Η ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ

Ο Πρωθυπουργός είχε υποσχεθεί προεκλογικώς "κάθε υπουργική υπογραφή στο διαδίκτυο" καθώς επίσης και την ψήφιση πέντε νομοσχεδίων για την αντιμετώπιση των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων που η επίλυσή τους συνιστά προδήλως έκτακτη περίπτωση εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης. Ατυχώς το πρώτο νομοθέτημα της νέας Κυβερνήσεως δεν αφορά την ενίσχυση των συμπολιτών μας που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, δεν λαμβάνει πρόνοια για την καταπολέμηση της ανεργίας. Το πρώτο νομοθέτημα δεν αφορά τους δοκιμαζομένους δανειολήπτες, δεν ρυθμίζει χρέη, δεν ρυθμίζει το αβέβαιο εργασιακό καθεστώς των κακοπληρωμένων και ανασφάλιστων νέων που παρέχουν εργασία μέσω των προγραμμάτων stage. Το πρώτο νομοθέτημα δεν ρυθμίζει την επιστροφή του ΦΠΑ στους αγρότες, ούτε απαλλάσσει από το άγχος τους συμπολίτες μας εκείνους που η πρώτη κατοικία τους κινδυνεύει να βγει στο σφυρί εξ αιτίας καθυστερουμένων δόσεων δανείου προς τις ευημερούσες τράπεζες οι οποίες είχαν κέρδη τους εννέα πρώτους μήνες 2,5 δις Ευρώ. Αν όλα όσα ανέφερα προηγουμένως δεν συνιστούν προτεραιότητα για την κυβέρνηση, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να πληροφορηθούν οι συμπολίτες μας, πως αξιολόγησε ο πρωθυπουργός και το υπουργικό συμβούλιο την πρώτη και κατεπείγουσα ανάγκη για την χώρα. Έτσι το πρώτο νομοθέτημα δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως, τεύχος πρώτο, αριθμός φύλλου 215, με ημερομηνία 13 Οκτωβρίου 2009. Για να ακριβολογήσω δεν πρόκειται για νόμο, αλλά για πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Τέτοιες διαδικασίες και πράξεις νομοθετικού περιεχομένου εκδίδονται από την κυβέρνηση σε έκτακτες και κατεπείγουσες περιπτώσεις, χωρίς να απαιτείται η προηγουμένη σύμπραξη του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Σύμφωνα με το άρθρο 44 του Συντάγματος, "σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης", εκδίδονται πράξεις νομοθετικού περιεχομένου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Όμως, μέσα σε 40 μέρες από την έκδοσή τους ή μέσα σε 40 ημέρες από τη σύγκληση της νέας Βουλής, οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου υποβάλλονται στην Ολομέλεια για έγκριση. Αν δεν υποβληθούν, ή αν δεν εγκριθούν από τη Βουλή, παύουν να ισχύουν. Ασφαλώς ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν ελέγχει τη σκοπιμότητα έκδοσης της πράξης, αλλά διενεργεί έλεγχο προφανούς αντισυνταγματικότητας, ιδίως για την υπέρβαση των ακραίων λογικών ορίων της «έκτακτης ανάγκης». Σε ότι αφορά τώρα το περιεχόμενο του πρώτου νομοθετήματος πρόκειται για την υπαγωγή της ΕΥΠ στον υπουργό προστασίας του πολίτη. Επειδή δεν είχε αρχίσει ακόμη η νομοθετική λειτουργία της Βουλής, εφ’ όσον δεν είχε λάβει ψήφο εμπιστοσύνης, έπρεπε να εκδοθεί για τον σκοπό αυτό πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Αλλά γιατί τέτοια βιασύνη και τι πείραζε να περιμένουν ώστε να γίνει ψηφοφορία στην Βουλή μετά τέσσερις ημέρες; Ή μήπως πείραζε; Η συγκεκριμένη πράξη νομοθετικού περιεχομένου εκδίδεται επειδή υπάρχει όπως αναφέρεται "έκτακτη περίπτωση εξαιρετικώς επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης ανάθεσης των υπηρεσιών ασφάλειας της χώρας στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη...". Ποιά ήταν αυτή η έκτακτη και εξαιρετικώς επείγουσα και απρόβλεπτη ανάγκη; Πόσο έκτακτη ήταν και κυρίως πόσο απρόβλεπτη; Υπήρχε κάποιος εθνικός κίνδυνος; Πριν απ' αυτή την υπαγωγή της στον υπουργό προστασίας του πολίτη, η ΕΥΠ υπήγετο στον υπουργό εσωτερικών. Ελπίζω το εξαιρετικώς επείγον και απρόβλεπτο να μην αναφέρεται στο πρόσωπο του υπουργού εσωτερικών κ. Ραγκούση. Όμως αναπόφευκτα γεννώνται ερωτηματικά για τον λόγο που ανάγκασε τους κυρίους Παπανδρέου και Χρυσοχοϊδη να μην θέλουν ούτε για τέσσερις ημέρες να βρίσκεται ο υπουργός εσωτερικών κ. Ραγκούσης επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Και κάτι ακόμη: η Πράξη εκδίδεται "μετά από σχετική πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου". Πότε διατυπώθηκε αυτή η πρόταση; Σε ποια συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου ελήφθη σχετική απόφαση; Απ ό,τι έχει ανακοινωθεί μια και μόνη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου είχε πραγματοποιηθεί, αυτή κατά την διάρκεια της οποίας πρωθυπουργικές παραινέσεις διετυπώθησαν εν μέσω της μετεκλογικής ευωχίας και εκλήθη μάλιστα ενώπιον των τηλεοπτικών 'καμερών" και ο συνήγορος του πολίτη προς ενημέρωση των Υπουργών. Επομένως, πότε έλαβε την απόφαση το υπουργικό συμβούλιο περί υπαγωγής της ΕΥΠ στον κύριο Χρυσοχοϊδη; Και εφόσον ελήφθη (δηλαδή εγράφη και υπεγράφη) τέτοια απόφαση γιατί δεν τηρήθηκε η προεκλογική υπόσχεση του πρωθυπουργού "κάθε υπουργική υπογραφή στο διαδίκτυο"; Εύχομαι η βεβιασμένη

και αναιτιολόγητη ενέργεια του πρωθυπουργού να αποτελέσει την μοναδική και περίεργη εξαίρεση του κανόνα που ο ίδιος διακηρύσσει ακόμη και σήμερα για νομιμότητα, διαφάνεια και δημοσιότητα στις πράξεις της κυβερνήσεως. Οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και τα νομοθετικά διατάγματα παραπέμπουν σε παλιές αλλά όχι ξεχασμένες περιόδους της πολιτικής ζωής του τόπου. Αν πάλι πράγματι υπήρχε ή υπάρχει κάποιος κίνδυνος για την ασφάλεια της χώρας, ο πρωθυπουργός έχει υποχρέωση να ενημερώσει τους πολίτες ή τους πολιτικούς αρχηγούς. Αν πάλι το πράγμα μείνει έτσι, χωρίς να αιτιολογηθεί, φοβούμαι ότι το δούλεμα άρχισε από τις πρώτες ημέρες της διακυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το μέλλον δεν προοιωνίζεται ελπιδοφόρο.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ