Από inlovewithlife
Τάδε έφη Γιώργος Παπανδρέου.
Η φράση αυτή είναι τουλάχιστον εντυπωσιακή, όσο και αντιφατική. Δε θα αναλύσουμε εδώ τι ήθελε να πει ο μπερδεμένος ποιητής – πρωθυπουργός. Δεν έχει άλλωστε και σημασία. Δεν πιστεύει κανείς ότι ο πρωθυπουργός είναι αντιεξουσιαστής.
Αυτό όμως που αποκτά όλο και μεγαλύτερη σπουδαιότητα είναι το φαινόμενο της αυξανόμενης επίδρασης των αντιεξουσιαστικών ιδεών στα κινήματα και σε πολιτικούς χώρους. Ως αντιεξουσιαστικές μπορούν να θεωρηθούν οι ιδέες που έχουν ως ιδανικό την διαρκή αμφισβήτηση της αναγκαιότητας κάθε θεσμού εξουσίας στην κοινωνική ζωή και ως έργο την προσπάθεια για τη δημιουργία αντίστοιχων κοινωνικών δομών με την ελάχιστη δυνατή εξουσία.
Ως πρακτική το αντιεξουσιαστικό κίνημα επιχειρεί τη μεγαλύτερη δυνατή δημοκρατία στα κοινωνικά κινήματα και αγωνίζεται ώστε η πολιτική να ασκείται από και μέσα σε αυτά και όχι από τους μηχανισμούς της εξουσίας.
Γεγονός είναι ότι τα κοινωνικά κινήματα λειτουργούσαν πάντα με σαφώς περισσότερη δημοκρατία από ότι τα κόμματα ή άλλοι θεσμοί με διακηρυγμένο στόχο την κατάληψη της εξουσίας. Σήμερα όμως η δημοκρατική αυτή λειτουργία δεν είναι απλώς και μόνο αυθόρμητη αλλά γίνεται όλο και περισσότερο κοινή συνείδηση όσων συμμετέχουν στα κινήματα για πολλούς λόγους. Γεγονός είναι επίσης ότι από πολλούς χώρους της αριστεράς υιοθετείται όλο και περισσότερο μία κριτική στάση απέναντι στο φαινόμενο της εξουσίας, είτε κρατικής είτε γραφειοκρατικής (πχ συνδικαλιστικής), όπως και η αντιεξουσιαστική συνθηματολογία (πχ. αυτοοργάνωση αντί για οργάνωση, κοινωνικοί αγώνες αντί για ταξική πάλη, αλληλεγγύη αντί για κοινωνική δικαιοσύνη, άμεση αντί για εργατική δημοκρατία).
Γεγονός είναι επίσης ότι η δικτατορία της αγοράς αποδείχνει τα όρια των αστικών ελευθεριών σε σχέση με το ιδανικό της ελευθερίας σε αντίθεση με όσα ευαγγελίζονται οι νεοφιλελεύθεροι στα όρια της γελοιότητας, ενώ ταυτόχρονα το σύστημα έχει ανάγκη από πιο αποκεντρωμένες δομές εξουσίας με ισχυρότερο feedback πληροφορίας από την κοινωνική βάση, προκειμένου οι απαρχαιωμένες συγκεντρωτικές του δομές να ανταποκριθούν στη διακυβέρνηση των σύγχρονων υπερπολύπλοκων κοινωνιών. Κάπου εκεί έρχεται η διαβουλευτική δημοκρατία του “αντιεξουσιαστή” Γιωργάκη. Σεμνά και ταπεινά με άλλα λόγια.
Ωστόσο, η εξουσία έχει συγκεκριμένο πρόσωπο. Είναι αυτό που χθες το βράδυ εμφανίστηκε πάλι στα Εξάρχεια, για να τρομοκρατήσει 100δες πολίτες και να προσάγει παρανόμως καμία κατοσταριά ανθρώπων στους ορόφους της ΓΑΔΑ μέχρι το χάραμα. Είναι αυτό που διαιωνίζει την εκμετάλλευση και την καταστροφή της φύσης. Όποιος παίζει σε αυτό το παιχνίδι δεν είναι αντιεξουσιαστής αλλά το αντίθετο. Το μόνο που μπορεί να χαρακτηρίσει τη φράση του Γιωργάκη, αν και αυτή μπορεί να εκφράζει κάποιες ειλικρινείς προθέσεις αποκλειστικά του ιδίου σε σχέση με τη θέση που έχει αυτη τη στιγμή, δε μπορεί παρά να είναι ο όρος μεταμοντερνικότητα σε όλο της το μεγαλείο (=τρέλα).
SKEFTOMASTEELLHNIKA.GR
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.