ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΩΣ ΓΡΑΦΟΝΤΟΣ
ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΥ
Ανήκουστη κοινωνική παραλυσία. Οι μισοί Έλληνες εκχώρησαν ως μη όφειλαν το προνομιακό τους εκλογικό δικαίωμα στους άλλους μισούς για να γράψουν εκείνοι ιστορία στο όνομά τους αλλά και να προδιαγράψουν τις τύχες τους!!
Απίστευτος ξεπεσμός.. Το κόμμα της ευκαιρίας, το ΛΑΟΣ, σχεδόν να διπλασιάζει την δύναμή του λες και με την κήρυξη των εκλογών κηρύττεται και η περίοδος των πολιτικών εκπτώσεων..
Μοναδικός πολιτικός αμοραλισμός. Να έχεις ως πρωθυπουργός (Καραμανλής) κατά κράτος ηττηθεί αλλά να διαχειρίζεσαι επικοινωνιακά και ως την τελευταία στιγμή το κράτος για να αμβλύνεις τις εντυπώσεις από την διαφορά της ήττας σου, (πλέον 4,5%) αλλά και για να προστατέψεις την προσωπική σου υστεροφημία. Όνειδος..
Αρρωστημένη πολιτική πώρωση.. Να είσαι φορέας (Βενιζέλος) ενός υπόγειου ρεύματος κατάψυξης των σοσιαλιστικών οραμάτων μιας έστω κατά τύποις ομώνυμης παράταξης, να τίθεται εν αμφιβόλω ακόμη και η προσφορά της ψήφου σου προς την εκλογική νίκη του υπό την μόνιμη αμφισβήτησή σου αρχηγού, αλλά να εκτίθεσαι τηλεοπτικά για να καρπωθείς μερικά φύλλα από τις δάφνες της ως ΠΑΣΟΚ, τότε ναι είσαι από εκείνους τους άσφαιρους άνδρες που και την εγκυμονούσα θα παρίστανε ακόμη, προκειμένου να αποκτήσει παρανόμως ένα παιδί θαύμα!
Η καταστροφική απάτη του δημοσκοπικού μαξιμαλισμού. Την μια στιγμή με την πολιτική σου ταυτότητα στα δόντια να δείχνεις βέβαιος ως προς το πολιτικό σου ναυάγιο, (ΣΥΡΙΖΑ) την επομένη κατά την περίοδο των αποκριών να μεταμφιέζεσαι σε επαναστατημένο νεανία για να «καλωσορίζεις προσβλητικά ως αλαζών» (Αλαβάνος) παρατάξεις γιγάντιες (ΠΑΣΟΚ), και κατά την αποφασιστική ώρα των καθολικών εξετάσεων και όχι των πρόχειρων διαγωνισμάτων, να αποτυγχάνεις απελπιστικά, για να επανέλθεις άδοξα στην φυσική σου θέση, τότε απλώς επιβεβαιώνεις πως χρόνια τώρα αναπνέεις επαιτώντας την παροχή του πολιτικού σου οξυγόνου.. από την λαϊκή ελεημοσύνη.
Ο ορισμός της εξωφρενικής αντίφασης. Να κατέχεις (ΚΚΕ) παγκοσμίως τον τιμητικό χαρακτήρα ενός από τους τελευταίους πολιορκητικούς κριούς κατά των καταρρεόντων οικονομικά αστικών καθεστώτων και επί δεκαετίες στην βάση της πολιτικής σου καθαρότητας να αρνείσαι κοινωνικές επιμιξίες που θα σου ενίσχυαν τις πιθανότητες λύτρωσης των εγκλωβισμένων δούλων σε αυτά, τότε είσαι εσύ η ίδια (Παπαρήγα) που αμφισβητείς τις περί ρατσισμού διακηρύξεις σου καλλιεργώντας μια πολιτικά άρια φυλή, της οποίας πρώτιστο μέλημα είναι η αυστηρή διατήρηση της αιματικής καταγωγής της και ως εκ τούτου δικαίως έχεις απομονωθεί.
Τα οδυνηρά αποτελέσματα της πολιτικής οξείδωσης. Να είσαι πανελληνίως και παγκοσμίως άγνωστος Τρεμόπουλος που ασχολείται με ραδιοτηλεοπτικές φυτεύσεις πρασίνου σε περιθωριακά αλσύλια, αλλά και μαύρων παρασιτικών σπόρων κατά της εθνικής σου καταγωγής και εν μία αποφράδα νυκτί να μεταλλάσσεσαι σε Τρεμόπουλο ευρωβουλευτή εξ’ αιτίας ενός υπό κατάρρευση πολιτικού συστήματος και μιας Ευρώπης που το εύρος της περιορίζεται σε δυναστείες τύπου Τρισέ τότε απλά είσαι Τρεμόπουλος που αν οι Έλληνες είχαν λίγη περισσότερη δόση από χιούμορ θα μπορούσαν να είχαν στείλει στις Βρυξέλλες αντ’ εσού τον Κάτμαν. Για να τους εξευτελίσουν.
Τώρα μπορούμε να κοιμηθούμε ήσυχοι. Το χρέος μας εξετελέσθη.. Δυστυχώς όχι και τα προβλήματά μας που από τους Σανιδά-Ζαγοριανό ως τα mall και τους τραπεζίτες τρυπώνουν σαν καρφίτσες στις πρωινές μας παντόφλες για να μας υπενθυμίζουν πως η αφύπνιση από τον μακάριο ύπνο μας οφείλει να έχει χαρακτήρα διαφορετικό…
Ευγένιος Ανδρικόπουλος
eandrik@otenet.gr
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ… ΑΥΤΟΙ ΔΕ ΒΑΖΟΥΝ ΜΥΑΛΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν αποκλείεται κάποια ξεχασμένα παραβάν να μην έχουν ακόμα μαζευτεί από τα χιλιάδες εκλογικά τμήματα της χώρας, είναι όμως δεδομένο πως οι ρυθμοί των εν εξελίξει προβλημάτων – και δη των εθνικών – δεν περιμένουν τους καρεκλοκένταυρους των κομματικών επιτελείων να μαγειρέψουν τα εκλογικά τους συμπεράσματα και παράλληλα, αρνούνται πεισματικά να ταυτιστούν με τη ραθυμία των γνωστών δημοσιοϋπαλληλικών ρυθμών της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.
ΤΟΥ Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Μεγαλύτερη ντροπή και ταπείνωση από το να είσαι περιφρονημένος προφανώς δεν υπάρχει σ αυτή τη ζωή.
Και όμως, τα ελληνικά κόμματα – αυτοί οι στυλοβάτες της σύγχρονης δημοκρατίας – δεν δείχνουν να κοκκίνισε η μούρη τους από την κατάφωρη περιφρόνηση που τους έδειξε αυτός ο λαός.
Ούτε που νοιάστηκαν…
Ούτε που τόλμησαν ν αναρωτηθούν…
- Τι ήταν εκείνο που έκανε τον έναν στους δυο έλληνες πολίτες να τους σιχαθεί και να τους γυρίσει την πλάτη.
- Τι ήταν εκείνο που έκανε ακόμα και τους υπόλοιπους μισούς που έφτασαν μέχρι την κάλπη να πάνε με βαριά καρδιά.
- Τι ήταν εκείνο που δεν «φανάτισε» δημιουργικά τον έλληνα πολίτη και τον έκανε να βλέπει με αηδία τα κόμματα και τους πολιτικούς.
Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το ανακάτεμα του σάκου με τα «κουκιά» άλλοι για να κάνουν πιο αστραφτερή τη δήθεν «νίκη» τους…
Κι άλλοι για να χρυσώσουν όσο γίνεται περισσότερο το χάπι της ολοφάνερης ήττας.
Έτσι, η πολιτική κατάντησε μια σιχαμερή διαδικασία διαχείρισης πολιτών και αφυδατώθηκε από το ουσιαστικό περιεχόμενο της που είναι η παραγωγή πολιτικής σκέψης και η άμεση ενδοεπικοινωνία ανάμεσα σ αυτήν και στις μάζες των πολιτών στους οποίους απευθύνεται.
Κι ενώ τα ελληνικά πολιτικά κόμματα ψειρίζουν το αραχνιασμένο κουφάρι τους…
1.Ο Νταβούτογλου περνά στην επίθεση για τα δικαιώματα της «τουρκικής» - όπως
την αποκαλεί μειονότητας στη Θράκη, στην Κω, στην Ρόδο και αλλού…
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ: http://ellinikoforum.blogspot.com/2009/06/blog-post_4304.html