Ενός (ελληνικού) κακού μύρια έπονται

Γράφει ο Αρμαγγεδδών

«Δεν υπάρχει καλή επίδραση» Όσκαρ Ουάιλντ

Αυτή τη στιγμή η κατάσταση στην ελληνική αγορά ομολόγων είναι πέρα από κάθε έλεγχο και χρειάζεται μια απολύτως δραστική κίνηση για να υπάρξει μια, τουλάχιστον, συστολή της ανησυχίας. Και αυτή η κίνηση, έτσι όπως διαμορφώθηκαν πλέον τα πράγματα, δεν μπορεί παρά να είναι η ενεργοποίηση του μηχανισμού βοήθειας.

Για την Ελλάδα η διαμόρφωση του spread του δεκαετούς ομολόγου πάνω από τις 555 μονάδες βάσης, σε ρεκόρ 12 ετών, δηλαδή σε επίπεδα που είχαν να ειδωθούν από τότε που η Ελλάδα προετοιμαζόταν για να μπει στο ευρώ, είναι απλά η ρεκλάμα όσων γνωρίζαμε αλλά δεν θέλαμε να παραδεχτούμε. Και τούτο διότι το κόστος δανεισμού της χώρας επέστρεψε στα επίπεδα της εποχής κατά την οποία η ελληνική οικονομία ήταν (από δημοσιονομική τουλάχιστον άποψη) απαξιωμένη και αφερέγγυα.

Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα μέσα στα ούτε εννέα χρόνια που υιοθέτησε το ευρώ (2001) κατάφερε να χάσει όλα όσα της πρόσφερε η συμμετοχή της σε αυτό: την αξιολόγηση της πιστοληπτικής της ικανότητας από τους διεθνείς οίκους (στο έσχατο μάλιστα επίπεδο), τη μακροοικονομική σταθερότητα και τη δημοσιονομική πειθαρχεία. Για να μην αναφέρουμε τον κόπο και τις θυσίες του ελληνικού λαού λόγω τις λιτότητας και της υποτίμησης της δραχμής για να μπορούμε να συμμετέχουμε στο ευρώ…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ THE INSIDER