Ο Σκάρος . ΒΙΝΤΕΟ και ΤΕΡΜΑ τα ηχεία..

Ο ΣΚΑΡΟΣ

Τι νάναι η λαμπερή φωτιά μέσ’ στο βουνό το πέρα.

Πού πότε-πότε ανάβεται και πότε - πότε σβύεται;

-Αυτήν την ώρα οι πιστικοί τα πρόβατα σκαρίζουν.

Βόσκουν αυτά με τη δροσιά και με το κρύο της νύχτας

Σε γούπατον, σε λαγκαδιά και σ’ όχτους απλωμένα.


Γλυκός-γλυκός αντίλαλος χύνεται απ’ τά κουδούνια.

Κάποτε ο νυχτοκόρακας , κάποτε αγρίμι σκούζει,

Κάποτε σκύλου βάβυσμα βαθιά - βαθιά γροικιέται.

Μέσ’ στη μαυρίλα την πυκνή. Κ’ από τις στάνες γύρα

Οι πιστικοί συνάζονται, κόβουν κλαδιά από κέδρους,

Σταίνουν τετράψηλην φωτιά, στρώνονται αράδα-αράδα,

Και μέσ’ στην πύρα της φωτιάς, στη μυρουδιά του κέδρου,

Καθένας λέει τα λόγια του. Κι άλλος για αγάπες λέγει,

Και μολογάει πως αγαπάει από καιρόν μια κόρην

Όπού του κάνει το βαρύ, κ΄ αυτός απ΄ τον καϋμό του

Να την μιλήση δεν τρομά, να την τηράη λυγώνει.

Άλλος μιλάει για το φιλί και λέει πόσο γλυκό είναι,

Και μολογάει πώς τ΄ άρπαξε το πρώτο από μια χήρα

Πώσκυψε για να πιή νερό μέσ΄ στης Ωρηάς τη Βρύση

Και τώρα την καλόμαθε και με καλό το παίρνει.

Αλλος για κούρσες μολογάει, για κλέφτες, για πρωτάτα,

Γι’ αρματωσιές, για σκοτωμούς, και κάπου - κάπου απλώνει

Κι’ αναγυρίζει τη φωτιά και παίρνει ένα τραγούδι,

Τραγούδι του παλιού καιρού, του Πάλλα το τραγούδι

Αλλος για το κυνήγι λέει στης νύχτας το καρτέρι,

Σίντα ξεβγαίνει το καπρί, τ΄ αρκούδι, το πλατόνι.

Άλλος πιξάρι πελεκάει και ζωγραφίζει αγκλίτσαν,

Άλλος γαλαροκούδουνα περνάει στα κόθρα μέσα,

Άλλος αδράχτι σφοντυλάει και κλώθει τ΄αρνοπόκι,

Άλλος καυκόπουλο κεντάει, άλλος καρδάραν δένει,

Άλλος για τράστον για αραγό μαδάει προβιάν καινούργια,

Άλλος ξανοίγει τη φωτιά, τραβάει ολίγα θράκια

Και ψένει από ημερόδεντρον βαλάνια και μοιράζει,

Άλλος θυμάται τους χορούς, άλλος αγάλια - αγάλια

Με την βραχνή τζαμάρα του το "λάγιο αρνί" μαθαίνει,

Άλλος τον όμορφο βοσκό και την βασιλοπούλα

Θυμάται του παραμυθιού που τούλεγε η βαβά του

Κι΄ αρχίζει και το μολογάει και οι γύρα τον ακούνε.

Κι ένας, απ΄ όλους πλιό τρανός και απ΄ όλους λογισμένος,

Που γέρνει απάνου στο ραβδί στερνός απ΄ όλους λέγει

Για την τσοπάνικη ζωή, κι όλο τους ορμηνεύει

Για τη βοσκή, για τ΄άρμεγμα, για της ερμιάς τ΄αγρίμι

Για το μαντρί, για σάλαγον, για στάλισμα , για σκάρον,

Για γέννον και για βύζαμα και για τον ερμον κούρο.

Κώστας Κρυστάλλης

http://infognomonpolitics.blogspot.com