Δύο διαφορετικοί κόσμοι, μια κληρονομιάΚαμπούλ, Φιλιώ Π. Κοντραφούρη
Τη στιγμή που πριν οκτώ χρόνια, ο πλανήτης παρακολουθούσε άφωνος από την τηλεόραση τα όσα διαδραματίζονταν στην καρδιά της Νέας Υόρκης, στο Αφγανιστάν σιγά-σιγά βράδιαζε. Το ρεύμα τότε ήταν ελάχιστο και ο περισσότερος κόσμος που είχε ηλεκτρικό, προερχόταν αποκλειστικά από γεννήτριες. Οι δρόμοι στην Καμπούλ ήταν άδειοι, όπως κάθε απόγευμα, κι ας ήταν τα μαγαζιά ανοιχτά. Για γυναίκες στους δρόμους, ούτε λόγος. Κι αν υπάρχει κάτι από την εποχή των Ταλιμπάν που δεν θα ξεχάσουν ποτέ οι Αφγανοί, είναι η απέραντη σιωπή που επικρατούσε κάθε ώρα της μέρας και της νύχτας.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ FOREIGN PRESS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.