Μια Βίζα στο νερό

Δημοσιεύθηκε από Γιάννης Παπαϊωάννου

Έχω την αίσθηση ότι ο Πρωθυπουργός δεν έφερε κάτι σωτήριο ή χειροπιαστό για την οικονομία μας από την περιοδεία του στα μεγάλα σαλόνια .

Έφερε υποσχέσεις για θεσμοθέτηση σε ετήσιο κυνήγι μαγισσών –κερδοσκόπων κάθε χρόνο στο G 20.

Υποσχέσεις για Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο κάπου κάπως κάποτε.

Υποσχέσεις ότι η Ελλάδα εάν βγει για δανεισμό θα βρει πολλά πρόθυμα ευρωπαϊκά λεφτά από ευρωτραπεζες.

Κατά τα αλλά τα spread κινδυνεύουν μόνο από υψοφοβία και οι κερδοσκόποι περιμένουν να κάνουμε το λάθος να εκδώσουμε ομολόγα. Αυτό θα θα ισοδυναμεί με πρόσκληση σε αναπαραγωγικό πάρτι για τα πρόθυμα χρήματα από όπου θα πληθύνουν μέσα σε λίγες ώρες.

Δεν ξεχνώ βεβαίως την βίζα που πέταξαν στο νερό για την μισοπνιγμενη χώρα που τόσο μοιάζει στα μάτια της με σανίδα σωτηρίας. Αντιλαμβάνομαι πλήρως εν μέσω κρίσης την μαζική προσπάθεια σχεδόν υστερία από κάπου να πιαστούμε ως έθνος. Συμμερίζομαι και συμμετέχω.

Δεν χαλώ εγώ χατίρι και ούτε τους κανόνες σε αυτό που μοιάζει ολοένα και περισσότερο με το παιδικό παιχνίδι: Πετάει ο Γάιδαρος…; Πετάει.!

Θα το παίξω και εγώ.

Έτσι και αλλιώς το πράγμα δεν σώνεται εάν κανείς δεν θέλει να σωθεί.