Ο κύβος ερρίφθη: Διπλό νομισματικό σύστημα για την Ελλάδα

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε. Με κάποια έκπληξη, ομολογουμένως, ενημερώθηκα πριν από λίγο επιστρέφοντας από το Πεκίνο στο Βερολίνο, ότι στα χέρια στελεχών της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας βρίσκεται σχέδιο για την εφαρμογή διπλού νομισματικού συστήματος στη χώρα μας το αμέσως επόμενο διάστημα. Αυτό προϋποθέτει ότι μέχρι το φθινόπωρο η ελληνική κυβέρνηση θα έχει προχωρήσει στην υποβολή αιτήματος για την αναδιαπραγμάτευση του χρέους της χώρας. Το σχέδιο περιλαμβάνει την έκδοση ενός νέου εθνικού νομίσματος, το οποίο εμφανίζεται, προς το παρόν τουλάχιστον, ως «ευρω-δραχμή», η οποία θα αποτελεί ουσιαστικά ένα πληθωριστικό νόμισμα που θα «εκδίδεται» στην Ελλάδα υπό τον αυστηρό, όμως, έλεγχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Παράλληλα θα συνεχίσει να κυκλοφορεί το ευρώ ως επίσημο επίσης νόμισμα της χώρας. Οι πληροφορίες που διαθέτω δεν μου επιτρέπουν να αναφερθώ με ακρίβεια στη σχέση .... «ευρω-δραχμής» – ευρώ, καθώς άλλοι μιλούν για πληθωριστικό νόμισμα της τάξεως του 30%, ενώ κάποιοι άλλοι για 37%. Άρα δεν βάζω το χέρι μου στην φωτιά. Προφανώς όλα τούτα είναι σε γνώση μέρους τουλάχιστον του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα, το οποίο αντί να αναπτύξει πολιτικές για να μη συνεχιστεί η διαδικασία πτώχευσης της χώρας και εξευτελισμού των οικονομικών αξιών – καθώς οι άλλες έχουν προ πολλού εξευτελιστεί – συνεχίζει την σπέκουλα με την σκανδαλολογία, δίχως προφανώς να ακουμπάει τον πυρήνα των σκανδάλων και τα πρόσωπα που βρίσκονται εντός αυτού. Τι συνέπειες θα έχει αυτή η εξελισσόμενη μορφή της χρεοκοπίας της χώρας, με την επιβολή μάλιστα διπλού νομίσματος συναλλαγών, μπορείτε ίσως να φανταστείτε οι περισσότεροι και σίγουρα να αναλύσουν οι οικονομολόγοι. Εγώ από την πλευρά της πολιτικής κοινωνιολογίας, το μόνο που έχω να προσθέσω είναι ότι αυτό θα επιφέρει, όχι απλώς την βίαιη (εκ νέου) αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των ελαχίστων που διαθέτουν ογκώδεις λογαριασμούς σε ευρώ στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό και οι οποίοι θα μπορούν να αγοράζουν 30% έως 40% φτηνότερα τις περιουσίες που θα ξεπουλούν οι δραχμοσυντήρητοι, αλλά για να μπορέσει να λειτουργήσει το σύστημα αυτό απαιτείται διαφορετικός μηχανισμός νομιμοποίησης. Αυτό μπορεί να σημαίνει κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» η οποία θα στηρίζεται από κόμματα του κοινοβουλίου ή από τμήματα κομμάτων του κοινοβουλίου. Κατά πάσα πιθανότητα τούτο θα είναι δύσκολο να συμβεί δίχως νέες εκλογές, οι οποίες λογικά τοποθετούνται από τα τέλη Σεπτεμβρίου έως τα μέσα Νοεμβρίου. Για όσους επιμένουν να αναρωτιούνται ποια λύση μπορεί να υπάρξει για να αποφευχθεί η πορεία που έχει προδιαγραφεί από την παγκόσμια οικονομική ελίτ, την «ελληνική ελίτ», τον κυβερνητικό κύκλο του Γιώργου Παπανδρέου και πλέον από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, δυστυχώς δεν έχω απάντηση. Είχα απάντηση πριν από επτά χρόνια, είχα απάντηση πριν από τέσσερα χρόνια και διέθετα απάντηση πριν από οκτώ μήνες. Τώρα την απάντηση μπορεί να την δώσει μόνον ο «τηλεπαθιασμένος» ελληνικός λαός. Μεταξύ μας, δεν περιμένω και πολλά πράγματα, καθώς το «πείραμα» στην Ελλάδα απέδειξε ότι ο καταναλωτισμός σε συνδυασμό με τον κρατισμό και την τηλεβόραση, παράγει ένα ιδιαίτερο είδος πολίτη, ικανού να υπηρετεί αποκλειστικά τα συμφέροντα αυτού που κατασκευάζει την γλώσσα της σκέψης του. Η βλακεία, αγαπητοί φίλοι, είναι σ’ όλον τον κόσμο δικαίωμα, σε κάποιες χώρες σαν την Ελλάδα, έχει καταστεί πλέον υποχρέωση. Έτσι, αντί οι έλληνες να αντιδράσουν πλημμυρίζοντας κατά εκατοντάδες χιλιάδες τους δρόμους σε ένα διαρκές συλλαλητήριο που θα έκοβε τα πόδια σε όλους τους τυχοδιώκτες που επιβουλεύονται την τύχη τους, κάνουν βδομάδα παρά βδομάδα και καμιά 24ωρη απεργία για να νομιμοποιήσουν αποκλειστικά τις διαπλεκόμενες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Το διπλό νομισματικό σύστημα θα οδηγήσει μέσα σε μια τριετία στην δήμευση της χώρας. Το πώς θα γίνει αυτό, δίνω τον λόγο στους οικονομολόγους να σας το εξηγήσουν. Ίσως κάποιοι να θελήσουν να αποδείξουν ότι δεν αισθάνονται υποχρεωμένοι να κάνουν τους βλάκες … άλλο πια! Τώρα δεν μιλούμε πλέον απλώς για φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, αλλά για λεηλασία της χώρας από μία διεθνή οργάνωση κερδοσκόπων, η οποία βρίσκεται προφανώς σε συνεργασία με το σύστημα των ελλήνων νταβάδων και «τραπεζιτών», ενώ υποστηρίζεται σθεναρά από τον Γιώργο Παπανδρέου και όσους βουλευτές τον στηρίζουν, από ένα κομμάτι της νεοφιλελεύθερης δεξιάς. Τώρα πλέον το οικονομικό διακύβευμα είναι τεράστιο, καθώς κάποιοι άνθρωποι μέσα σε λίγες μέρες θα διπλασιάσουν σχεδόν την περιουσία τους. Για την αριστερά και την αντίδρασή της, μη με ρωτάτε. Τα ξέρετε καλύτερα από μένα καθώς ζείτε στην χώρα. Την ώρα που ετοιμάζεται η μεγαλύτερη λεηλασία που έχει γίνει ποτέ στην χώρα μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ο ΣΥΡΙΖΑ «συσκέπτεται» και το ΚΚΕ «κουρεύεται». Τελικά ο αγώνας τώρα δικαιώνεται … υπέρ του καθεστώτος, ασφαλώς. Λυπάμαι αφάνταστα!