Ο Γρηγόρης ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της ΣΦΕΒΑ (από φοιτητής ακόμη εντάχθηκε στον αγώνα για τα δίκαια των αδερφών μας της Β.Ηπείρου, χωρίς να έχει ο ίδιος καταγωγή από εκεί).
Ο αγώνας του, αγώνας ακούραστης και ανιδιοτελούς προσφοράς και θυσίας.
Ακόμη και όταν απέκτησε οικογένεια (και 4 παιδιά) αλλά και όταν δυσκόλεψαν οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις συνέχισε να παραμένει ο κύριος συντονιστής του αγώνα για το βορειοηπειρωτικό στη Βόρειο Ελλάδα.

Πριν ανοίξουν τα σύνορα, δίπλα στον αείμνηστο μητροπολίτη Κονίτσης Σεβαστιανό όργωνε κι αυτός την Ελλάδα για να ενημερώσει για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Β.Ήπειρο.
Με τον τηλεβόα στο χέρι και το πλατύ χαμόγελο πάντα στο πρόσωπο.

Αφού έπεσε το κομμουνιστικό καθεστώς στην Αλβανία και άνοιξαν τα σύνορα (το 1990) χάρη στην επιμονή του -ιδιαίτερα για την περιοχή της Κορυτσάς- ιδρύθηκαν δεκάδες φροντιστήρια Ελληνικής γλώσσας (στις περιοχές όπου οι Αλβανοί δεν αναγνώριζαν ως μειονότητα και συνεπώς δεν επέτρεπαν την ίδρυση ελληνικών σχολείων) για να μαθαίνουν ελληνικά τα μικρά βορειοηπειρωτόπουλα.

Πάντα ενωτικός, πάντα να προσπαθεί να γεφυρώνει τις διαφορετικές απόψεις, πάντα υπομονετικός στις μικρότητες, πάντα αισιόδοξος πάντα μπροστά σε κάθε εθνικό αγώνα.

Σήμερα Κυριακή 11 Ιουλίου 2010, μερικοί παλιοί συναγωνιστές του συγκεντρώθηκαν στο μνήμα του για να του ψάλουν ένα τρισάγιο απ όπου προέρχονται και οι φωτογραφίες.

Αιωνία σου η μνήμη συναγωνιστή και αδερφέ μας

Παραθέτουμε επίσης φωτογραφίες-κείμενα από φυλλάδιο που είχε εκδοθεί από την ΣΦΕΒΑ και είχε διανεμήθηκε στο ετήσιο μνημόσυνο του Γρηγόρη:

Από το 1984 μέχρι το 2005, 21 χρόνια, αγώνας με αυταπάρνηση, χωρίς παύση, με τον ίδιο ζήλο πάντα, θυσιάζοντας τα πάντα, οικογένεια, εργασία, όλα θυσία για τον ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου.
Σε θυμόμαστε και συντονιστή σε όλα τα συλλαλητήρια της Εκκλησίας(για την "εκκλησιαστική περιουσία", το "Μακεδονικό", τις "ταυτότητες" κλπ) με επαφές και τηλέφωνα, με τον τηλεβόα στο χέρι και το χαμόγελό πάντα στο πρόσωπο, πρωταγωνιστής, μπροστά, να μας καθοδηγείς …

Η μόνη φορά που είδαμε το Γρηγόρη τόσο σκυθρωπό
(σηκώνοντας στους ώμους του τη σωρό του αείμνηστου μητροπολίτη Σεβαστιανού)

Ανάμεσα στον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο και στον μητροπολίτη Κονίτσης Ανδρέα
Πάντα στο πλευρό του Αρχιεπισκόπου (στη φωτογραφία μαζί με άλλους ΣΦΕΒίτες).

μοιράζοντας τρόφιμα σε μία από τις δεκάδες αποστολές (στη Β.Ήπειρο)

Κλείνοντας, βρήκαμε εδώ συνέντευξη του σημερινού Προέδρου της ΣΦΕΒΑ Θεσσαλονίκης κ. Κεμετσετζίδη Φιλόθεου για το έργο του Γρηγόρη Ντριγκόγια.
Δημοσιεύθηκε στο: http://antiparakmi.blogspot.com/2010/07/blog-post_11.html