Το σαράκι της οικογενειοκρατίας. Απο το 1828... "καπνίζουν" τα πολιτικά τζάκια. Μήπως ήρθε ο καιρός να τα ... σβύσουμε;;

Πριν από δύο περίπου μήνες είχα αναγνώσει με μεγάλη, ομολογουμένως, προσοχή το βιβλίο του συνταγματολόγου κ. Κ. Χρυσογόνου που φέρει τον τίτλο «Ιδιωτική Δημοκρατία» και καταγράφει κάποια ανέκδοτα στοιχεία για την ποιότητα του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.

Στο βιβλίο αυτό, λοιπόν, διάβασα ότι από τους 93 πρωθυπουργούς που θήτευσαν από το 1828 έως το 2007, ποσοστό 22.5% συνδέονταν μεταξύ τους με στενή συγγενική σχέση, ενώ ανάλογα ποσοστά συγγένειας ανιχνεύονται και μεταξύ των Ελλήνων βουλευτών.

Ως και πρώην συζύγους, αλλά κληροδόχους γραφείου και πελατείας, συναντά κανείς στα ελληνικά πολιτικά τζάκια. Χαρακτηριστικό είναι, επίσης, ότι στις τάξεις της Νέας Δημοκρατίας εντοπίζονται απόγονοι Υπουργών του ΠΑΣΟΚ και αντίστροφα. Άλλωστε, από κύκλους συγγενών στρατολογούνται συχνά οι πρωθυπουργικοί ή υπουργικοί σύμβουλοι και οι διευθυντές υπουργικών γραφείων.

Αν, όμως, οι βουλευτικές θέσεις κατακτώνται από συγγενείς, οι γενικές γραμματείες των υπουργείων και οι διοικήσεις των ΔΕΚΟ συνιστούν την επικράτεια των κουμπάρων. Εξάλλου, οι κουμπάροι μπορούν εύκολα να επιστρατευτούν, αφού η πνευματική συγγένεια δεν αποκαλύπτεται με το επώνυμο.

Το σαράκι της οικογενειοκρατίας, λοιπόν, έχει διαβρώσει από τα θεμέλια το νεοελληνικό κράτος. Το πολιτικό σύστημα της χώρας αδυνατεί να απαγκιστρωθεί από τον καθορισμό της καταγωγής και, έτσι, προωθεί τον νεποτισμό και την αναξιοκρατία σε όλες τις εμφανίσεις του δημοσίου βίου.

Με άλλα λόγια, αυτό που ναρκοθετεί την αναξιοκρατία και την ισότητα είναι η οικογενειακή αναπαραγωγή εξουσιών, οπουδήποτε κι αν εκδηλώνεται: στα πολιτικά έδρανα, στα πανεπιστημιακά τμήματα, στις δημόσιες θέσεις κλπ.

Η παρακμιακή κατρακύλα της χώρας, όμως, πρέπει να σταματήσει. Και για να γίνει αυτό, πρέπει να απαλλαγεί ο δημόσιος βίος από την εξουσία του κοινού αίματος και να περάσει στον αστερισμό της αξιοσύνης και των προσωπικών ικανοτήτων του πολίτη. Τα οικογενειακά δέντρα, που θάλλουν σε υψώματα εξουσίας, πρέπει να κοπούν σύριζα.

Άλλωστε, η αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία μας κληροδότησε ένα μοντέλο ουσιαστικής σύγκρουσης ανάμεσα στις δομές του κοινού αίματος και του κοινού τόπου. Ας το ακολουθήσουμε, για να βγάλουμε την Ελλάδα από τον βούρκο των ανάξιων πολιτικάντηδων.

αναρτηθηκε απο ΣΙΔΕΡΗ ΑΡΓΥΡΗ υπ.Βουλευτή ΛΑ.Ο.Σ Β` ΑΘΗΝΩΝ (ΑΝΕΥ... ΤΖΑΚΙΩΝ)