Έρχεται μπόρα, βροχή δεν είναι, τι είναι;Από το Μαρικάκι

Δεν ξέρουμε αν η πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου μας επιφυλάσσει πρωτοβρόχια, αναγκαία  περισσότερο από ποτέ, πάντως στον ΣΥΡΙΖΑ έναν νευρικό κλονισμό θα τον πάθουνε, για δεύτερο στη σειρά Σεπτέμβρη (θα θυμάστε όλοι τι συνέβαινε πέρσι τέτοιο καιρό). Θα είναι ραγδαίες οι εξελίξεις; Θα είναι αργές και βασανιστικές;

Το θέμα της υποψηφιότητας της Περιφέρειας Αττικής, το οποίο μπλοκάρει σε ένα βαθμό και τις υπόλοιπες υποψηφιότητες, θα ταλαιπωρήσει και αυτή την εβδομάδα τα όργανα (καλά αυτοί δε μασάνε) και κυρίως τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ (όσους του έχουν απομείνει).

Η διελκυνιστίδα μεταξύ των δύο άτυπων υποψηφιοτήτων για την περιφέρεια Αττικής, δηλαδή μεταξύ του εργατολόγου και μέλους του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ Αλέξη Μητρόπουλου και του Αλέκου Αλαβάνου, έληξε με τον πρώτο να δηλώνει σήμερα στην Ελευθεροτυπία ότι δεν θα είναι υποψήφιος για την περιφέρεια Αττικής.

Το όνομα του Αλέξη Μητρόπουλου είχε «παίξει» στην επικαιρότητα μέσω διαρροών από την Κουμουνδούρου με την οποία φέρετο να συνομιλεί, αλλά την περασμένη Τετάρτη στην πρώτη συνεδρίαση της Γραμματείας του σχήματος, η αντιπροσωπεία του ΣΥΝ δεν κατέθεσε ανοιχτά πρόταση για το συγκεκριμένο πρόσωπο. Υπογράμμισε όμως  πάλι το δεδηλωμένο ενδιαφέρον της να υπάρξει σύγκλιση με τον «πασοκογενή χώρο» ο οποίος δημοσίως εξέφρασε την διαφωνία του με το Μνημόνιο. Ποια υποψηφιότητα «ζύμωνε» - τουλάχιστον μέχρι πρότινος - ο εν λόγω χώρος; Τον Αλέξη Μητρόπουλο. Τι Γιάννης Γιαννάκης..

Μήπως επρόκειτο για μια μανούβρα του ΣΥΝ, ο οποίος επικρίθηκε το τελευταίο διάστημα για παράκαμψη των συλλογικών διαδικασιών και εμμονή στις επιλογές προσώπων, αν όχι του στάρ σίστεμ των μίντια, πάντως αναγνωρίσιμα από αυτά; Μηπώς απλώς φαινόταν στον ορίζοντα το άδειασμα και είπαν να το σώσουν; Το ζήτημα είναι ότι για τρίτη φορά σ' ένα μήνα η Κουμουνδούρου μένει εκτεθιμένη εξαιτίας εμφανώς αδέξιων χειρισμών της στην προσπάθειά της μεταξύ άλλων να αποκλείσει τον Αλαβάνο από την περιφέρεια Αττικής (στον οπίον λένε ότι είναι έτοιμοι να προτείνουν άλλες περιφέρειες). Άραγε, δεν υπάρχουν συνέπειες για όσους επιλέγουν αυτούς τους χειρισμούς, που μάλλον έχουν και προδιαγεγραμμένη κατάληξη. Για όσους είναι χθεσινοί στην πολιτική οι διαρροές αυτού του είδους είναι γνωστό ότι οδηγούν σε "κάψιμο" μια υποψηφιότητα.

Το αστείο πάντως και τραγικό μαζί (αυτά πάντα πάνε μαζί όταν μιλάμε για τον ΣΥΡΙΖΑ) είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αφού διέγραψε μια τροχιά δύο μηνών περίπου, περαιτέρω αυτοεξευτελισμού του αφήνοντας την Κουμουνδούρου να κάνει μόνη παιχνίδι, τώρα επανέρχεται στις «συλλογικές διαδικασίες».

Τώρα τι μένει;

Ο Αλαβάνος δεν έχει καταθέσει επισήμως την υποψηφιότητά του σε κανένα όργανο. Εκδήλωσε αιφνιδιαστικά το ενδιαφέρον του μέσα από διαρροή στο Βήμα στις 25 Ιουλίου, μία εβδομάδα μετά τις εργασίες του Πανελλαδικού Συντονιστικού του ΣΥΡΙΖΑ, στις οποίες παρεβρέθη αλλά δεν μίλησε. Οι φήμες λένε ότι εντός της εβδομάδος το δίχως άλλο θα έχουμε νέα του.  Στο μεταξύ υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να χρησιμοποιηθεί στο τέλος, για άλλη μια φορά η χρυσή εφεδρεία του χώρου, ο Μανώλης Γλέζος, όταν την ίδια ώρα η Κουμουνδούρου στέλνει μήνυμα στον Αλαβάνο «όχι υποψηφιότητες κομματικής καταγραφής». Από αυτή την άποψη δεν κολλάει πάντως και η φημολογία περί πρότασης της Κουμουνδούρου για Παπαδημούλη απέναντι στον Αλαβάνο.

Όσον αφορά τον Γλέζο, παρόλο που ως υποψηφιότητα προς το παρόν είναι στη σφαίρα των σεναρίων, το θέμα είναι ότι μπορεί  να αποτελεί μια διαχρονική αξία της αριστεράς, αλλά ως επαναλαμβανόμενη επιλογή – μπαλαντέρ όταν τα πράγματα ζορίζουν, τι να εμπνεύσει και τι να συμβολίσει; Τα μπαλώματα που γίνονται τελευταία στιγμή, όταν τα «παιχνίδια» έχουν εξαντλήσει τα χρονικά περιθώρια και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ περιέρχεται  υπό το κράτος του πανικού;

Να θυμίσουμε, επί τη ευκαιρία, ότι ο Γλέζος ήταν το πρόσωπο που πέρυσι τέτοιο καιρό είχε «θυμώσει» τον ΣΥΝ όταν τον κατηγορούσε για «ηγεμονική συμπεριφορά» μέσα στη συμμαχία και τον καλούσε να εγκαταλείψει τον «κομματικό πατριωτισμό» και να τα βρει με τον ΣΥΡΙΖΑ που έγερνε προς τον Αλαβάνο. Η δε δήλωσή του «σας βοήθησα να μπείτε στη Βουλή» είχε τότε κάνει κάποιους στην Κουμουνδούρου πραγματικά έξαλλους. «Περασμένα ξεχασμένα» ή ο σκοπός αγιάζει τα μέσα;

Από την άλλη όσον αφορά τον Αλαβάνο, μάλλον εκτός πραγματικότητας ακούγεται το επιχείρημα που προβάλλουν πρόσωπα και συνιστώσες που τον στηρίζουν ότι μπορεί να αποτελέσει μια «ενωτική» επιλογή. Ο άνθρωπος που ανοιχτά επιδίωξε να διαλύσει τον ΣΥΝ και δια της φθοράς έχει συμβάλει τα μέγιστα στην απαξίωση του ΣΥΡΙΖΑ, θα αποτελέσει ενωτική πρωτοβουλία! Καλό και τούτο... Κι από την άλλη αφού ο ΣΥΡΙΖΑ δεν «τραβάει» κι ο ίδιος άνοιξε τα φτερά του για άλλα Μέτωπα ευρύτερα, τι την θέλει την υποψηφιότητα στην Περιφέρεια; Και πώς στον κόρακα θα συμβολίσει το καινούριο; Με ένα ακόμη αξίωμα μετά από 30 χρόνια στην πολιτική;

Και που είναι η «αντιμνημονιακή» πολιτική σε όλα αυτά; Ο Παπανδρέου δεν φαίνεται να πολυϊδρώνει με τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε τον ύπνο του χάνει, ούτε τα κανό, τις ποδηλασίες και τα άλλα εξτρίμ σπορ που τον κρατούν νέο και ακμαίο πάντα στις υπηρεσίες των τροϊκανών...

Ας μην κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους λοιπόν κι ας μην μπερδεύουνε το φτύσιμο με τα πρωτοβρόχια. Κι ας τους φωτίσει ο Άγιος Αλέξανδρος σήμερα τους κάθε λογής Αλέξανδρους κι Αλέκους, εκείνους της πολιτικής μηδέ εξαιρουμένους...

topontiki