Του ΓΡΗΓΟΡΗ ΡΩΝΤΑ
Δημοσιογράφου - Συγγραφέα
Το ποίημα που ακολουθεί, περιλαμβάνεται εδώ και δεκαετίες στα τουρκικά σχολικά βιβλία λογοτεχνικών κειμένων, όλων των βαθμίδων. Σχετική καταγγελία, από το βήμα του ομιλητή στο Συμβούλιο της Ευρώπης, έχει γίνει από τον Θεόδ. Πάγκαλο επί κυβερνήσεως ΠΑ.ΣΟ.Κ. του Ανδρέα Παπανδρέου. Το θυμήθηκα και το ανεζήτησα, όταν διάβασα στον Τύπο τις ανατριχιαστικές αποκαλύψεις Τουρκοκύπριου στρατιώτη για την ομαδική σφαγή με ξιφολόγχες περίπου 300 δεμένων Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων, από νεοαφιχθέντες Τούρκους στρατιώτες στην παραλία της Κερύνειας το 1974. Αφιερώνεται εξαιρετικά στον απερχόμενο Έλληνα πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, στην υπουργό του των Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη, στον αρχηγό του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Γιώργο Παπανδρέου και σε όλους τους παρ’ ημίν επιφανείς οπαδούς του ανανταπόδοτου, ατελέσφορου και επικίνδυνου ενδοτισμού έναντι του αδηφάγου τουρκικού επεκτατισμού.
Γρηγ. Δημ. Ρώντας
Το Μίσος
Εφ’ όσον υπάρχει στον κόσμο ο πρόστυχος Έλληνας
Μα τον Αλλάχ δεν μου φεύγει αυτό το μίσος
Όσο στέκομαι και τον βλέπω απέναντί μου σαν σκυλί
Μα τον Αλλάχ δεν μου φεύγει αυτό το μίσος
Χίλια κεφάλια από Γκιαούρηδες δεν μπορούν
να μου ξεπλύνουν αυτό το μίσος
Μοναδικός σκοπός μου είναι η εκδίκηση
Όταν έρθει η σειρά μου να πάω στο πεδίο της μάχης
Σε μιά μέρα θα σφάξω χίλιους Γκιαούρηδες
Μα τον Αλλάχ δεν μου φεύγει αυτό το μίσος
Χίλια κεφάλια από Γκιαούρηδες δεν μπορούν
να μου ξεπλύνουν αυτό το μίσος
Να έλυωνα με πέτρα το κεφάλι τριάντα χιλιάδων από δαύτους
Να πετούσα εκατό χιλιάδες πτώματα στο ποτάμι
Μα τον Αλλάχ δεν μου φεύγει αυτό το μίσος
Χίλια κεφάλια από Γκιαούρηδες δεν μπορούν
να μου ξεπλύνουν αυτό το μίσος
Όλος ο κόσμος ξέρει την διαφορά του Τούρκου
και συντρίβει το κεφάλι του Έλληνα
Να έκαιγα τα κεφάλια πέντε-έξι χιλιάδων από δαύτους
Μα τον Αλλάχ δεν μου φεύγει αυτό το μίσος
Χίλια κεφάλια από Γκιαούρηδες δεν μπορούν
να μου ξεπλύνουν αυτό το μίσος
Να τρυπούσα με την λόγχη μου σαράντα χιλιάδες
και ογδόντα χιλιάδες από δαύτους
και να τους έστελνα στο διάβολο
Και να κρεμούσα εκατό χιλιάδες από δαύτους
Μα τον Αλλάχ δεν μου φεύγει αυτό το μίσος
Χίλια κεφάλια από γκιαούρηδες δεν μπορούν
να μου ξεπλύνουν αυτό το μίσος
Αμπντί Ιπεκτσί
Εφημερίδα "Hurriyet" 18/7/1974αναρτηθηκε απο ΣΙΔΕΡΗ ΑΡΓΥΡΗ Σάββατο 12/9/09
Αναρτήσεις
Καλά. Άσε το ποιήμα και έλα
ΑπάντησηΔιαγραφήνα δούμε αν μπορείς να κουνάς
τα χέρια σου.
Ας ερθουν,ομως με την οπισθεν που την δουλευουν και καλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕρωτήματα για την συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ στις κοινωνικές αναταραχές του 08´-09´
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://ellinopsychos.blogspot.com/2009/09/h_12.html
Αγαπητέ Αργύρη, πρόσεχε τι δημοσιεύεις και τι μυνήματα περνάς απο το ιστολόγιό σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα που θες να γίνεις και βουλευτής, ελπίζω να μην λες παρόμοια ψέμματα και εκτείθεσαι...
Κατά τον μέσο ελληνα χρήστη του διαδικτύου, το όμορφο και ρομαντικό αυτό ποίημα έχει γραφτεί από τον παγκοσμίου φήμης τουρκο ποιητή και δημοσιογράφο Αμπντί Ιπεκτσί.
Στην πραγματικότητα όμως, ο συγγραφέας του ποιήματος αυτού, ήταν ο μικρής εμβέλειας εθνικιστής ποιητής Behcet Kemal Caglar. Το ποίημα αυτό μεταδιδόταν κάθε μέρα υποχρεωτικά από τον τούρκικό ραδιοφωνικό σταθμό Bayrak κατά τη διάρκεια των γεγονότων στην Κύπρο στην περίοδο 1963-67.
Ο Αμπντί Ιπεκτσί σκοπίμως χρεώθηκε αυτό το ποίημα από κάποιους ενός συγκεκριμένου χώρου, οι οποίοι το διέδωσαν σε χρόνο dt σε κάθε γωνιά του ελληνικού διαδικτύου.
Ο λόγος για τον οποίο έγινε αυτό, είναι διότι ο Ιπεκτσί ήταν ειρηνιστής, φιλέλληνας και είχε τιμηθεί με το Βραβείο Ελληνοτουρκικής Φιλίας. Οπότε οι ελληνικοί εθνικιστικοί κύκλοι του καταλόγισαν με προπαγανδιστικό τρόπο το ποίημα αυτό για να περάσουν με τη γνωστή λαϊκίστικη κουτοπόνηρη λογική, το μήνυμα "κοιτάξτε πόσο φιλέλληνας είναι ένας τουρκος φιλέλληνας".
Έτσι η φήμη, ότι το εν λόγω ποίημα γράφτηκε από τον Ιπεκτσί αποτέλεσε τροφή για τις ελληνικές ακροδεξιες παραταξεις και για τις εθνικιστικές ιστοσελίδες, διότι κάτι τέτοιο θα μπορουσε να εξυπηρετήσει και να δικαιώσει περισσότερο τους σκοπούς και τις θέσεις τους αντίστοιχα.
(...)
Για όσους δεν γνωρίζουν, ο Ιπεκτσί είχε δολοφονηθεί ως "προδότης" το 1979 λίγα μέτρα πιο πέρα από το σπίτι του στην Κωνσταντινούπολη, από την τούρκική εθνικιστική οργάνωση Γκρίζοι Λύκοι, επειδή αμμεσα και εμμεσα (μέσω της εφημερίδας του "Μιλιέτ") δήλωνε την κάθετη αντίθεσή του στον τουρκικό πολεμικό εθνικισμό.
Η δολοφονία του έγινε λίγες ημέρες μετά από ταξίδι που είχε κάνει στην Αθήνα με στόχο μια καλύτερη επικοινωνία ανάμεσα στους λαούς της Ελλάδας και της Τουρκίας...
Φίλε μου 2:13,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως ξέρεις δεν κόβουμε ΤΙΠΟΤΑ εδω, απλά οι αναγνώστες με τις παρεμβάσεις τους, δίνουν τα υπόλοιπα στοιχεία και τις άλλες απόψεις, γνώσεις κ.λ.π.
Όπως ακριβώς κάνεις εσύ τώρα και Σ`ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΙΥΜΕ