του Τάκη ΣπηλιόπουλουΗ πρωτοφανής θεομηνία που έχει κτυπήσει την χώρα τους τελευταίους μήνες, ασφαλώς δεν δημιουργήθηκε ξαφνικά ένα πρωί! Είναι η φυσιολογική κατάληξη του συνεχούς κατήφορου της χώρας, σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας ζωής. Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως φτάσαμε στο τέλος της κατηφόρας! Πιάσαμε πάτο, κατά το κοινώς λεγόμενο.
Δεν είναι οικονομικό μέγεθος η κρίση που βιώνουμε. Δεν είναι καν το άθροισμα της αρνητικής συνεισφοράς των κυβερνήσεων στα δημόσια οικονομικά. Είναι αστεία η προσπάθεια αλλήλων, να χρεώσουν στον αντίπαλο την κρίση, επιστρατεύοντας λογιστικά μεγέθη. Αθροίζοντας τα φέσια που επέφερε στη χώρα ο καθένας τους, από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Απλώς ήλθε η ώρα του λογαριασμού και των συνεπειών ενός χρεοκοπημένου και εν πολλοίς διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος. Η κρίση που ζούμε δεν είναι οικονομική, είναι πολιτική.Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ>> Δέν ξεμείναμε από χρήματα, από πατριωτισμό ξεμείναμε!
Αναρτήσεις
«Δεν μπορούν να περάσουν αυτά τα μέτρα και ο λαός απλώς να «βλαστημάει» στο σπίτι του και να αγανακτεί. Πρέπει να φανεί. Ότι δεν εγκρίνετε αυτό που γίνεται. Πάει ο Παπανδρέου, πάει ο Σαμαράς στο εξωτερικό και λένε: Ο ελληνικός λαός συμφωνεί να παρθούν μέτρα. Έτσι λένε. Και επομένως αφού συμφωνεί σε αυτά θα τον πείσουμε να συμφωνήσει και σε χειρότερα. Και πρέπει επίσης να ζητήσουμε αυξήσεις, καταπολέμηση της ανεργίας, να γίνουν έργα που χρειάζεται ο λαός. Έργα όχι για τους λίγους να επωφελούνται, αλλά για τους πολλούς. Να ζητήσουμε σύνταξη στα 60 για τους άντρες και στα 55 για τις γυναίκες. Αφού υπάρχει ανεργία, όσο πιο γρήγορα φεύγουν κάποιοι με καλές συντάξεις δημιουργούνται και θέσεις εργασίας. Εδώ λέει κάθε πέντε που φεύγουν στη σύνταξη θα προσλαμβάνουν έναν. Και οι υπόλοιποι θα είναι με εργολάβους, με περιστασιακή δουλειά. Κάθε πέντε μόνιμοι που φεύγουν θα προσλαμβάνουν έναν. Αυτό είναι επίσημη κυβερνητική θέση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ζητήσουμε π.χ. οι παροχές υγείας να είναι δωρεάν για όλους. Θα ζητήσουμε μια δωρεάν παιδεία για όλα τα παιδιά, να καταργηθούν τα φροντιστήρια, ό,τι πρέπει να δίνεις απ’ τη τσέπη σου για να πάει το παιδί σε ένα Πανεπιστήμιο ή σε ένα ΤΕΙ; Αυτά θα τα ζητήσουμε σήμερα; Θα ζητήσουμε πενθήμερη εβδομάδα; Να πως δημιουργούνται θέσεις εργασίας, να δουλεύουμε πέντε μέρες την εβδομάδα χωρίς μείωση βέβαια μισθών. Αυτά λέει το ΚΚΕ. Και αυτά πρέπει να τα ζητήσουμε σήμερα, την ώρα δηλαδή που πάνε να στα πάρουμε πίσω πρέπει να δείξεις ποιες είναι οι σημερινές σου ανάγκες και οι δυνατότητες που υπάρχουν με αγώνες να το πετύχεις. Διαφορετικά σε 5 και σε 10 χρόνια η κατάσταση θα είναι τέτοια που ούτε και εμείς σήμερα δεν μπορούμε να την φανταστούμε».
«Πέρασε προ πολλού η περίοδος εκείνη οπου οι εργαζόμενοι πάλευαν και κάτι κέρδιζαν. Σήμερα σου παίρνουν αυτά που έχεις κερδίσει πριν 20 και 30 χρόνια. Και σου ξεκαθαρίζουν ότι αυτά τα μέτρα που παίρνουν ξεκινάνε το 2013, θα ολοκληρωθούν το 2018 και θα ισχύσουν πολλά χρόνια μπροστά. Και θα σου έρθουν το 2020 και το 2025 και θα σου πουν: Δεν φτάνουν, δώσε και άλλα. Επομένως αυτά που ξέραμε πριν: Να γίνεται ένας αγώνας, παραμονές των εκλογών και να γίνονται κάποιες παροχές ή να γίνονται και πολλά ρουσφέτια, τώρα πια τα περιθώρια στενεύουν. Επομένως ο εργάτης με την οικογένεια του πρέπει να καταλήξουν στο εξής πράγμα: Πιστεύει όλους αυτούς που πίστευε τόσα χρόνια πριν; Εμείς λέμε ότι πρέπει να τους διαγράψετε. Να πάρετε ένα μολύβι και να διαγράψετε κόμματα, πολιτικούς, επιχειρηματίες. Δεύτερον πρέπει να νιώσετε όμως ταυτόχρονα ότι έχετε, έχουμε, έχει ο λαός δύναμη, είμαστε πλειοψηφία. Μπορεί να μην έχουμε στα χέρια μας κεφάλαια, μετοχές, ομόλογα, βίλλες, κότερα αλλά είμαστε πλειοψηφία. Αυτό το έργο μπορεί να γίνει δίχως εσάς; Μπορεί να γίνει μόνο με τα κεφάλαιά τους;».