν και δημόσια…

Όταν ο Δ. Δρούτσας έκανε λόγο για τα ελληνικά – υποτίθεται – σχέδια για ένταξη όλης της περιοχής των Δυτικών Βαλκανίων σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε. και για την ανάγκη διαλόγου μεταξύ Σερβίας και Κοσσυφοπεδίου, ο πρωθυπουργός του Κοσόβου Χασίμ Θάτσι κατέστησε σαφές ότι μετά την ξεκάθαρη γνωμοδοτική απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης που νομιμοποιεί την ανεξαρτησία του Κοσόβου, ο διάλογος θα μπορούσε ενδεχομένως να αφορά ζητήματα δύο γειτονικών κρατών, αλλά όχι το καθεστώς του Κοσόβου. Με πιο απλά λόγια, ο Θάτσι είπε στον Δρούτσα να παίξει με τα… κουβαδάκια του.

Το… μεγάλο αφεντικό
Την ίδια ώρα που ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών έπαιζε στην Πρίστινα και το Βελιγράδι, στην περιοχή (τυχαίο;) βρισκόταν ο υπεύθυνος του αμερικάνικου ΥΠΕΞ για θέματα ενέργειας στη Νοτιανατολική Ευρώπη. Ο Richard Morningstar, Αμερικάνος αξιωματούχος, πέρασε από την Αθήνα και από την Άγκυρα. Στην Αθήνα, μάλιστα, φρόντισε να κάνει γνωστή δημόσια, με συνέντευξη που παραχώρησε (ναι, το μαντέψατε) στην «Καθημερινή», την αμερικάνικη απαίτηση για ελληνοτουρκική συνεργασία για τη συνεκμετάλλευση των όποιων κοιτασμάτων στο Αιγαίο.

Ο Αμερικάνος διπλωμάτης αδιαφορώντας για τις ελληνοτουρκικές διαφορές είπε:
«Εάν υπάρχουν φυσικές πηγές ενέργειας στο Αιγαίο ή σε οποιαδήποτε άλλη αμφισβητούμενη περιοχή, αυτές να βοηθήσουν στην επίλυση του ζητήματος των συνόρων. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γίνει αυτό. Ο πρώτος είναι να υπάρξει, επιτέλους, συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για τα σύνορα. Αν αυτό δεν είναι δυνατόν, υπήρξαν περιπτώσεις όπου χώρες κατέληξαν σε “εμπορικές διευθετήσεις” και άφησαν το θέμα της οριοθέτησης των συνόρων για το μέλλον. Μπορώ να φανταστώ μια περίπτωση, στο Αιγαίο ή σε κάποια άλλη αμφισβητούμενη περιοχή, όπου το οικονομικό όφελος είναι και για τις δύο χώρες τόσο μεγάλο, που τις συμφέρει να καταλήξουν σε μια επιχειρηματική λύση, ακόμη και εάν δεν συμφωνούν στα συγκεκριμένα σύνορα».

Συμπέρασμα; Πού πας, ρε… Καραμήτρο;
TOPONTIKI.GR