Θα πάθετε ...Σαρακοστή!

Μας είπαν: «Έλληνες χαλβάδες (ή ταραμάδες, ό,τι προτιμάτε), ως εδώ ήταν οι Κρεατινές κι οι Τυρινές. Έρχεται η Μεγάλη και δύσκολη Τεσσαρακοστή που, συνυπολογιζομένης της υπερημερίας των τόκων, θα τραβήξει μια δεκαετία. Μπείτε ξυπόλητοι στα βρώμικα ύδατα των παρακτίων ζωνών σας να μαζέψτε ψόφιους αχινούς και τζούφια μαλάκια για τη νηστεία σας. Ξεριζώστε βολβούς και ρίζες από το φυτοφαρμακωμένο χώμα σας, γιατί, που να ξεριζώστε τους βολβούς των ματιών σας, γιορτινά τραπέζια και μισθούς -μπαξίσια του ημερολογίου, δέκατα τρίτα και δέκατα τέταρτα- δε σας πρέπει να ξαναδείτε. Καλλιεργήστε μόνοι σας τα αγγουράκια για το τουρσί σας, τώρα που οι αγρότες σας κουράστηκαν και τα παράτησαν.

Φιγουρατζήδες ανατολίτες, παγανιστές, τέρμα οι τηγανιές και οι μπεκρή μεζέδες. Συνηθίστε όλα τα αλάδωτα εδέσματα. Συνηθίστε τα μπλαβιά καλαμαράκια και τους καλαμαράδες κονσέρβας. Συνηθίστε στην εσωστρέφεια. Οι γιορτές στο εξής όλο θα έρχονται και ποτέ δε θα φτάνουν. Θα γίνετε φονταμενταλιστές της λιτότητας.

Μούργοι της ευρωζώνης, ήρθε η ώρα να φορέστε την μπούργκα που θα σας χωρίζει οριστικά από την καλοπέραση.

Δεν έχει σημασία που ο χαρταετός είναι από ευτελή υλικά. Να τον καταργήσετε κι

αυτόν, προτού χάσει την υπομονή της η οικονόμος Φράου Άνγκελα. Να κρατήσετε μονάχα το έθιμο της διανομής της φασολάδας. Το αμόλημα της καλούμπας σας συνδέει με το ανεπίτρεπτο εκείνο κομμάτι του εαυτού σας που σηκώνεται. Ο Δυτικός άνεμος αρνείται πλέον να συνεργαστεί. Κάλλιο η παρδαλή ουρά να μπερδευτεί στα σκέλια σας και να βρεθείτε δεμένοι χειροπόδαρα στα ζύγια σας…»

Κι εμείς, φτύνοντας το κουκούτσι της ελιάς, θυμηθήκαμε εκείνο το στιχάκι που μιλάει, όχι για σαράντα μέρες, αλλά για σαράντα χρόνια… «Καλύτερα μιας ώρας…». Μετά σκάσαμε και κλείσαμε το χαρταετό στο πατάρι.