Έλα όμως που από συνδικαλιστικό αγώνα τα δευτεροβάθμια όργανα της ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΕ, ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ διαφόρων ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ-ΕΝΩΣΕΩΝ το γυρίσανε σε παραγωγή πολιτικών: βουλευτών, δημάρχων, αντιδημάρχων…
Κατά αυτό τον επαίσχυντο τρόπο, πατώντας κυριολεκτικά στις πλάτες της εργατικής τάξης, προωθούμενοι από τον κομματικό μηχανισμό που ο ίδιος έχει τοποθετήσει σε νευραλ-γικές συνδικαλιστικές θέσεις αυτοτροφοδοτώντας το πολιτικό σύστημα που με ένα σμπάρο έχει και τα σωματεία πλήρως ελεγχόμενα και τις ψήφους μέσω των συνδικαλιστών εξασφαλισμένες.
Αυτό το θεσμικό ατόπημα σε καμιά ευρωπαΪκή χώρα δεν συμβαίνει. Αυτή η κοροΪδία έναντι των κοινωνικών στρωμάτων δεν έχει τελειωμό. Πρέπει πάση θυσία να μπει ένα τέλος στο αντιδημοκρατικό σύστημα, ένας φραγμός, γιατί χάρι σ’αυτό έχουν περάσει αντιεργατικοί νόμοι, έχουν χαθεί κεκτημένα δικαιώματα, κάθε έννοια δικαίου στην εργατική τάξη, πλήττοντας ταυτόχρονα και τον οικογενειακό ιστό το θεμελιώδης κύτταρο της πολιτείας (ελαστικά ωράρια, συμβασιούχοι, ωρομίσθιοι κ.α. δεινά).
Το θέμα είναι αν υπάρχει αντίδοτο σε αυτήν την κατάπτυστη κατάσταση που έχει ρίξει στο βάραθρο της απόγνωσης χιλιάδες εργαζομένων. Εμείς πιστεύουμε πως ναι.
Η πρότασή μας είναι ξεκάθαρη και απλή. Να μην έχει δικαίωμα κανένας συνδικαλιστής να συμμετέχει στα κοινά και μετά το πέρας της πενταετίας από τη λήξη της θητείας του στο συνδικαλισμό, εφόσον ασχολείται με την προάσπιση των εργατικών συμφερόντων και την ανάδειξή τους. Έτσι κατά αυτό τον τρόπο αποκλείονται οι σκεπτόμενοι ιδιοτελώς, οι άκρως επικίνδυνοι κομματικοί και δίνεται η δυνατότητα σε τίμιους αγωνιστές, ακέραιους χαρακτήρες να κάνουν αυτό που προσδοκούν οι εργαζόμενοι.
Επίσης ένα σημαντικό κέρδος που προκύπτει είναι και η αποκοπή από τον ομφάλιο λώρο της εξουσίας.
Σωστή η πρότασή σας, αλλά πού να βρεθούν ευήκοα ώτα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς οι τίμιοι αγωνιστές και οι ακέραιοι χαρακτήρες είναι είδος υπό εξαφάνιση στη χώρα μας. Η πολιτική και οι πολιτικοί έχουν διαφθείρει τους πάντες.