Του Ανδρέα Μπελιμπασάκη

Να πω τη μαύρη αλήθεια, δεν μπορώ να προβλέψω την τύχη που θα έχει το ελληνικό πρόγραμμα σταθερότητας και το μέλλον που του επιφυλάσσουν οι αγορές. Στις τηλεοράσεις, στα ραδιόφωνα και τις εφημερίδες προσπαθούν με κάθε τρόπο να αναλύσουν την νέα πραγματικότητα και να ανακαλύψουν την Ελλάδα του -δυσοίωνου είναι αλήθεια - μέλλοντος μας.

Κάποιες ωστόσο προσεγγίσεις που αναζητούν εναγωνίως απαντήσεις στις δοκιμασίες άλλων χωρών στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα σε θέματα που σχετίζονται κυρίως με την συμπεριφορά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ελάχιστα με πείθουν.

Και αν δεχτούμε ότι το παράδειγμα της Αργεντινής είναι πολλαπλά θελκτικό με «σκληρές» εικόνες φτώχειας και κοινωνικής εξέγερσης εναντίον του ΔΝΤ και του καπιταλισμού, είναι απορίας άξιο γιατί επιλέγεται η λιγότερο «εξωτική» Ρουμανία να συγκριθεί με την Ελλάδα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει.

Προφανώς, ορισμένοι, επηρεασμένοι από την γεωγραφική γειτνίαση και την κοινή παρουσία του ΔΝΤ εκτιμούν ότι οι δύο χώρες με τον ένα ή τον άλλον τρόπο θα συμπορευτούν από δω και πέρα σε ένα δρόμο που οδηγεί μαθηματικά στη… δυστυχία.

Οι δύο χώρες έχουν κοινά χαρακτηριστικά, αλλά οι διαφορές τους σε ορισμένες περιπτώσεις είναι χαώδεις.

Μέχρι το 2008 η Ρουμανία ήταν η ταχύτερα αναπτυσσόμενη χώρα της Ευρώπης και ένα από τα… καμάρια των υμνητών του Ανατολικοευρωπαϊκού «Ελντοράντο». Ειδικότερα την περίοδο 2003-2007 η ανάπτυξη του ΑΕΠ ξεπέρασε κατά μέσο όρο ετησίως το 6,5 %. Αυτή η ταχεία ανάπτυξη κατέστη δυνατή χάρη στις άμεσες ξένες επενδύσεις και τις εισροές κεφαλαίων, μεγάλο μέρος των οποίων παρασχέθηκε από ξένες τράπεζες που είχαν ιδρύσει θυγατρικές στη Ρουμανία. Έτσι ο Ρουμάνος -δεκαπέντε μόλις χρόνια μετά την πτώση του καθεστώτος Τσαουσέσκου – γνώρισε τις πιστωτικές κάρτες και τα δάνεια «ακουμπώντας» για πρώτη φορά την βαλκανική εκδοχή του «Δυτικοευρωπαϊκού ονείρου».

Ως συνήθως, η πτώση ήταν οδυνηρή και δεν προκάλεσε καμία έκπληξη στους αναλυτές. Από την υπερβολή της υπεραισιοδοξίας, η Ρουμανία μέσα σε λίγους μήνες οδηγήθηκε στην υπερβολή της απαξίωσης.

Διαβάστε την Συνέχεια στο INSIDER