Ο αλλοδαπός εισβολέας δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά μια χρήσιμη εφεδρεία στα χέρια των εχθρών του λαού σήμερα. και των εχθρών της πατρίδας αύριο.

ΣΗΜΕΡΑ ΜΟΙΡΑΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ. ΑΥΡΙΟ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟΥ ΘΑ ΜΠΕΙ Η ΙΔΙΑ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΕΔΑΦΙΚΗ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ.

γράφει ο Reporto

http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/05/blog-post_1856.html

Όταν προειδοποιούσαμε για τα μελλούμενα, και για τον εφιάλτη που μέρα με τη μέρα θα θεριεύει στη χώρα μας από την ανεξέλεγκτη δράση των λαθρομεταναστών εισβολέων, κάποιοι έσπευσαν να μας χαρακτηρίσουν όλους εμάς τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους ως άσπλαχνους, γιατί δήθεν αρνούμαστε να κατανοήσουμε τον .πόνο των «δυστυχισμένων».

Όταν επιχειρήσαμε να υψώσουμε τη φωνή της νηφαλιότητας και της αυταπόδεικτης αλήθειας, κόντρα στην ηλιθιότητα και τη δόλια επιχειρηματολογία του κατάπτυστου εθνομηδενισμού, κάποιοι έσπευσαν να μας χαρακτηρίσουν όλους εμάς τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους ως ακραίους, γιατί δήθεν δε θελήσαμε να κατανοήσουμε με τον .υπερβάλλοντα δικό τους ανθρωπισμό, πως κάποιοι άλλοι «συνάνθρωποί» μας διεκδικούσαν για τον εαυτό τους το απεριόριστο δικαίωμα στην ασυδοσία, στο βανδαλισμό και στην οργάνωση των εγκληματικών συμμοριών με τελικό στόχο την άλωση της ίδιας της ζωής μας.


Όταν τολμήσαμε να αμφισβητήσουμε και να καταδείξουμε ως απαράδεκτη ελαφρότητα την προσέγγιση μέσα από παραπλανητικά δήθεν διεθνιστικά ιδεολογήματα, ενός σύνθετου και όχι αποκομμένου από αλλότριες στρατηγικές φαινομένου, τότε κάποιοι έσπευσαν να μιλήσουν για εκφασισμό της σκέψης μας, και να καταστήσουν πριν απ όλα ενόχους όλους εμάς τους απλούς καθημερινούς πολίτες, συγκαλύπτοντας και σε τελευταία ανάλυση ενθαρρύνοντας με την τακτική τους την Σικαγοποίηση και τον εκγκαστερισμό της καθημερινότητας για τον ανυποψίαστο Έλληνα πολίτη.

Κάποιοι επέμεναν να απεραντολογούν υπεκφεύγοντας την αλήθεια, επικαλούμενοι ταξικά σοφίσματα λες και έκριναν κοινωνικές αντιπαραθέσεις σε συνθήκες εργαστηρίου..

Κάποιοι επέμεναν να ξιφουλκούν ενάντια σε όποιον τόλμησε να αμφισβητήσει την αυταπάτη για τη δήθεν «κοινή πορεία στον αγώνα» των Ελλήνων εργαζομένων με τους κατευθυνόμενους εισβολείς, και λοιπά παρεμφερή κουραφέξαλα.

Κάποιοι. κάποιοι. κάποιοι. πήραν αγκαλιά την υποτιθέμενη ορθότητα της κρίσης τους, και επέλεξαν να αντιπαραταχθούν συλλήβδην απέναντι σε όλους εμάς τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους, επειδή απλά τολμήσαμε να έχουμε μια αυθεντική, αυθόρμητη, απλή αλλά ολοζώντανη σχέση με την αλήθεια αλλά και μια αγάπη για τη ζωή μας, για την πατρίδα μας, για την αίγλη της παλιάς μας γειτονιάς.

Σήμερα που η Αθήνα σπαράσσεται από την ακραία ποινική εγκληματικότητα, οι ευαισθητούληδες και οι ψευτοδιεθνιστές της μιζέριας και της άκριτης εργατολαγνείας σιωπούν.

http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/05/blog-post_1856.html