Γράφει η ΜΑΡΙΑ ΣΕΦΕΡΟΥ
--Το ότι ζούμε σ’ ένα κράτος μπάχαλο όπου χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα, --Το ότι σ’ αυτό το κράτος μπάχαλο ουδείς γνωρίζει πόσοι δημόσιοι υπάλληλοι (αργόσχολοι οι περισσότεροι) υπάρχουν και το λυμαίνονται,
--Το ότι οι πιο πολλοί από δαύτους με το που θα διοριστούν, επαξίως ή αναξίως, δε σκέπτονται πώς θα αποδώσουν έργο αλλά πώς θα πολλαπλασιάσουν το μισθό τους με πονηρά "επιδόματα", πλαστές υπερωρίες, οδοιπορικά, γρηγορόσημα και μίζες,
--Το ότι το όνειρο κάθε δημόσιου υπάλληλου είναι να του βγει καμιά εθελούσια έξοδος στα 40 ώστε να συνεχίσει να κάαθεται και να το γλεντάει εις βάρος των κορόιδων,
--Το ότι οι περισσότεροι από δαύτους όταν φτάνει πολίτης για εξυπηρέτηση στο γραφείο τους παθαίνουν υστερία σα να τους παρουσιάστηκε ο διάβολος μεταμορφωμένος,
Όλα τούτα, και άλλα ανατριχιαστικά ων ουκ έστιν αριθμός ούτε τέλος, είναι γνωστές και εδραιωμένες παραδόσεις στο Ελλαδιστάν και, σα γνήσιοι ραγιάδες που είμαστε, έχουμε όλοι εθιστεί στα πατροπαράδοτα αήθη κι έθιμα που έφεραν τη χώρα μας στο χείλος της καταστροφής. Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ>>Τέλη κυκλοφορίας ΚΑΙ για πεθαμένους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.