[ ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΕΝΙΚΟ ] Μπουζούκια χωρίς τσιγάρο

Πριν από λίγο καιρό, πριν ακόμα ακούσουμε τα περί αντικαπνιστικού νόμου, ελάχιστοι Έλληνες θα μπορούσανε να διανοηθούν έξοδο στα μπουζούκια χωρίς τσιγάρο. Παρά τις γενικότερες αντιδράσεις για το νόμο, τελικά φαίνεται πως ο Έλληνας βρίσκει τρόπο και το διασκεδάζει, όσο είναι καλοκαίρι ακόμα τουλάχιστον…

Της Μαίρης Αδαμοπούλου

Καπνίστρια δεν είμαι. Τα αντικαπνιστικά μέτρα όμως μου φάνηκαν λίγο φασιστικά. Κι όταν προχθές έπεσε η ιδέα να πάμε στα μπουζούκια, η αλήθεια είναι πως από τη μια μεριά με έτρωγε η περιέργεια τι θα κάνουν οι καπνιστές στο τσακίρ κέφι. Από την άλλη έβρισκα λίγο ξενέρωτη την ιδέα να είσαι στα μπουζούκια χωρίς ούτε ένα δαχτυλίδι καπνού στον ορίζοντα. Η αγωνία της καπνίστριας της παρέας άρχισε από το πάρκινγκ. Ρωτούσε ακόμη και τους παρκαδόρους, αν θα μπορούσε να πάρει μαζί της το πακέτο ή αν απαγορευόταν ρητώς. Δεν προλάβαμε να καθήσουμε κι αρχίζει να ψάχνει μέρος να το κρύψει, καθώς πιο πιθανό ήταν να βρεις στο μαγαζί μαέστρο με μπαγκέτα παρά τασάκι. Ευγενής ο μετρ όμως, έδωσε τη λύση: βλέπετε τη γυάλινη πόρτα πίσω από το μπαρ; Βγαίνετε έξω, έχει γκαζόν, τραπεζάκια, καρέκλες και μπορείτε να ακούτε και το πρόγραμμα. Τώρα τι θα κάνουμε τον χειμώνα... Θα άφηνα τη φίλη Εύα να καπνίσει μόνη; Πήγα για παρέα και για να κόψω κίνηση. Μια χαρά ο εξώστης. Δροσούλα, τσιγαράκι, άσε που το να πιάσεις κουβεντούλα ήταν το ευκολότερο, ζητώντας αναπτήρα, την περισσευούμενη καρέκλα, συζητώντας για το πρόγραμμα... Άψογα. Στα ανέκδοτα της στιγμής και η ατάκα: ο ντράμερ είναι καπνιστής; (δεδομένου πως για λόγους ηχομόνωσης εμφανίζεται σε γυάλινο κλουβί). Διαμαρτυρία ούτε για δείγμα. Όλοι έδειχναν να διασκεδάζουν με τη νέα κατάσταση. Και οι καλλιτέχνες επιζητούσαν με χιούμορ επιπλέον χειροκρότημα, καθώς τα χέρια των θεατών δεν ήταν κατειλημμένα από το τσιγάρο.

Είχε πάει δύο, όταν διαπίστωσα πως η μάσκαρα ήταν στη θέση της. Οι φακοί επαφής δεν είχαν θολώσει.

Στο μαγαζί δεν έπεφτε καρφίτσα. Το κέφι στο ζενίθ και η ορατότητα πλήρης ακόμη και στο βάθος. Δεν είδα κανέναν να πίνει λιγότερο, ούτε να τσιγκουνεύεται τις ζεϊμπεκιές. Δεν είδα τις λουλουδούδες να έχουν αναδουλειές (πέραν τις γνωστές λόγω οικονομικής κρίσης), επειδή οι πελάτες δεν κρατούσαν τσιγάρο.

Άμα τη επιστροφή, το μαλλί δεν μύριζε τσιγαρίλα (τζάμπα και το ειδικό αποσμητικό μαλλιών) και τα ρούχα δεν ήθελαν τρεις μέρες για να αεριστούν στο μπαλκόνι. Ο απολογισμός- ακόμη κι από τους καπνιστές θετικός. Το θέμα είναι η πειθαρχία να μην κρατήσει όσο ένα τσιγάρο.

αναρτηθηκε απο Αγγελικη Νιαροπέτρου Παρασκευη 10/7/09