“ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ, ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΧΩΡΑ“

Η ετυμολογία του τοπωνυμίου Μακεδονία είναι καθαρά Ελληνική. Ο Ηρόδοτος αναφέρει πως η ονομασία Μακεδονία προέρχεται από το μακεδνός ή μακεδανός που σημαίνει υψηλός, μακρύς, πυραμειδοειδής (Στην δωρική διάλεκτο μάκος = μήκος). Επίσης όλα τα τοπωνύμια και ονόματα των Μακεδόνων (βασιλέων και ιστορικών προσώπων) που αναφέρονται στα αρχαία κείμενα, είναι Ελληνικά.

Τα περίφημο έργο του Άγγλου γλωσσολόγου και γεωγράφου Stanford (1877) αναφέρει ότι “Το Μακεδονικό ιδίωμα έχει στενότατη συγγένεια με την Ελληνική γλώσσα, καθώς και με τα ήθη και έθιμα, την δημώδη Ελληνική ποίηση, ιδιοσυγκρασία και χαρακτηριστικά, οπότε αποδεικνύει ότι οι Μακεδόνες είναι Ελληνικής καταγωγής”.

Η Μακεδονία καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της Βορείου Ελλάδος, από Αλιάκμονα και Όλυμπο ως τον ποταμό Στρυμόνα και Νέστο. Πρωτοαναφέρεται από τον Όμηρο, αλλά και τα αρχαιολογικά ευρήματα της περιοχής μαρτυρούν μία έντονη παρουσία, τουλάχιστον από το 5,000 πΧ . (Προϊστορία, Μέση Λίθινη Εποχή).

Ο Ηρόδοτος αναφέρει (1, 56) ότι οι Μακεδόνες ήταν Δωριείς, που εκδιώχτηκαν από την Εστιαιότιδα Θεσσαλίας, και κατοίκησαν στους πρόποδες της Πίνδου. Ο Όμηρος στην Ιλιάδα (Β.765, 848-849, Ζ.226, Π.287-289) αναφέρει τα Πελασγικά κι Ελληνικά φύλλα που κατοικούσαν στη Μακεδονία.

Ο Στέφανος ο Βυζάντιος αναφέρει τον Γενάρχη των Μακεδόνων (Μακεδών ή Μακεδνός) που ήτανε γιός του Δία και της Θυϊας, κόρης του Δευκαλίωνα ή γιός του Λυκάονος, βασιλιά της Αρκαδίας.

(Μέλος της ΝΕ.Ο.Σ. του ΛΑ.Ο.Σ)

αναρτηθηκε απο Σιδερη Αργυρη Παρασκευη 21/8/09