ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ:Προτάσεις και παρατηρήσεις επί του φορολογικού νομοσχεδίου

Για πολυτέκνους και αναπήρους:

Το άρθρο 6 που αναφέρεται στο Ενιαίο Τέλος Ακινήτων, λέει στην παράγραφο 2, ότι το ποσό των 200.000 ευρώ προσαυξάνεται κατά 30.000 ευρώ όταν στη δήλωση του φόρου εισοδήματος του οικείου οικονομικού έτους περιλαμβάνονται τρία τέκνα και πάνω.

Πρόταση του ΛΑ.Ο.Σ. είναι, όταν περιλαμβάνονται τρία τέκνα και άνω το ποσό των 200.000 ευρώ να προσαυξάνεται κατά 30.000 ευρώ για κάθε ένα από το τρίτο και επιπλέον τέκνα, έτσι ώστε το νομοσχέδιο να δείξει την πρέπουσα ευαισθησία και προς τον κόσμο των πολυτέκνων.

Το νομοσχέδιο δίνει μία ευκαιρία στην Κυβέρνηση να νομοθετήσει τέτοιες διατάξεις που δείχνουν στο αναπηρικό κίνημα, στα άτομα και ειδικές ανάγκες, ότι η πολιτεία κατανοεί τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και είναι δίπλα τους.

Άρα λοιπόν, όσον αφορά το ΕΤΑΚ, θα πρέπει και για τα άτομα με ποσοστό αναπηρίας 67% και πάνω να αφαιρείται ποσό μέχρι 200.000 ευρώ, ενώ η ίδια προσαύξηση –δηλαδή 200.000 ευρώ συν 30.000 ευρώ- να ισχύει και όταν περιλαμβάνεται ένα τέκνο με ποσοστό αναπηρίας 67% και πάνω.

Επίσης απαραίτητη είναι μία διάταξη που θα λέει ότι από αυτό το Ενιαίο Τέλος Ακινήτου εξαιρούνται τα ακίνητα σωματείων ή οργανώσεων ατόμων με ειδικές ανάγκες, με αναπηρία, συμπεριλαμβανομένων βεβαίως και των ακινήτων της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες στην περίπτωση που υπάρχει ιδιοχρησία ή τα ακίνητα αυτά χρησιμοποιούνται για την παροχή φιλοξενίας ή οίκησης ατόμων με ποσοστό αναπηρίας 67% και πάνω.

Για την ενίσχυση της οικοδομής:

Η ρύθμιση για τους δεδουλευμένους τόκους και την αύξηση από το 20% στο 40% είναι θετική, όχι όμως αρκούντως αποτελεσματική. Για την ενίσχυση της οικοδομικής δραστηριότητας, μόνο ένα μέτρο είναι πλήρως αποτελεσματικό, η αναστολή του πόθεν έσχες για ένα ή δυο χρόνια.

Για το ΤΕΜΠΜΕ:

Στο ΤΕΜΠΜΕ II άλλαξαν οι όροι και τίθεται ένα ζήτημα ισότητας των πολιτών έναντι των νόμων και έναντι των διατάξεων της πολιτείας. Παραβιάζεται κατάφορα το άρθρο 4 παράγραφος 1 του Συντάγματος, διότι τώρα με το ΤΕΜΠΜΕ II οι δανειολήπτες θα επιβαρύνονται με επιτόκιο ενώ στο ΤΕΜΠΜΕ Ι δεν υπήρχε επιβάρυνση επιτοκίου. Τώρα επιβαρύνονται και το επιτόκιο διαμορφώνεται γύρω στο 4,2%. Έτσι δημιουργούνται δύο κατηγορίες ανθρώπων αυτοί που επωφελήθηκαν, και αυτοί που τώρα θα πρέπει να καταβάλουν επιτόκιο και μάλιστα αυξημένο.

Επίσης τα χρήματα πάνε σε αυτούς που δεν τα έχουν ανάγκη και τα χρησιμοποιούν για αλλότριους σκοπούς και στόχους, δηλαδή για τη δική τους κερδοφορία. Έτσι Το ΤΕΜΠΜΕ ουσιαστικά και πάλι χρησιμοποιείται για την ενίσχυση της ρευστότητας των τραπεζών, χωρίς να εξυπηρετεί τον επιχειρηματία που έχει ανάγκη.

αναρτηθηκε απο Σιδερη Αργυρη Παρασκευη 8/5/09