«Οι κόποι και οι πόνοι τού λαού μας πιάνουν τόπο» είπε ο πρωθυπουργός κ. Γ.Παπανδρέου, στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χθες Κυριακή στα ομογενειακά ΜΜΕ με την ευκαιρία της επίσκεψής του στη Νέα Υόρκη, υπονοώντας ότι η δύσκολη κατάσταση που βιώνουμε όλοι θα οδηγήσει στην επίλυση κρίσιμων προβλημάτων που απασχολούν τη χώρα και τους πολίτες.
πως όμως είναι αυτό εφικτό όταν μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό του ομίλου «Μπλούμπεργκ» είπε ότι: «η κυβέρνηση παίρνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των αγορών και έχει καταφέρει να μειώσει σημαντικά το έλλειμμα της χώρας, είτε μέσω της μείωσης των δαπανών είτε μέσω της αύξησης των εσόδων από φόρους», υπογραμμίζοντας ότι «οι αγορές χρειάζονται χρόνο για να δουν και να εκτιμήσουν τα αποτελέσματα της προσπάθειας». με λίγα λόγια το πρόγραμμα αλλαγών αφορά μόνο τις αγορές. Συνεπώς, η κίνησή τους δείχνει ότι η κυβέρνηση έχει εγκαταλείψει το πρότυπο που υποστήριξε προεκλογικά, γεγονός που οδηγεί στην αποστασιοποίηση τα στρώματα του πληθυσμού που στήριξαν την εκλογική της νίκη.
Επομένως, η ηγετική ομάδα της κυβέρνησης γνωρίζει το ‘αδιέξοδο’ και ίσως ψάχνει, για • νέου τύπου κοινωνικές συμμαχίες, ενόψει μάλιστα και των περιφερειακών- δημοτικών εκλογών που θα κριθούν οι πολιτικές εντυπώσεις και •νέες μορφές νομιμοποίησης των πολιτικών διακυβέρνησης που ασκεί..
Όμως, το σημερινό πρότυπο διακυβέρνησης δεν είναι νέο! κινείται στα πλαίσια των αξόνων που είχε κινηθεί και η διακυβέρνηση Σημίτη και αυτοί είναι:
► Ανάπτυξη μέσω της πλήρης απελευθέρωσης της αγοράς και προώθησης των ευέλικτων μορφών απασχόλησης.
► Εφαρμογή περιοριστικών εισοδηματικών και επιδοματικών πολιτικών με αναδιανομή του πλούτου από κάτω προς τα πάνω, με πιο σκληρούς όρους αυτή τη φορά. Ίδια πολιτική εφάρμοσε και η κυβέρνηση Σιμίτη για την είσοδο στην ΟΝΕ.
►Άσκηση εξωτερικής πολιτικής διαλλακτικού χαρακτήρα [ βλέπε, σκοπιανό, ελληνοτουρκικά]
Η μεγάλη όμως διαφορά με την τότε εποχή είναι ότι , με την σημερινή ατζέντα δεν μπορεί να γίνει κατανοητή [ η κυβέρνηση] επειδή, φέρνει σε απόγνωση μεγάλα στρώματα του πληθυσμού, έχει φτωχό όραμα και χαμηλές προσδοκίες. ...
'Αρα οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση, μέσω των ΜΜΕ, των φορέων του δημοσίου, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των συνδικάτων, άλλων που ελέγχει προσπαθεί ή θα προσπαθήσει να δημιουργήσει μια « ασπόνδυλη εθνική υπερκομματική συναίνεση» με στόχο τον εσωτερικό έλεγχο του πασοκ και να καταστήσει την κρατική διαχείριση των κοινών προβλέψιμη, σταθερή και αποτελεσματική για να κατοχυρώσει τα συμφέροντα της πολιτικής που υποστηρίζει.
Με αυτά και με άλλα καταλήγουμε να πούμε πως αν η κοινωνία θέλει να πάει κάπου αλλού πρέπει να τρέξει πιο γρήγορα από τους μηχανισμούς των ΜΜΕ και των ομάδων πίεσης που δομούν την πραγματικότητα, διαφορετικά η έννοια του κοινωνικού δικαιώματος θα πάψει να έχει τις διαστάσεις που γνωρίζαμε και το «πλέγμα της αγοράς» θα συνεχίσει να καθορίζει κατά το δοκούν τους κανόνες του παιχνιδιού , όπως το έκανε και με την ώθηση της χώρας στο ΔΝΤ, επιλογή η οποία είχε την πλήρη συναίνεση της κυβέρνησης και όχι μόνο!
Επομένως, η ηγετική ομάδα της κυβέρνησης γνωρίζει το ‘αδιέξοδο’ και ίσως ψάχνει, για • νέου τύπου κοινωνικές συμμαχίες, ενόψει μάλιστα και των περιφερειακών- δημοτικών εκλογών που θα κριθούν οι πολιτικές εντυπώσεις και •νέες μορφές νομιμοποίησης των πολιτικών διακυβέρνησης που ασκεί..
Όμως, το σημερινό πρότυπο διακυβέρνησης δεν είναι νέο! κινείται στα πλαίσια των αξόνων που είχε κινηθεί και η διακυβέρνηση Σημίτη και αυτοί είναι:
► Ανάπτυξη μέσω της πλήρης απελευθέρωσης της αγοράς και προώθησης των ευέλικτων μορφών απασχόλησης.
► Εφαρμογή περιοριστικών εισοδηματικών και επιδοματικών πολιτικών με αναδιανομή του πλούτου από κάτω προς τα πάνω, με πιο σκληρούς όρους αυτή τη φορά. Ίδια πολιτική εφάρμοσε και η κυβέρνηση Σιμίτη για την είσοδο στην ΟΝΕ.
►Άσκηση εξωτερικής πολιτικής διαλλακτικού χαρακτήρα [ βλέπε, σκοπιανό, ελληνοτουρκικά]
Η μεγάλη όμως διαφορά με την τότε εποχή είναι ότι , με την σημερινή ατζέντα δεν μπορεί να γίνει κατανοητή [ η κυβέρνηση] επειδή, φέρνει σε απόγνωση μεγάλα στρώματα του πληθυσμού, έχει φτωχό όραμα και χαμηλές προσδοκίες. ...
'Αρα οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση, μέσω των ΜΜΕ, των φορέων του δημοσίου, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των συνδικάτων, άλλων που ελέγχει προσπαθεί ή θα προσπαθήσει να δημιουργήσει μια « ασπόνδυλη εθνική υπερκομματική συναίνεση» με στόχο τον εσωτερικό έλεγχο του πασοκ και να καταστήσει την κρατική διαχείριση των κοινών προβλέψιμη, σταθερή και αποτελεσματική για να κατοχυρώσει τα συμφέροντα της πολιτικής που υποστηρίζει.
Με αυτά και με άλλα καταλήγουμε να πούμε πως αν η κοινωνία θέλει να πάει κάπου αλλού πρέπει να τρέξει πιο γρήγορα από τους μηχανισμούς των ΜΜΕ και των ομάδων πίεσης που δομούν την πραγματικότητα, διαφορετικά η έννοια του κοινωνικού δικαιώματος θα πάψει να έχει τις διαστάσεις που γνωρίζαμε και το «πλέγμα της αγοράς» θα συνεχίσει να καθορίζει κατά το δοκούν τους κανόνες του παιχνιδιού , όπως το έκανε και με την ώθηση της χώρας στο ΔΝΤ, επιλογή η οποία είχε την πλήρη συναίνεση της κυβέρνησης και όχι μόνο!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.