Από τη σχετική επιστολή του Κώστα Γαβρά:

«[...] Σκοπός μου ήταν να δείξω – βασιζόμενος σε αναμφισβήτητα ιστορικά γεγονότα – ότι η σταδιακή “συρρίκνωση” του Παρθενώνα δεν πρέπει να αποδοθεί σε τυχόν φθορές μέσα στο χρόνο ή σε ενδεχόμενες αδυναμίες της κατασκευής του, αλλά αντίθετα οφείλεται στον φανατισμό των ανθρώπων καθώς και στην βαρβαρότητα των διαδοχικών εισβολέων, χωρίς να ξεχνά κανείς τις ασύστολες λεηλασίες του λόρδου Έλγιν, πρέσβη της Μεγάλης Βρετανίας.

Στη σκηνή που κόπηκε βλέπουμε μερικούς βανδάλους “παλαιοχριστιανούς ” να καταστρέφουν τα γλυπτά που κοσμούσαν το αέτωμα του ναού, θεωρώντας τα είδωλα και αναπαραστάσεις ακολασίας.

Φαίνεται ότι ο ελληνικός κλήρος ζήτησε στη Διοίκηση του Μουσείου της Ακρόπολης, όπου προβάλλεται η ταινία να κόψει αυτή τη σκηνή.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται: οι θρησκόληπτοι που άλλοτε ακρωτηρίαζαν τα αγάλματα, σήμερα επεμβαίνουν και κόβουν τις εικόνες. Το πεδίο των λογοκριτών εμπλουτίσθηκε με ανώτερους δημοσίους λειτουργούς των οποίων το καθήκον είναι η προστασία της Δημοκρατίας. Οι νόμοι που προστατεύουν τα Πνευματικά Δικαιώματα των Δημιουργών ( Droits d’Auteur) απαγορεύουν ρητά οποιαδήποτε αλλαγή σε μία κινηματογραφική ταινία χωρίς τη συγκατάθεση του σκηνοθέτη.

Το λιγότερο που μπορώ να πω είναι ότι είναι παράδοξο ότι η χώρα μας, που είναι το λίκνο της Δημοκρατίας και μέλος ταυτόχρονα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου κράτος και θρησκεία οφείλουν να συζούν διατηρώντας την αυτονομία τους, δέχεται να υποταχθεί σε αυτή την περίπτωση, όπως και σε πολλές άλλες, στις αυθαίρετες αποφάσεις σκοταδιστικών δυνάμεων [...]»


(Ο Παρθενώνας ως χριστιανικός ναός. Σχέδιο του Μανόλη Κορρέ, 1680)
ΚΕΝΤΡΙ : Είμαι πολύ προβληματισμένος, από το ότι άνθρωποι του πολιτισμού (υποτίθεται...) έτρεξαν να λογοκρίνουν τον σκηνοθέτη του "Ζ", επειδή τόλμησε να δείξει σε video την ιστορική, αντικειμενική, αποδεδειγμένη αλήθεια και αυτό ενόχλησε το ιερατείο που αποδεικνύει συνεχώς ότι ο χομεϊνισμός δεν έχει πατρίδα...

Είμαι πολύ προβληματισμένος, από το ότι το ίδιο ιερατείο δεν ξεσήκωσε τον κόσμο και δεν απαίτησε να κοπεί η σκηνή της παπαδο-μακριάς γαϊδουρας στο "Μάθε παιδί μου γράμματα", ενώ δεν ενοχλήθηκε ούτε από την διάσημη ατάκα του μεγάλου (με ολάκερη την ένοια του όρου) μας καλλιτέχνη Κώστα Γκουσκούνη, του οποίου η ιστορική φράση "Σκύψε ευλογημένη", κρύβει μια "δοξαστική" νότα...

Ακόμη κι αν ο Αρχιεπίσκοπος (που τον είχα για μοντέρνο άνθρωπο...) δέχτηκε πιέσεις από κάποιους δικούς του, δεν έπρεπε να κάνει το αίτημα, ακόμη κι αν ο Σαμαράς (που τάχα φέρνει το ...νέο πρόσωπο) ένοιωσε καυτή την εκκλησιαστική ανάσα, δεν έπρεπε να αποδεχτεί και να προωθήσει το αίτημα και τελικά ο Παντερμάλης, ο Πρόεδρος του Μουσείου, ένας άνθρωπος του Πολιτισμού, δεν έπρεπε να ενδώσει, για κανέναν λόγο. Και μάλιστα, χωρίς να ενημερώσει καν τον δημιουργό για την παρέμβαση της λογοκρισίας.
"KENTRI"