Ο παράγοντας Σαμαρά στην πολιτική κυριαρχία του ΠΑΣΟΚ

Η Ανατροπή της κυβερνήσεως της ΝΔ

O Αντώνης Σαμαράς είχε παραιτηθεί από την ΝΔ μετά την αποπομπή του από την κυβέρνηση κατά την συνεδρίαση των πολιτικών αρχηγών τον του 1992. Καταλυτικό ρόλο στην αποπομπή του από την κυβέρνηση έπαιξε όχι μόνο η διαφοροποίηση των θέσεων Σαμαρά, αλλα και η προσπάθεια του κατά το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών να παρακάμψει τον πρωθυπουργό αποτινόμενος απευθείας στον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωσταντίνο Καραμανλή.

Ακολούθησε η ανεξαρτητοποίηση 2 βουλευτών της ΝΔ που οδήγησε στην ανατροπή της κυβερνήσεως Μητσοτάκη τον Σεπτέμβριο του 1993. Πρόφαση για την “ανατροπή“ (150 έδρες) αποτέλεσε η αντίθεση με την στρατηγική Μητσοτάκη επί του ζητήματος της ονομασίας των Σκοπίων, αλλά και η ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ που δρομολογείτο σε αντίθεση με τις προγραμματικές δηλώσεις της ΝΔ. Ο Μητσοτάκης είχε υποσχεθεί να μην ιδιωτικοποιήσει εταιρίες ζωτικής σημασίας για τα εθνικά συμφέροντα.

Στις 6.9.1993 ο κ. Σαμαράς δηλώνει μεταξύ άλλων, ότι: «...μόνον η διακοπή της ανοχής προς την σημερινή Κυβέρνηση μπορεί να αποτρέψει τα επερχόμενα δραματικά γεγονότα (...) στο εθνικό θέμα της Μακεδονίας, που θα νομιμοποιούσαν το επαίσχυντο πωλητήριο του ΟΤΕ (...) Κατά συνέπεια καθιστώ δημόσια σαφές προς όλους ότι “Άνοιξη” και στήριξη της Κυβέρνησης αποτελούν δυο αντίθετες θέσεις που είναι αδύνατον να συνυπάρξουν».

Στις 7.9.1993 ανεξαρτητοποιείται ο κ. Στέφανος Στεφανόπουλος και δηλώνει προς τον Πρόεδρο της Βουλής: «Κύριε Πρόεδρε, Η συνείδησή μου μού απαγορεύει να συμπράττω στην επικίνδυνη αυτή κυβερνητική πορεία και μου υπαγορεύει να επιχειρήσω να αποτρέψω ό,τι μπορεί ακόμα να αποτραπεί. Συμμερίζομαι και προσυπογράφω τις διαπιστώσεις που περιλαμβάνονται στη χθεσινή δήλωση του Προέδρου της Πολιτικής Άνοιξης, Αντώνη Σαμαρά. (...) Αίρω τη εμπιστοσύνη μου από την κυβέρνηση και καθίσταμαι ανεξάρτητος βουλευτής».

Στις 9.9.1993, ανεξαρτητοποιείται ο κ. Γιώργος Συμπιλίδης, δηλώνοντας: «Το θέμα της Μακεδονίας μας δρομολογήθηκε (...) προς την κατεύθυνση της εθνικής τραγωδίας. (...) Το θέμα του ΟΤΕ, μετά μάλιστα από τις γνωστές περιπέτειες της ΑΓΕΤ, εγείρει τεράστια ερωτηματικά (...) Κύριε πρόεδρε, όλα τα παραπάνω με φέρνουν στην επώδυνη θέση να κάνω χρήση του συνταγματικού μου δικαιώματος και να προχωρήσω στην άρση της εμπιστοσύνης μου από την κυβέρνηση».

Οι δηλώσεις τους ίδιου του Αντώνη Σαμαρά που ακολούθησαν δεν αφήνουν περιθώρια για αμφιβολίες σχετικά με τον ρόλο που έπαιξε ο ίδιος στην ανατροπή Μητσοτάκη:

Στις 21.12.1993 στην αγόρευσή του στη Βουλή κατά τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 1994 υποστηρίζει: «Εύχομαι να διαψευσθώ και να έχει δίκιο στην επιλογή του (σημ. ο Α. Παπανδρέου για το Μακεδονικό), αλλά δεν παρουσιάζει καμιά εναλλακτική λύση (...). Εμείς αυτό που τώρα αποκάλυψε ο κ. Παπανδρέου, θυμίζω ότι ήταν το αίτιο για το οποίο ρίξαμε την κυβέρνηση Μητσοτάκη» (βλ. Πρακτικά Βουλής)

Στις 6.11.1995 απευθυνόμενος ο κ. Σαμαράς προς τον Ανδρέα Παπανδρέου σε προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή, ισχυρίζεται: « (...) Γιατί εσείς ο ίδιος όταν εμείς ανατρέψαμε την κυβέρνηση Μητσοτάκη, για να αποτρέψουμε την παράδοση του ονόματος “Μακεδονία”, σηκώσατε τη σημαία του αδιαπραγμάτευτου» (βλ. Πρακτικά Βουλής)
(Πηγή: Parapolitika)

Το ζητημα της ονομασίας των Σκοπίων

Πέρασαν τα χρόνια, και πολλοί ξέχασαν το θέμα και τις λεπτομέρειες που το περιβάλλουν. Με τον καιρό κυκλοφορησαν διάφορες πληροφορίες σχετικές με το παρασκήνιο της υπόθεσης. Επιπλέον οι εξελίξεις που ακολούθησαν θα πρέπει να ενταχθούν στα συμπεράσματα σχετικά με τα ουσιαστικά κίνητρα που οδήγησαν στην ανατροπή.

Σύμφωνα λοιπόν με τις μαρτυρίες των εμπλεκομένων, το ζήτημα του ονόματος των Σκοπίων είχε ήδη τελειώσει από τις 7/4/1993 όταν με επιστολή προς το ΣΑ του ΟΗΕ, εν ονόματι της ελληνικής κυβέρνησης, ο τότε υπ. Εξωτ. Μιχάλης Παπακωνσταντίνου ανήγγειλε ότι η Ελληνική Κυβέρνηση αποδέχεται τη συμβιβαστική πρόταση με την οποία τα ΗΕ θα αναγνωρίσουν τα Σκόπια ως «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Την ίδια μέρα η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ψήφισε την αναγνώριση του νέου κράτους και φυσικά έτσι ψήφισε η Ελλάδα!

Το θέμα είχε διευθετυθεί ακόμη νωρίτεα. Όπως διηγείται ο Ελληνοαμερικάνος Κρις Σπύρου (Κ.Σ),τέως προέδροςτου δημοκρατικού κόμματος στις ΗΠΑ(Πολιτεία Νιου Χαμσάιρ) και προέδρου της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης σε ομιλία του ως σε τελετή αποφοίτων των αμερικανικών πανεπιστημίων που δημοσιεύτηκε στο 31ο τευχ. του περιοδικού «International Tribune»:

«Την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου του 1992 ο Μ. Κλίντον εξελέγη πρόεδρος των ΗΠΑ.Λίγες μέρες μετά άρχισε ένας μαραθώνιος αγώνας να αποτραπεί η έντονη προσπάθεια της απερχόμενης κυβέρνησης Μπους να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Μετά την ήττα των εκλογών ο Τ. Μπους έστειλε τον υπουργό των Εξωτερικών των ΗΠΑ στην Ευρώπη για να πείσει τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να αναγνωρίσουν τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Τότε επιστρατεύτηκα από την τότε ελληνική κυβέρνηση (Κ. Μητσοτάκη) και δέχτηκα να βοηθήσω με την βοήθεια του Μ. Δουκάκη και πολλών συναδέλφων στην Αμερική και καταφέραμε να αποτρέψουμε την προσπάθεια του Τ. Μπους.
Καταφέραμε να σταματήσουμε την προσπάθεια της κυβέρνησης Μπους να φέρει το θέμα της αναγνώρισης στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για ψήφισμα, παρότι ο Ηγκελμπέργκερ προσπάθησε να το κάνει ακόμη και στις 19/1/1993, μία ημέρα πριν από την ορκωμοσία του Μ. Κλίντον.

Στην χρονική αυτή διάρκεια συναντήθηκα αρκετές φορές με συμβούλους του τότε Έλληνα πρωθυπουργού(Μητσοτάκη).

Όπως αργότερα αποδείχθηκε, δεν ξέραμε πολλά για το Μακεδονικό θέμα. Είναι όμως ξεκάθαρο ότι η τότε Ελληνική κυβέρνηση εργαζόταν με αντιφατικές πολιτικές. Δημόσια και επίσημα ήταν κατά της ονομασίας που θα περιείχε τον όρο Μακεδονία αλλά παρασκηνιακά συζητούσε ένα σύνθετο όνομα, που θα ήταν κάπως παραδεκτό και θα είχε λιγότερο πολιτικό κόστος. Αυτή η στρατηγική εφαρμόστηκε παρασκηνιακά για μεγάλο χρονικό διάστημα από τον τότε πρωθυπουργό».

«Στις 24 /1/1993 η Αγγλία, Γαλλία και Ισπανία με την σύμφωνη γνώμη της Ελληνικής κυβέρνησης πρότειναν αναγνώριση των Σκοπίων με την ονομασία FYROM».
Σχόλιο: φαίνεται ότι όλα είχαν προσυμφωνηθεί παρασκηνιακά. Όλοι τα είχαν βρει για μια σύνθετη ονομασία που περιείχε την λέξη Μακεδονία.

Τι έγινε όμως με την δήλωση του Π. Μολυβιάτη ότι η Ελλάδα δεν θα αποδεχτεί όνομα που θα περιέχει τον όρο Μακεδονία; Ο Κ.Σ απαντά λέγοντας:

«Έτσι κατασκευάσθηκε ένας σύγχρονος «Δούρειος Ίππος».Ακούστε τι έγινε. Δεν ξέρω ακριβώς πόσες ώρες μετά την ορκομωσία του Προέδρου των ΗΠΑ είχαν περάσει,όταν οι μισθωτοί αντιπρόσωποι της Ελλάδας (paid lobbyists) στην Ουάσινγκτον κ.κ. «Manatos και Manatos» δημιούργησαν μία «πρόχειρη ειδική επιτροπή» με την ονομασία «Ad hoc American Leadership Comittee». Ποιά ήταν τα μέλη αυτής της επιτροπής δεν έμαθα ποτέ.Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι εκ μέρους αυτής της επιτροπής η εταιρεία «Manatos και Manatos» ζήτησε από εκλεγμένους πολιτικούς ,επιχειρηματίες και δημοτικούς άρχοντες, όλους επιφανείς Ελληνοαμερικανούς, να συνυπογράψουν μια επιστολή που απευθυνόταν στον Μ. Κλιντον και του ζητούσε να υποστηρίξει την «νέα θέση» της ελληνικής κυβέρνησης για μια «συμβιβαστική λύση» στο ζήτημα του ονόματος της Νοτιοσλαβίας. Η επιστολή είχε συνταχθεί και διατυπωθεί τόσο προσεκτικά που μπροστά της ο «Δούρειος Ίππος» έμοιαζε σαν ερασιτεχνική εφεύρεση. To μήνυμα ήταν ξεκάθαρο. Ο Μ.Κλίντον θα έπρεπε να υπoστηρίξει τη νέα θέση της ελληνικής κυβέρνησης στην ονομασία του νέου κράτους των Σκοπίων όπου περιλαμβάνεται ο όρος Μακεδονία.Η Επιστολή είχε την ημερομηνία 26/1/1993, δηλ. 6 μέρες πριν την ορκωμοσία του.

Η επιστολή υπογράφτηκε από προσωπικότητες της ομογένειας, όμως οι περισσότεροι που την έγραψαν δεν είχαν τον απαραίτητο χρόνο να την μελετήσουν και υπέγραψαν καλεί τη πίστει,νομίζοντας ότι υπογράφουν για το συμφέρον της Ελλάδας. Οταν διάβασα προσεκτικά την επιστολή που μου ζήτησαν να προσυπογράψω είπα μέσα μου «Ώρα καλή Μακεδονίας μας». Ασφαλώς δεν δέχθηκα να υπογράψω.

Είναι τόσο ωραία γραμμένη και τόσο υπέροχα εθνικοποιημένη, που αν δεν είσαι γνώστης των πραγμάτων και «γάτα» στα πολιτικά υποννοούμενα ποτέ δεν θα καταλάβεις ότι με την συνυπογραφή σου συμβάλεις σε μια ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ.“
(Πηγή)

Η Ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ

Το ερώτημα που προκείπτει είναι απλό: Αν ο κύριος λόγος της ανατροπής της ΝΔ ήταν το Μακεδονικό, γιατί οι κύριοι Στεφανόπουλος και Συμπιλίδης (συνεργάτης του Σαμαρά μέχρι και σήμερα) δεν ανεξαρτητοποιήθηκαν πριν την αναγνώριση των Σκοπίων από τον ΟΗΕ τον Απρίλιου του 1993; Η Πολιτική Άνοιξη ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 1993. Η ίδρυσή της έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην ανατροπή. Ίσως εν τέλει το Μακεδονικό ζήτημα δεν ήταν όσο σημαντικό ήταν το ζήτημα του ΟΤΕ για την πολιτική σκηνή της χώρας.

Ο ΟΤΕ αποτελούσε μια τεράστια επιταγή για οποιαδήποτε κυβέρνηση κατόρθωνε να την εξαργυρώσει. Εμπόδιο στην εξαργύρωση της επιταγής αυτής στέκονταν οι εργαζόμενοι και το ένα από τα πιο ισχυρά συνδικαλιστικά όργανα της χώρας. (Διαβάστε στο Βήμα).

Χαρακτηριστικά, το τμήμα του ΟΤΕ που εκχωρήθηκε από την Marfin και την Ελληνική κυβέρνηση στην Deutsche Telecom για το “αστείο“ ποσό των 3 δις ευρώ (, “ο τζίρος του οποίου για το 2007 ανέρχεται στα 6.319,8 εκατ. ευρώ, απασχολεί περίπου 30.000 άτομα σε έξι χώρες (Ελλάδα, Ρουμανία, Σερβία, Βουλγαρία, πΓΔΜ και Αλβανία), έχει 25 εκατομμύρια πελάτες και θυγατρικές εταιρείες - «φιλέτα», ορισμένες εκ των οποίων κρύβουν τεράστιες υπεραξίες (π.χ., η ΟΤΕ Estate διαθέτει περίπου 2.500 ακίνητα σε κεντρικά σημεία δήμων του Λεκανοπεδίου, αξίας άνω των 1,3 δισ. ευρώ).

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 η ελληνική κυβέρνηση είχε ήδη υπογράψει την ανάθεση της ψηφιοποίησης του ΟΤΕ, με την Intracom και την Siemens. Όπως μας πληροφορεί ο τότε υπουργός οικονομίας Στ. Μάνος, οι συμφωνίες αυτές κινδύνευαν να τεθούν προς αναθεώρηση από την στιγμή που θα αναλάμβανε την εταιρία ένας νέος στρατηγικός επενδυτής. Ο Μητστοάκης φέρεται να είχε συνάψει συμφωνία με την Ιαπωνική ΝΤΤ (περισσότερα antinews). Η συνεργασία του ΟΤΕ με την εταιρία είχε αρχίσει ήδη από το 1990. Κάποιοι επιχειρηματικοί κύκλοι είχαν λοιπόν τεράστια συμφέροντα ώστε να αποτρέψουν τα σχέδια της κυβερνήσεως Μητσοτάκη για τον ΟΤΕ. Ίσως η παραχώρηση του "Ξυστό" στα συμφέροντα του Σ. Κόκκαλη να αποτελούσαν κάποιο "αντάλλαγμα".



Όμως όπως προανεφέρθει ο ΟΤΕ αποτελούσε μια τεράστια επιταγή. Με την ιδιωτικοποίηση, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επεδίωκε να χρηματοδοτήσει το πρόγραμμα παροχών που πιθανώς να της επέτρεπε να εδραιώσει τους δικούς της μηχανισμούς εξουσίας, εξασφάλιζοντας αρκετά χρόνια διακυβερνήσεως.

Την δυνατότητα αυτή απέτρεψαν οι κινήσεις του Α. Σαμαρά. Η αντίθεση του Σαμαρά και των παραιτηθέντων βουλευτών στην ιδιωτικοποίηση της εταιρίας είχε ανακοινωθεί ως ένας εκ των λόγων για την ανατροπή. Παρόλα αυτά οι μετέπειτα εξελίξεις θέτουν μεγάλα ερωτηματικά ως προς τα κίνητρα που υποκινούσαν τις θέσεις των εμπλεκομένων.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε προαναγγείλει προεκλογικά ότι θα δημιουργούσε μια περίφημη ενιαία χρυσή μετοχή για τον ΟΤΕ. Μια μετοχή που δεν θα μπορούσε να διασπαστεί και δεν μπορούσε να πουληθεί. Αμέσως μετά την εκλογή του, ο Ανδρέας κίνησε την διαδικασία μετοχοποίησης και ιδιωτικοποίησης της εταιρίας, πουλώντας το 8%! Μέχρι το 2004 το ΠΑΣΟΚ είχε ιδιωτικοποιήσει πάνω απο το 60% του ΟΤΕ. Τα χρήματα αυτά έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην διαιώνιση της εξουσίας του ΠΑΣΟΚ που διήρκησε 3 τετραετίες. Για παράδειγμα, μέρος της επιταγής αυτής εξαργύρωσε ο Κ. Σημίτης το 2000 για να κλείσει τις δημοσιονομικές τρύπες και να επιτρέψει την είσοδο της χώρας στην ευρωζώνη, χρεώνοντας στον τότε πρωθυπουργό μια μεγάλη οικονομική επιτυχία. Η απαιτούμενη μείωση του ελλείμματος είχε θέσει φράγμα στον εξωτερικό δανεισμό. H οικονομική ανάγκη του Κ. Σημίτη ήταν τέτοια που αποφάσισε να σπάσει το “εθνικό σύνορο“ του 51% αποκομίζοντας τις “ εισπράξεις από τις μετοχοποιήσεις μαζί με τα κέρδη από την επενδυτική πολιτική του Οργανισμού, τα οποία ξεπέρασαν τα 3,5 δισ. Δολάρια“. (BHMA)

Επιπλέον, μετα την επάνοδο του τον Οκτώβριο του 1993, η νέα κυβέρνηση του Α. Παπανδρέου επικύρωσε 1 εκ ψηφιακές παροχές με την Intracom και την Siemens.


Ο Ρόλος του Α. Σαμαρά στην διαιώνιση της πολιτικής κυριαρχίας του ΠΑΣΟΚ

Προκαλεί λοιπόν μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι αν και “πνευματικό παιδί“ της ΝΔ η Πολιτική Άνοιξη στήριζε το ΠΑΣΟΚ μέχρι τις εκλογές του 2000. Παρότι ο Σαμαράς έριξε τον Μητσοτάκη για να “προστατέψει“ τον ΟΤΕ, δεν αντέδρασε όταν ο Ανδρέας, τον οποίο έφερε στην εξουσία, έβαλε χέρι στον Οργανισμό. Όχι μόνο δεν αντέδρασε αλλά στήριξε το ΠΑΣΟΚ με την πρόταση και από κοινού εκλογή του Κωστή Στεφανόπουλου στην θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας τον Μάρτιο του 1995.

Η ΕΔΕ για τα έξοδα του Υπ. Εξωτερικών

Περιέργως, η ΕΔΕ που διέταξε το 1995 ο τότε υπουργός εξωτερικών Κάρολος Παπούλιας για τις υπέρογκες δαπάνες του υπουργείου εξωτερικών κατά την θητεία του Αντώνη Σαμαρά, δεν καταλόγισε οικονομικές και πολιτικές ευθύνες στον αρχηγό της Πολιτικής Άνοιξης που ήταν προσωπικά υπεύθυνος για την διαχείριση των διαχειριζόταν των κεφαλαίων. Η υπόθεση ήταν αρκετά ύποπτη και θυμίζει την πρόσφατη υπόθεση του ΕΟΤ.
Με αφορμή την εκλογή Σαμαρά ο Ιός της Ελευθεροτυπίας επανέφερε την υπόθεση στο προσκήνιο:

Στην κατάθεσή του ο Κ. Μητσοτάκης “περιέγραψε κατόπιν την «άσχημη», όπως τη χαρακτήρισε, κατάσταση που βρήκε στο υπουργείο Εξωτερικών, όταν το ανέλαβε ο ίδιος μετά την απομάκρυνση του κ. Αντώνη Σαμαρά, αφού στα ταμεία είχαν μείνει στο τέλος του χρόνου 40-48 εκατ. δρχ., ενώ μεγάλα ποσά (από τα μυστικά κονδύλια που είχαν διογκωθεί υπέρμετρα) είχαν διοχετευθεί σε άγνωστους παραλήπτες, χωρίς να υπάρχουν τα σχετικά δικαιολογητικά: «Εκπληκτος πληροφορήθηκα ότι το σύστημα είχε αλλάξει», είπε. «Ετσι ο υπουργός Εξωτερικών μπορούσε να διαθέτει όπου ήθελε μυστικά κονδύλια, ενώ ο έλεγχος γινόταν από μια 3μελή επιτροπή που επίσης διορίζονταν από τον ίδιο τον υπουργό. Τα σχετικά έγγραφα καταστρέφονταν δύο φορές το χρόνο».

*Ακολούθως ο κ. Μητσοτάκης ανέφερε ότι ζήτησε να αλλάξει αμέσως το σύστημα διάθεσης μυστικών κονδυλίων, «γεγονός που προκάλεσε σάλο και τα παράπονα του κ. Σαμαρά», ενώ όταν επιχείρησε να «ξεκαθαρίσει» την κατάσταση διαπίστωσε ότι «πολύ σημαντικά κονδύλια -πάνω από 1 δισ. δρχ.- πήγαν για διαφήμιση».

*Ο κ. Μητσοτάκης τόνισε ότι ζήτησε να πληροφορηθεί πού πήγαν τα κονδύλια αυτά (του 1 δισ. δρχ.) αλλά ουδείς εδέχθη να απαντήσει. Ο Μανώλης Καλαμίδας (που κλήθηκε από τον κ. Τζούνη να απαντήσει) είπε ότι δεν μπορεί να δώσει απάντηση, ενώ ο ίδιος (δηλ. ο κ. Μητσοτάκης) ζήτησε εξηγήσεις από τον κ. Σαμαρά. Στο σημείο αυτό ο κ. Μητσοτάκης είπε με έμφαση στους παρισταμένους ότι «υπάρχει θέμα κακής διαχείρισης μυστικών κονδυλίων. Έγινε υπέρμετρη χρήση δαπανών. Γνωρίζω ανθρώπους, δημοσιογράφους, που έπαιρναν χρήματα. Σε μετρητά».

*Στις επίμονες ερωτήσεις για το πώς γινόταν αυτό, ο κ. Μητσοτάκης απάντησε: «Υπήρχε ένα τσουβάλι με χαρτονομίσματα. Για την ακρίβεια, ήταν μια μαύρη νάιλον σακούλα, σαν αυτές που βάζουν τα σκουπίδια. Ήταν γεμάτη πεντοχίλιαρα. Από εκεί έπαιρναν χρήματα και τα μοίραζαν». (Ελευθεροτυπία)


Η εκ νέου στήριξη του Προέδρου και του ΠΑΣΟΚ

Προ ημερών, ως νέος πρόεδρος της ΝΔ, ο Αντώνης Σαμαράς ανακοίνωσε ότι θα στηρίξει την προεδρία του Κάρολου Παπούλια. Όπως και ο ΟΤΕ, οι νομιμοποιημένοι λαθρομετανάστες που θα αποκτήσουν σε λίγο καιρό πολιτικά δικαιώματα αποτελούν την νέα επιταγή που θα εξαργυρώσει το ΠΑΣΟΚ ώστε να παραμείνει στην διακυβέρνηση του κράτους. Ο Α. Σαμαράς επαναλαμβάνει με μαθηματική ακρίβεια τις κινήσεις που διέπραξε στο παρελθόν. Είναι πολύ πιθανό ότι σε ενδεχόμενες εκλογές τον Απρίλιο, η ΝΔ θα χάσει. Παρά ταύτα, ο κίνδυνος που εγκυμονεί με την απόδοση της ελληνικής ιθαγενείας είναι ο μεγαλύτερος που έχει αντιμετωπίσει το έθνος μας τα τελευταία 200 χρόνια. Κίνδυνο που ο Σαμαράς αποφαίνεται ότι δεν κατανοεί όταν δηλώνει ότι δεν διακρίνει το κίνδυνο της μεγάλης Αλβανίας και των συμμάχων, την στιγμή που είναι νωπός ο ακρωτηριασμός της Σερβίας. Δυστυχώς τα ίδια συμφέροντα βάλλουν και κατά των ελληνικών εθνικών θέσεων.

Για κάποιους ο Σαμαράς ρίσκαρε την πολιτική του καριέρα μια φορά το 1992 και δεν πρόκειται να επαναλάβει τα ίδιο λάθος. Για άλλους, σύμπλευσε με το πολιτικό-οικονομικό κατεστημένο που καθορίζει τις κυβερνήσεις της Ελλάδος. Γι αυτούς, η εκλογή του στην προεδρία της ΝΔ, και πιθανώς στην πρωθυπουργία της χώρας, αποτελεί την εξαργύρωση για τις υπηρεσίες που προσέφερε.

Είναι άξιο απορίας ποια θα είναι η ετυμηγορία της Ιστορίας; Σίγουρα η πολιτική σταδιοδρομία του Α. Σαμαρά έχει πολύ μέλλον. Εντέλει όλα θα εξαρτηθούν από το αν θα συμπράξει στο έγκλημα που σχεδιάζει κατά της Ελλάδος ο φίλος και πολιτικός του αντίπαλος.

ΕΨ

SKEFTOMASTEELLHNIKA.GR