Δε θέλω να πεθάνουν όλοι οι πολιτικοί. Ούτε να αυτομαστιγωθούν στο Σύνταγμα (αν και τώρα που το γράφω μου φαίνεται αρκετά καλή ιδέα...) όπως είχε προτείνει ο Βουλγαράκης. Ούτε να αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τη χώρα. Θέλω όμως να εξαφανιστούν οι πολιτικοί από την πολιτική. Όλοι όσοι έχουν εμφανίσει το κεφαλάκι τους π.χ. (προ χείλους του γκρεμού) να το εξαφανίσουν μ.χ. (μετά το χείλος γκρεμού). Και μετά άνεργοι να δημευθούν οι περιουσίες τους. Και κυρίως του Τσοχατζόπουλου, του Λαλιώτη, του Τσουκάτου, του Καραμανλή, του Βουλγαράκη, του Ρουσόπουλου, του Λιάπη, του Παπανδρέου κλπ κλπ. Να ζουν ως οδοκαθαριστές χωρίς περιουσίες όπως ο τελευταίος Κινέζος αυτοκράτορας. Χωρίς κομμουνιστική δικτατορία, χωρίς στρατιωτική χούντα. Δημοκρατία αλλά χωρίς ποντίκια. Όλοι φταίμε ναι. Αλλά θα πληρώσουμε όλοι.