Η Ελλάδα αντιμέτωπη με τρομοκράτες «υψηλών προδιαγραφών»

Του Μανώλη Κυπραίου

Θα πρέπει κάποιος τουλάχιστον να είναι αφελής το λιγότερο για να πιστεύει πως μια τρομοκρατική ενέργεια δεν ήταν αναμενόμενη.
Μάλιστα σε παλαιότερα άρθρα είχαμε προειδοποιήσει για το ότι ετοιμάζεται εντυπωσιακό χτύπημα με σκοπό να κλονίσει τις αρχές ασφαλείας της χώρας αλλά και τον πολιτικό κόσμο, σε συνάρτηση με την οικονομική ύφεση.
Η Ελληνική Αστυνομία είχε αυξήσει τα μέτρα ασφαλείας, φοβούμενη πως λόγω των πολυεπίπεδων μέτρων λιτότητας είχαν αυξηθεί οι πιθανότητες μιας τρομοκρατικής ενέργειας.
Όμως πάντα υπάρχουν «τρύπες» και το κυριότερο-όπως δείχνει η εν λόγω ενέργεια-και «δούρειοι ίπποι».
Το δέμα-αν δεχθούμε πως όλα τα συστήματα ανίχνευσης εκρηκτικών και μετάλλων λειτουργούσαν-έπρεπε να είχε εντοπιστεί.
Είναι περίεργο επίσης πως έγινε δεκτό ένα δέμα για «στόχο υψηλής ασφαλείας», όπως είναι ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη χωρίς τα απαραίτητα πρωτόκολλα ασφαλείας και ελέγχου.
Αν βέβαια το δέμα αυτό στάλθηκε από το πολιτικό γραφείο του υπουργού προς τον υπουργό, σημαίνει πως ο αποστολέας ήταν υποτίθεται κάποιο έμπιστο πρόσωπο. Αλλά ακόμη και σε αυτή την περίπτωση έπρεπε να ελεγχθεί.
Δυστυχώς, ο έλεγχος έγινε από έναν εκ των υπασπιστών του υπουργού ο οποίος βρήκε τραγικό θάνατο. Ο άτυχος αστυνομικός δεν θα «γυρίσει πίσω». Ούτε κανένας δεν μπορεί να μην καταδικάσει αυτή την ενέργεια, από όπου και να ανήκει πολιτικά.

Ποιοι είναι αυτοί οι τρομοκράτες;

Όμως δεν θα σταθούμε εκεί. Θα εμβαθύνουμε λίγο περισσότερο και θα δούμε πίσω από την είδηση και τον άδικο χαμό ενός συμπολίτη μας.
Εξάλλου για την επόμενη τουλάχιστον εβδομάδα έχουμε να διαβάσουμε πολλά. Από θεωρίες «συνωμοσίας» μέχρι και την πιθανή «εμπλοκή» καθαρίστριας…
Εκεί που πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας είναι πλέον στη νέα μορφή, της τρομοκρατίας στην Ελλάδα.
Πλέον οι «γραφικοί» και ...........
«κλασσικοί» τρομοκράτες που γνωρίζαμε δεν υπάρχουν. Η νέα γενιά τρομοκρατών είναι άριστα εκπαιδευμένη, διαθέτει ένα ευρύ κύκλο πληροφοριοδοτών και πληροφοριών και δεν διστάζει με τίποτα-όποτε χρειαστεί-να ανοίξει πυρ με τρόπο και τακτικές που θυμίζουν αντάρτες πόλεων.
Και οι αντάρτες πόλεων δεν είναι κάτι το συνηθισμένο για τη χώρα μας. Προϋποθέτει εκπαίδευση, χρήση όπλων μικρού και μεσαίου διαμετρήματος, χρήση χειροβομβίδων καθώς και τη συναρμολόγηση και τοποθέτηση βομβών υψηλής ακρίβειας πλήγματος κατά του στόχου. Οι τρομοκράτες αυτοί σίγουρα δεν είναι ερασιτέχνες. Η επίθεση στο αστυνομικό τμήμα στην Αγία Παρασκευή, οι ανταλλαγές πυρών με αστυνομικούς σε διάφορα μέρη της πρωτεύουσας καθώς και άλλες περιπτώσεις συμπλοκών, αποδεικνύουν ακριβώς αυτό.
Δεν έχει σημασία αν είναι «οι πυρήνες της φωτιάς» ή ο «επαναστατικός αγώνας». Αναλύοντας τις τακτικές αυτών των οργανώσεων μπορούμε να συμπεράνουμε πως οι οργανώσεις αυτές είναι οι ίδιες και απλά χρησιμοποιούν διάφορα ονόματα για να παραπλανούν τις διωκτικές αρχές, τακτική που έχουν χρησιμοποιήσει επιτυχημένα τόσο οι Ιρλανδοί του IRA ενάντια στους Βρετανούς, όσο και οι Παλαιστίνιοι ενάντια στους Ισραηλινούς.
Βλέπουμε πως έχουμε να κάνουμε με μια οργάνωση που έχει στρατηγική, τακτικές, πληροφόρηση, εκπαίδευση και τα μέσα να εκτελεί επιθέσεις ακριβείας.
Το γεγονός πως πιθανά κάποια μέλη της σκοτώθηκαν ή συνελήφθησαν από μόνο του δεν σημαίνει τίποτα. Πρόκειται απλά για ένα παιχνίδι εντυπώσεων και επικοινωνίας μεταξύ διωκτικών αρχών και τρομοκρατών με σκοπό να στρέψουν την κοινή γνώμη εναντίον του αντιπάλου.
Ο «πόλεμος» όμως αυτός επί της ουσίας έχει να κάνει μεταξύ των τρομοκρατών και των εκπροσώπων του κράτους και του κεφαλαίου και όχι με τους απλούς πολίτες. Τουλάχιστον όχι μέχρι στιγμής αν και δεν φαίνεται ορατό στο μέλλον κάποιο τέτοιο ενδεχόμενο, μιας και οι δύο πλευρές θέλουν να έχουν την κοινή γνώμη με το μέρος τους.
Οι τρομοκράτες ώστε να «νομιμοποιούνται» οι πράξεις τους και να έχουν την σιωπηρή αποδοχή της κοινής γνώμης ώστε να τους παρέχει ένα «πέπλο ασφαλείας» και οι διωκτικές αρχές για την παροχή πληροφοριών με σκοπό την εξάρθρωσή τους.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όμως, πως η τρομοκρατία στην Ελλάδα είναι πολιτική. Και τι εννοούμε πολιτική. Όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη, οι εγχώριοι τρομοκράτες δρουν με συμβολισμούς και όχι με μαζικά χτυπήματα, σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους όπου υπάρχει κοινωνική αναταραχή, που συνεπάγεται οργή και ευαισθησία της κοινής γνώμης έναντι της εξουσίας. Το αποτέλεσμα είναι το χτύπημα από εντυπωσιακό να γίνεται εντυπωσιακότερο.
Το μήνυμα που στάλθηκε με την επίθεση στο κτίριο της οδού Κατεχάκη, ήταν καταρχήν πολιτικό και κατά δεύτερον επιχειρησιακό.
Πολιτικό γιατί έγινε την στιγμή που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ψηφίσει τα σκληρότερα μέτρα κατά των εργαζομένων τις τελευταίες δεκαετίες, ελέω οικονομικής κρίσης, χτυπώντας στην καρδιά του κατασταλτικού μηχανισμού της εξουσίας, ο οποίος το επόμενο χρονικό διάστημα θα κληθεί να αντιμετωπίσει ευρύτατες κοινωνικές αναταραχές.
Σε επιχειρησιακό επίπεδο, γιατί παρέκαμψαν όλες τις δικλείδες ασφαλείας του καλύτερου φυλασσόμενου κτιρίου στην Ελλάδα, γνώριζαν «εκ των έσω» το πώς θα ενεργήσουν και απείλησαν τη ζωή του υπουργού, μέσα στο ίδιο το γραφείο του.
Σαφέστατα και γνώριζαν πως οι πιθανότητες να πληγεί ο ίδιος ο κ. Χρυσοχοϊδης ήταν ελάχιστες. Όμως δεν ήταν σκοπός τους η δολοφονία του υπουργού, αλλά το ψυχολογικό σοκ. Σίγουρα η εικόνα του δολοφονηθέντος αστυνομικού μερικά μέτρα από το ίδιο το γραφείο του που θα αντίκρισε ο υπουργός, καθώς και τα συντρίμμια τριγύρω ήταν αρκετά για να του προκαλέσουν σοκ.
Όπως επίσης σοκ και δέος προκλήθηκε και στο ηθικό των υπηρεσιών διώξεως, οι οποίες θα προσπαθήσουν τώρα να προχωρήσουν σε σειρά εκκαθαρίσεων εντός και εκτός κτιρίου, εναντίον «δικαίων και αδίκων» με σκοπό την επαναφορά του κύρους τους προς την κοινωνία.
Δεν αποκλείεται να δούμε και «τρανταχτές» παραιτήσεις, οι οποίες όμως δεν θα κάνουν τίποτε άλλο στην προκειμένη περίπτωση από το να χειροτερέψουν την κατάσταση και να επιβεβαιώσουν τη νίκη αυτή των τρομοκρατών, σε τακτικό επίπεδο.
Το αν τώρα οι τρομοκράτες αυτοί διαθέτουν διασυνδέσεις με τον υπόκοσμο ή υπηρεσίες ξένων κρατών που επιθυμούν την αποδόμηση της Ελλάδος κανένας δεν μπορεί να το επιβεβαιώσει, αλλά και κανένας δεν μπορεί να το αποκλείσει μιας και όπως έχει αποδειχθεί πολλά χρόνια αργότερα, τρομοκρατικές οργανώσεις όπως οι «Ερυθρές Ταξιαρχίες», η «RAF», η «Μπάαντερ-Μάινχοφ» και άλλες είχαν την τεχνική και υλική υποστήριξη από μυστικές υπηρεσίες που επιθυμούσαν την αποσταθεροποίηση δυτικών κρατών, επί εποχής «ψυχρού πολέμου».
Πέρα όμως από αυτό, οι τρομοκράτες κατάφεραν με αυτό το χτύπημα να έχουν μια τακτική νίκη, αλλά κυρίως μια νίκη ιδεολογικού υπόβαθρου που σκοπό έχει να δείξει πως «μάχονται» για το δίκιο του απλού Ελληνα πολίτη και «τιμωρούν» το κράτος που έχει στραφεί εναντίον του.
Και είναι ηλιου φαεινότερο πως το επόμενο χρονικό διάστημα θα δούμε και άλλες τέτοιες επιθέσεις οι οποίες θα γίνονται πυκνότερες σε συνάρτηση με την κοινωνική αναταραχή στο εσωτερικό της χώρας λόγω της οικονομικής κρίσης.
Το ρητό: «Από το χάος έρχομαι, στο χάος βασιλεύω και όταν στην τάξη θα βρεθώ με χάος τη σμιλεύω» φαίνεται πως οι ιθύνοντες νόες το αγνοούν. Καιρός να το καταλάβουν για να συνειδητοποιήσουν τι έχουν να αντιμετωπίσουν και πώς να το αντιμετωπίσουν…