Η Άννα Φραγκουδάκη, για όσους δεν γνωρίζουν, είναι η κυρία που μαζί με τη Θάλεια Δραγώνα υλοποίησαν στη Θράκη το πρόγραμμα εκπαίδευσης μουσουλμανοπαίδων.
Η κυρία αυτή "αισθάνθηκε την ανάγκη" να παρέμβει στο θέμα που δημιουργήθηκε με τη Χαρά Νικοπούλου με άρθρο της στα ΝΕΑ. Φυσικά, στο άρθρο δε γίνεται πουθενά λόγος για την αδικαιολόγητη υποχρέωση των Πομάκων και των Ρομά να διδάσκονται στα μειονοτικά σχολεία την τουρκική γλώσσα.
Η πομακική και η ρομανί, ως γνωστόν, δεν έχουν ΚΑΜΙΑ σχέση με την τουρκική γλώσσα. Γιατί άραγε στα πλαίσια του προγράμματος εκπαίδευσης των μουσουλμανοπαίδων δεν έγινε καμία μέριμνα διδασκαλίας και των άλλων μειονοτικών γλωσσών από τις κυρίες που το υλοποίησαν; Δεν έφτασαν τα 7, περίπου, εκατομμύρια ευρώ που κόστισε το πρόγραμμα μέχρι το 2007 για την έκδοση εγχειριδίων στις δύο αυτές γλώσσες; Δεν γνώριζαν ότι χρόνια τώρα οι τούρκοι -εκμεταλλευόμενοι βέβαια και τα λάθη και την αδράνεια των Ελληνικών κυβερνήσεων- προσπαθούν να "εκτουρκίσουν" τις δύο αυτές μειονότητες; Δεν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο από την σταδιακή αύξηση των τουρκοφρόνων στην περιοχή;
Ακόμη και από παιδαγωγικής απόψεως είναι απαράδεκτη η παράλειψη (;) αυτή. Αρκεί να σκεφτείτε ότι το παιδί μιας Πομακικής οικογένειας μιλάει στο σπίτι πομακικά, στο δρόμο ελληνικά, ενώ στο σχολείο μαθαίνει τουρκικά, ελληνικά και μια ξένη γλώσσα!!!
Αγαπητοί αναγνώστες, τα παραπάνω συνοψίζουν σε λίγες γραμμές το θέμα με τη Χαρά Νικοπούλου. Οι εγκάθετοι του τουρκικού προξενείου έκαναν μια χαρά τη δουλειά τους εκεί, άλλοτε τρομοκρατώντας του Πομάκους και Ρομά και άλλοτε στέλνοντας τα παιδιά τους με υποτροφίες να σπουδάσουν στην άλλη πλευρά του ποταμού, ακόμη και στη Β/θμια εκπαίδευση. Όταν η Χαρά τους άνοιξε την Ελληνική αγκαλιά που φαίνεται ότι είχαν ανάγκη, αυτοί ανταποκρίθηκαν με θέρμη. Η Χαρά, όμως, έγινε αυτομάτως "κόκκινο πανί" για το προξενείο και τους εν Ελλάδι πράκτορές τους. Τα υπόλοιπα που η Α. Φραγκουδάκη μας λέει είναι "προφάσεις εν αμαρτίαις" (αν όχι αμαρτίαις, σίγουρα πάντως πρόκειται για σημαντικές παραλείψεις)...
Διαβάστε περισσότερα »
Η κυρία αυτή "αισθάνθηκε την ανάγκη" να παρέμβει στο θέμα που δημιουργήθηκε με τη Χαρά Νικοπούλου με άρθρο της στα ΝΕΑ. Φυσικά, στο άρθρο δε γίνεται πουθενά λόγος για την αδικαιολόγητη υποχρέωση των Πομάκων και των Ρομά να διδάσκονται στα μειονοτικά σχολεία την τουρκική γλώσσα.
Η πομακική και η ρομανί, ως γνωστόν, δεν έχουν ΚΑΜΙΑ σχέση με την τουρκική γλώσσα. Γιατί άραγε στα πλαίσια του προγράμματος εκπαίδευσης των μουσουλμανοπαίδων δεν έγινε καμία μέριμνα διδασκαλίας και των άλλων μειονοτικών γλωσσών από τις κυρίες που το υλοποίησαν; Δεν έφτασαν τα 7, περίπου, εκατομμύρια ευρώ που κόστισε το πρόγραμμα μέχρι το 2007 για την έκδοση εγχειριδίων στις δύο αυτές γλώσσες; Δεν γνώριζαν ότι χρόνια τώρα οι τούρκοι -εκμεταλλευόμενοι βέβαια και τα λάθη και την αδράνεια των Ελληνικών κυβερνήσεων- προσπαθούν να "εκτουρκίσουν" τις δύο αυτές μειονότητες; Δεν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο από την σταδιακή αύξηση των τουρκοφρόνων στην περιοχή;
Ακόμη και από παιδαγωγικής απόψεως είναι απαράδεκτη η παράλειψη (;) αυτή. Αρκεί να σκεφτείτε ότι το παιδί μιας Πομακικής οικογένειας μιλάει στο σπίτι πομακικά, στο δρόμο ελληνικά, ενώ στο σχολείο μαθαίνει τουρκικά, ελληνικά και μια ξένη γλώσσα!!!
Αγαπητοί αναγνώστες, τα παραπάνω συνοψίζουν σε λίγες γραμμές το θέμα με τη Χαρά Νικοπούλου. Οι εγκάθετοι του τουρκικού προξενείου έκαναν μια χαρά τη δουλειά τους εκεί, άλλοτε τρομοκρατώντας του Πομάκους και Ρομά και άλλοτε στέλνοντας τα παιδιά τους με υποτροφίες να σπουδάσουν στην άλλη πλευρά του ποταμού, ακόμη και στη Β/θμια εκπαίδευση. Όταν η Χαρά τους άνοιξε την Ελληνική αγκαλιά που φαίνεται ότι είχαν ανάγκη, αυτοί ανταποκρίθηκαν με θέρμη. Η Χαρά, όμως, έγινε αυτομάτως "κόκκινο πανί" για το προξενείο και τους εν Ελλάδι πράκτορές τους. Τα υπόλοιπα που η Α. Φραγκουδάκη μας λέει είναι "προφάσεις εν αμαρτίαις" (αν όχι αμαρτίαις, σίγουρα πάντως πρόκειται για σημαντικές παραλείψεις)...
Διαβάστε περισσότερα »
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.