Λουκέτο έβαλε ένα στα τέσσερα καταστήματα!

View Image Details]" href="http://www.thermopilai.org/sites/www.thermopilai.org/files/images/Magazia_kleinoun.jpg">

ΚΛΕΙΣΤΟ ΕΝΑ ΣΤΑ τέσσερα καταστήματα της πρωτεύουσας λόγω της κρίσης, ενώ έκανε την εμφάνισή του ήδη και το βερεσέ...

Ήταν κάποτε μια πόλη που την έλεγαν Αθήνα. Μια πόλη λουσμένη στο πλούσιο φως του αττικού ήλιου πάνω στον καταγάλανο ουρανό της. Παρά τα προβλήματα, η έντονα αισιόδοξη φύση των κατοίκων της πόλης έδινε στον καθένα τη δύναμη να ελπίζει σε ένα καλύτερο μέλλον. Κάτι η μεσογειακή αύρα που ενισχύει την ονειροπόληση, κάτι το εθνικό project των Ολυμπιακών Αγώνων, και οι ψυχές των Αθηναίων γέμιζαν όνειρα κι ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον. Με έντονη την αίσθηση πως μπορούμε να τα καταφέρουμε και να γίνουμε κι εμείς μια πόλη εφάμιλλη αυτών που τόσο ζηλεύουμε όταν πάμε στο εξωτερικό. Εις μάτην. Η οικονομική κρίση που τόσο ανώμαλα μας προσγείωσε στη δύσκολη πραγματικότητα και τη σωρεία ανεπαρκειών μας, δημιουργεί άμεσα ένα σκοτεινό περιβάλλον. Ο φετινός αττικός ήλιος ναι μεν λούζει τη χώρα μας όπως πάντα, ωστόσο για τα πέντε εκατομμύρια κατοίκων ειδικά του Λεκανοπεδίου φαντάζει θαμπός. Κι αυτό γιατί η φτώχεια για πρώτη φορά στη Μεταπολίτευση, χτυπά την πόρτα εκατομμυρίων Ελλήνων.

Το «ΘΕΜΑ» στην προσπάθειά του να αφουγκραστεί από κοντά το άγχος και τις ανησυχίες κάθε πολίτη που ζει υπό το καθεστώς ανασφάλειας για το αύριο του σπιτιού του ή της επιχείρησής του, πήρε από το χέρι τούς προέδρους των δύο μεγαλύτερων εμπορικών συλλόγων του Λεκανοπεδίου και βγήκε για αυτοψία ή πιο ορθά, όπως κατέληξε να είναι αυτή η βόλτα στα επιχειρηματικά συντρίμμια μιας αγνώριστης από το κραχ Αθήνας, βγήκε για νεκροψία...

«Να το γράψετε όπως σας το λέω. Τα λουκέτα τα έχουμε ήδη αγοράσει. Απλώς περιμένουμε πότε θα έρθει η σειρά μας για να κλείσουμε. Μόνο που για ιδεολογικούς λόγους θα είναι ελληνικά και όχι κινέζικα!» λέει κάνοντας μαύρο χιούμορ με την κατάντια χιλιάδων εμπόρων ο επιχειρηματίας κ. Αναστάσης Χάρος σκιαγραφώντας τη σημερινή κατάσταση που επικρατεί στο εμπορικό κέντρο της Αθήνας. Πιο κάτω, ο άνεργος πλέον επιχειρηματίας κ. Δημήτρης Γιουλάτος, που διατηρούσε κατάστημα ενδυμάτων στον δρόμο του ιστορικού κέντρου της πρωτεύουσας σκοτώνει τον χρόνο του στο μικρό καφενεδάκι του πεζόδρομου της Αγίου Μάρκου. «Εγώ ήμουν από τους άτυχους και αναγκάστηκα να κλείσω το μαγαζί μου τον προηγούμενο μήνα. Ακόμα δεν έχω την ψυχραιμία να δω τι θα κάνω στο μέλλον.

Οπως όμως είναι τα πράγματα, η επιστροφή μου στο εμπόριο φαντάζει εξαιρετικά δύσκολη», τονίζει. Κάτι τα επεισόδια πέρυσι τον Δεκέμβρη, κάτι τα προβλήματα από τις τράπεζες που πίεζαν, κάτι η διστακτικότητα από τη μεριά των καταναλωτών και ο ίδιος δεν άντεξε, όπως και πολλοί άλλοι έμποροι του κέντρου.

Ψυχή της παρέας, ο καφετζής κ. Νίκος Χάλαρης που φιλοξενεί καθημερινώς όλους τους επιχειρηματίες της περιοχής. «Αυτόν να τον ακούσεις. Είναι το βαρόμετρο της περιοχής και ξέρει τα πάντα», μας προτρέπει ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών κ. Παναγιώτης Καρέλλας, ο οποίος και μας συνόδευσε στη βόλτα μας στα μαγαζιά της πρωτεύουσας. «Μην κάνεις χαρά για το θέμα που θα γράψεις και τα πολλά λουκέτα που είδες σήμερα. Ελα τον Σεπτέμβριο να τα ξαναπούμε. Τότε θα πέσει το μεγάλο κλάμα. Ακόμα δεν είδες τίποτα. Αν έχουν κλείσει ένα στα τέσσερα μαγαζιά της περιοχής, σε μισό χρόνο το ποσοστό θα φτάσει στο 50%. Πάντως μόνο μέσα στο τελευταίο εξάμηνο έβαλαν λουκέτο έξι μαγαζιά στην περιοχή», μας λέει και συνεχίζει: «Παλιά οι έμποροι της περιοχής κυριολεκτικά μάλωναν για το ποιος θα πρωτονοικιάσει τον καλύτερο εμπορικό χώρο και τα ενοίκια βρίσκονταν στον Θεό. Τώρα τα μαγαζιά κλείνουν το ένα πίσω από το άλλο. Η κατάστασή μας είναι δραματική. Καταντήσαμε χειρότεροι κι από τα γιαούρτια, με ημερομηνία λήξης μικρότερη από αυτά. Ακόμα και τα βερεσέδια έχουν επανέλθει», υποστηρίζει.

Ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών μιλά για μια πόλη που κυριολεκτικά βρίσκεται υπό πολιορκία ως προς το θέμα της βιωσιμότητας των επιχειρήσεών της.

«Η κρίση επιβάλλει να δώσουμε λύσεις και να σπάσουμε το φράγμα των συντεχνιακών αγκυλώσεων. Κάπως έτσι, πρόσφατα ήρθαμε πιο κοντά με τη ΓΣΕΕ για να αντιμετωπίσουμε από κοινού τη λαίλαπα που έρχεται, ενώ ετοιμάζουμε δέσμη κοινών προτάσεων για την αναβάθμιση της αγοράς της Αθήνας μαζί με τρία συναρμόδια υπουργεία. Ωστόσο μια απλή βόλτα πείθει τον καθένα για το πού βρίσκεται η κατάσταση. Η κρίση σε συνδυασμό με τον μαρασμό του κέντρου από το παρεμπόριο και την αδιαφορία των δημοτικών αρχών οδηγούν χιλιάδες εμπόρους εκτός αγοράς. Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί το τελευταίο διάστημα και κανείς δεν μπορεί να διαγνώσει πού θα πάει», τονίζει ο κ. Καρέλλας.

Ο αντιπρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών κ. Σωτήρης Αντωνίου συμφωνεί. «Μόνο στην οδό Ηλιουπόλεως μέτρησα 72 κλειστά καταστήματα. Καταλαβαίνετε λοιπόν για τι κρίση μιλάμε».

Η βόλτα μας με τον κ. Καρέλλα και τον κ. Αντωνίου, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες να δούμε το ποτήρι μισογεμάτο, καταλήγει δυστυχώς σε μια «νεκρολογία» του εμπορίου της πρωτεύουσας. Κλειστά καταστήματα σε δρόμους που μόλις πριν από πέντε χρόνια άκμαζαν, εγκαταλειμμένοι χώροι, αναρτημένα παντού ενοικιαστήρια και κτίρια που θυμίζουν σκηνικό πολέμου. Μία έμπορος στην οδό Μιλτιάδου βγαίνει και μας φωνάζει: «Τρία απανωτά λουκέτα είχαμε αυτή τη βδομάδα», δείχνοντάς μας το ακριβώς διπλανό από το δικό της κατάστημα με είδη ρουχισμού που έκλεισε.

Ο αλλοτινός δρόμος των φο μπιζού έχει χάσει πλέον τον χαρακτήρα του, ενώ το ίδιο συμβαίνει και στην οδό Πραξιτέλους. «Μέχρι και τα φαγάδικα κλείνουν», τονίζει ο έμπορος νημάτων κ. Σακαλάκ, ο οποίος, συνεχίζοντας μια οικογενειακή εταιρεία με έτος ίδρυσης το 1935 φαίνεται μεν απαισιόδοξος προσθέτει όμως ότι «αυτό που μας μένει και το οποίο δεν θα μας πάρουν ποτέ είναι η αξιοπρέπειά μας». Πιο πέρα, ο επιχειρηματίας κ. Παναγιώτης Δούμας μιλά για ένα οικονομικό πρόβλημα που προστέθηκε σε αυτό των μαφιόζικων κυκλωμάτων στην πρωτεύουσα: «Πριν από δύο εβδομάδες μόνο επειδή θελήσαμε να μοιράσουμε υλικό κατά του παραεμπορίου, μας προπηλάκισαν. Εν μέσω δηλαδή ύφεσης, έχουμε και τα κυκλώματα με τα όπλα που θέλουν να μας φιμώσουν. Πρόκειται για έναν ρατσισμό από την ανάποδη που ρημάζει παράλληλα με την κρίση την περιοχή μας».

Το δράμα των εμπόρων στο Λιμάνι - Τουλάχιστον 15 καταστήματα έκλεισαν μετά το Πάσχα

ΟΙ ΠΕΙΡΑΙΩΤΕΣ ΕΙΝΑΙ δεμένοι με την πόλη τους. Ακόμα κι αν τα σκουπίδια φτάνουν μέχρι τον ουρανό, που λέει ο λόγος δηλαδή, λόγω «ανυπαρξίας» ουκ ολίγες φορές της δημοτικής αρχής, οι περισσότεροι επιχειρηματίες της πόλης δύσκολα αποφασίζουν να φύγουν από την πόλη του Πειραιά.

Η οικονομική κρίση οδήγησε εκτός αγοράς ακόμα και οικογενειακές επιχειρήσεις με παρουσία ετών στον χώρο. «Το βλέπετε αυτό το άδειο κατάστημα; Ηταν της οικογένειας Φίλιου και πουλούσε γουναρικά και δερμάτινα από το 1930. Δυστυχώς λόγω της κρίσης, η ιδιοκτήτρια αναγκάστηκε να το κλείσει την περασμένη εβδομάδα ενώ δεν έχει ούτε τα χρήματα για να κάνει παύση εργασιών αφού της ζητάνε 25.000 ευρώ», μας λέει η γειτόνισσα του καταστήματος «Mink» στην οδό Κολοκοτρώνη στον Πειραιά. Η κυρία Ελένη Διαμαντοπούλου είναι 62 ετών και συνεχίζει να αντιστέκεται. Για πόσο όμως; «Το κατάστημά μου έκανε τζίρους 500 ευρώ ημερησίως και σήμερα δεν φτάνουμε ούτε τα 50 ευρώ. Μόνο σε μια βδομάδα στον δρόμο μας έκλεισαν τρία καταστήματα. Και όλα αυτά μετά το Πάσχα. Οι πελάτισσές μας δεν ζητάνε πια ούτε ένα φθηνό καλσόν. Η κατάσταση είναι δραματική και δεν ξέρω πώς θα τα καταφέρω να φτάσω σε τρία χρόνια στη σύνταξη».

Ο νέος πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Πειραιά κ. Γιώργος Ζησιμάτος μιλά για 15 μαγαζιά που έκλεισαν αμέσως μετά τις γιορτές στην οδό Κολοκοτρώνη. «Δυστυχώς, αυτό που ο εμπορικός κόσμος της πόλης κατανοεί με δραματικό τρόπο είναι πως είμαστε πλέον μόνοι μας. Η δημοτική αρχή το μόνο που ξέρει είναι να βάζει πρόστιμα χωρίς να λαμβάνει υπόψη τον παράγοντα κρίση. Την ίδια όμως στιγμή η πόλη βιώνει άγριες συνθήκες. Για παράδειγμα η οδός Φίλωνος, ένας κορυφαίος παπουτσόδρομος, μετρά απώλειες. Το ίδιο συμβαίνει με το νότιο κομμάτι του πεζόδρομου της Σωτήρος, όπου έκλεισαν μέχρι και κομμωτήρια, ενώ στον Πειραιά θα δείτε λουκέτα και σε μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων. Η κρίση χτυπά τους πάντες», αναφέρει ο κ. Ζησιμάτος. Και όντως. Στην οδό Μπουμπουλίνας και Ηρώων Πολυτεχνείου βλέπουμε κλειστά τα καταστήματα της γνωστής φίρμας «Πετρίδη», ενώ απέναντι έβαλε λουκέτο το κοινό κατάστημα των «Μπενρουμπή Home Com» και «Ελευθερουδάκης». Στον δρόμο της Βασιλέως Γεωργίου, που φημίζεται για τα χρυσαφικά του, το γνωστό κοσμηματοπωλείο «Venetia Βιλδιρίδη» έκλεισε και για τα προσχήματα έβαλε ταμπέλα «Μεταφερθήκαμε», στα ήδη προϋπάρχοντα καταστήματα της Βουκουρεστίου. Η εταιρεία των «Alexi Andriotti» επίσης δεν άντεξε τις χαμηλές πωλήσεις, ενώ παραδοσιακές οικογενειακές επιχειρήσεις, όπως αυτές των «Σωτηρίου» στην Τσαμαδού, «Ροδόπουλος» στη Βασ. Γεωργίου, «Μπαλαφούτης» και «Τοξόπουλος» ολοκλήρωσαν τη μακρά πορεία τους στο εμπόριο με άδοξο τρόπο.

«Οι περισσότεροι από τους παραπάνω έχουν κυριολεκτικά πτωχεύσει, με κόστος ακόμα και στις προσωπικές τους περιουσίες. Κάποτε θα πρέπει να δούμε και την επαγγελματική τύχη των ανθρώπων που φεύγουν από το εμπόριο. Είναι και αυτοί άνεργοι, δεν είναι μόνο οι υπάλληλοί τους που χάνουν τις δουλειές τους», τονίζει ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Πειραιά. Ο έμπορος κ. Θόδωρος Καπράλος μιλά και ο ίδιος για πτωτική κίνηση, αλλά και για πρόβλημα ψυχολογίας από τη μεριά του καταναλωτή. «Μαζί με τον κ. Ζησιμάτο, ήδη ιδρύσαμε μια ομάδα διαχείρισης κρίσης στον Εμπορικό Σύλλογο του Πειραιά. Χωρίς κοινή δράση θα θρηνήσουμε και άλλα θύματα», μας λέει χαρακτηριστικά.

Με τη σειρά του ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου κ. Βασίλης Κορκίδης υπογραμμίζει τους κινδύνους από αυτήν την κατάσταση. «Στο α' τρίμηνο του 2010 οι άνεργοι μόνο από το εμπόριο φτάνουν τις 60.000, ενώ στα τέλη της χρονιάς από τις 16.000 επιχειρήσεις που έβαλαν λουκέτο μπορεί να υπάρξει πρόσθετος κίνδυνος και για άλλες 65.000. Πώς να μη γίνει έτσι όταν η παύση πληρωμών που ήδη υπάρχει από το Δημόσιο κοστίζει στη λιανική περί τα 7 δισ. ευρώ»!

• Aristotelis's blog