Αυτά τα λάθη θα πληρώσει ο κ. Καραμανλής

Γεια σας,

η προεκλογική περίοδος αρχίζει τυπικά την Δευτέρα και αναμένεται να είναι έντονη, σκληρή και ιδιαίτερα αυστηρή. Άτυπα η προεκλογική περίοδος έχει αρχίσει εδώ και αρκετές εβδομάδες και έχει δώσει τον τόνο των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της.

Ο κ. Καραμανλής, σε μία ιδιαίτερα δύσκολη πολιτική περίοδο, τόσο προσωπικά όσο και κομματικά, θα προσπαθήσει στην Θεσσαλονίκη να αλλάξει το κλίμα, να ενισχύσει το ηγετικό του προφίλ και να πείσει τους πολίτες ότι μπορεί να προχωρήσει σε απαραίτητες τομές για την οικονομία, την κοινωνία, την ποιότητα ζωής και την διαφάνεια.

Είναι αξιοσημείωτο ότι ο κ. Καραμανλής θα βασίσει τις ομιλίες αλλά και ολόκληρη την προεκλογική του εκστρατεία, πάνω σε επιχειρήματα και υποσχέσεις που χρησιμοποίησε το 2004 έναντι του ΠΑΣΟΚ. Τότε όμως ήταν στην αντιπολίτευση και επιχείρησε να κατηγορήσει τους αντιπάλους... Σήμερα ποιόν θα εμφανίσει ως αντίπαλο? Ποιόν θα κατηγορήσει?

Μετά από πεντέμισι χρόνια στην εξουσία, το ηγετικό του προφίλ εμφανίζεται όχι απλά πληγωμένο αλλά σχεδόν κατεστραμμένο Το επικοινωνιακό του χάρισμα δεν αρκεί για να τον εμπιστευθούν ξανά οι πολίτες αλλά και η πορεία των περισσότερων μελών της παράταξης δεν ενισχύουν την συμπάθεια προς την ΝΔ.

Προσωπικά θεωρώ αδιανόητο και οι δύο πολιτικοί αρχηγοί να μην πιστεύουν αυτά που λένε. Θέλουν να γραφτούν στην ιστορία ως επιτυχημένοι πρωθυπουργοί και νομίζω ότι το προσπαθούν. Όμως το παιχνίδι χάνεται στο λαβύρινθο των στελεχών και συμβούλων που είτε από προσωπικές επιδιώξεις, είτε από ανικανότητα, είτε από οτιδήποτε άλλο, δεν μπορούν να τους υποστηρίξουν και πολύ χειρότερα τους βάζουν "τρικλοποδιές".

Ο κ. Καραμανλής τα πεντέμισι χρόνια της διακυβέρνησης του έκανε εμφανές ότι του λείπει η πολιτική πείρα. Ο τρόπος λειτουργίας των υπουργείων και του κρατικού μηχανισμού τον έμπλεξε και υπέπεσε σε τρομερά λάθη.

Σε ολόκληρη την διάρκεια της θητείας του, τον χαρακτήρισε η αναποφασιστικότητα, η αναβλητικότητα και αδυναμία επιβολής εντός του κόμματός του. Επίσης, οι προσωπικές σχέσεις με οικογένειες και οι "υποχρεώσεις" προς στελέχη, τον εγκλώβισαν και περιόρισαν κατά πολύ τις επιλογές και το πεδίο δράσης του.

Έτσι εμφανίστηκε να κυβερνά την χώρα ένα κόμμα που όλοι ήθελαν να βολευτούν και να βολέψουν. Μετά από πολλά χρόνια στην δεύτερη θέση της πολιτικής, προσπάθησαν να ικανοποιήσουν επιθυμίες και φιλοδοξίες...

Νόμιζαν ότι πάντα θα είναι δίπλα τους ο Καραμανλής να τους υποστηρίζει και να κερδίζει εκλογές. Νόμιζαν ότι το ΠΑΣΟΚ θα αργούσε να βρει τον βηματισμό του και θα έμπλεκε σε μακρόχρονες εσωτερικές κόντρες. Νόμιζαν ότι ρίχνοντας το φταίξιμο στους προηγούμενους, θα κατάφερναν να κυβερνούν για χρόνια...

Η περίοδος όμως χάριτος έχει λήξει. Ο λαός εμπιστεύτηκε το 2004 για πρώτη φορά την ΝΔ. Τους πίστεψε για την καμμένη γη που παρέλαβαν και τους ανανέωσε την εμπιστοσύνη το 2007, για να συνεχίσουν την προσπάθεια. Τρίτη φορά όμως θα είναι λάθος.

Ο κ. Καραμανλής δίνει την αίσθηση ότι κουράστηκε. Δεν το λέω υποτιμητικά... Εννοώ ότι κουράστηκε να καλύπτει και να δικαιολογεί λάθη άλλων. Δεν θεωρώ αδύνατο με την προκήρυξη των εκλογών, να θέλει να στείλει και τον λογαριασμό σε "δικούς" του. Να στέλνει το μήνυμα ότι δεν μπορεί πάντα να τους καλύπτει...

Διαφωνώ ιδιαίτερα με υποτιμητικά (και πολλές φορές άθλια και εξευτελιστικά) σχόλια που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και για τους δύο πολιτικούς αρχηγούς. Τα θεωρώ ισοπεδωτικά και δεν βοηθούν καθόλου στην πολιτική ανάπτυξη της χώρας μας. Μπορεί οι πολιτικοί (και πολύ περισσότερο οι αρχηγοί) να κάνουν λάθη. Η πρόκληση όμως είναι να τα αναγνωρίζουν και να τα διορθώνουν... Βρείτε μου έναν πολιτικό, ακόμα και ανάμεσα στους αποκαλούμενους "ΗΓΕΤΕΣ" στην ιστορία ολόκληρου του κόσμου που δεν έκανε λάθη...

Υποστηρίζω όμως ότι πρέπει να γίνεται εποικοδομητική κριτική στις κινήσεις των αρχηγών. Κριτική που δεν θα είναι παραπολιτική (χαζός, Κωστάκης, Γιωργάκης, Αμερικάνος, μπούλης κλπ), αλλά άκρως πολιτική, με επιχειρήματα και ανάλυση...

Σεβόμενοι απόλυτα την επιλογή των πολιτών και την εμπιστοσύνη τους (το 2007) προς τον κ. Καραμανλή, οφείλουμε να κάνουμε κριτική για τους τομείς που ήδη έχω αναφέρει (αναβλητικότητα, αναποφασιστικότητα, έλλειψη εμπειρίας). Αυτή η κριτική θα βοηθήσει και τον ίδιο και τον κ. Παπανδρέου, για να αποφύγουν τέτοια λάθη.

Θα μου πείτε βέβαια, είναι ανάγκη να τα αναφέρουμε? Γι' αυτά τα χαρακτηριστικά έχουν εκλεγεί και υποτίθεται ότι είναι βασικά για κάποιον πολιτικό... Βλέπετε όμως, καμιά φορά πρέπει να αρχίζουμε από την αρχή... Απόδειξη της χαμηλής ποιότητας του πολιτικού βίου, του πολιτικού συστήματος και της εμπιστοσύνης των πολιτών προς αυτά...

Η λέξη "εμπιστοσύνη" είναι ίσως το σημαντικότερο χαρακτηριστικό που χρειάζεται η κοινωνία και η χώρα... Αυτό το μαγικό πλεονέκτημα έχασε ο κ. Καραμανλής... Και αυτή την πρόκληση αντιμετωπίζει ο κ. Παπανδρέου...

Πρέπει να αναπτύξουμε εμπιστοσύνη οι πολίτες προς τους πολιτικούς, προς το κράτος και μεταξύ μας. Πρέπει να εμπιστευθούν οι πολιτικοί τους αντιπάλους τους... Σκληρό, δύσκολο, αλλά και ο μοναδικός τρόπος για να πάμε παρακάτω... Και όχι να πάμε σέρνοντας, αλλά όρθιοι και περήφανοι, όπως μας αξίζει...

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση...

Γιώργος Φακίτσας